Δελτίο Τύπου Τοπικής Επιτροπής Δράμας Ναι στην Ελλάδα – Ναι στην Ευρώπη

Την Κυριακή 5 Ιουλίου παίρνουμε την πιο κρίσιμη απόφαση που έχουμε κληθεί να πάρουμε τις τελευταίες δεκαετίες. Μια απόφαση πάνω σε ένα διχαστικό και κυρίως με πολλά μαύρα σημεία ερώτημα.

Οι επιλογές είναι δύο.

Το ΝΑΙ στο επερχόμενο δημοψήφισμα είναι μια επιλογή δύσκολη. Μια επιλογή με πολλά και σκληρά μέτρα, αλλά και με πολλές διαρθρωτικές αλλαγές, από αυτές που η Ελλάδα της στασιμότητας έχει καταπολεμήσει τόσο πολύ.

Από την άλλη μεριά το Όχι. Ένα Όχι που κανένας μας δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει και τι αποτέλεσμα θα έχει. Ένα Όχι που βασίζεται σε αφορισμούς και ευχολόγια. Πάνω από όλα ένα Όχι που έχει χτιστεί πάνω σε μύθους.

Στον μύθο ότι η Ευρώπη θέλει να μας ταπεινώσει. Ας είμαστε ειλικρινής: Η Ευρώπη είναι διχασμένη απέναντι στη σωτηρία της Ελλάδας μεταξύ των δυνάμεων που παλεύουν μέχρι και σήμερα για να μείνει η Ελλάδα στην καρδιά της Ευρώπης (Γάλλοι, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι και ευρωπαίοι αξιωματούχοι των Βρυξελλών) και μεταξύ των δορυφόρων του κ. Σόιμπλε (Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία, Σλοβενία κτλ), που θέλουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ και την Ευρώπη για εσωτερική κατανάλωση απέναντι στους ψηφοφόρους τους. Οι δεύτεροι παρακαλάνε διακαώς να ψηφίσει ο ελληνικός λαός ένα περήφανο Όχι για να μας δείξουν την πόρτα της εξόδου. Θα τους κάνουμε τη χάρη;

Ηθελημένα όμως αποσιωπούν το παράδειγμα της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου, της Ιταλίας και της Ισπανίας, χώρες οι οποίες έχουν βγει στις αγορές και βρίσκονται ξανά σε ανάπτυξη. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Ισλανδίας, η οποία αποτελεί τελείως διαφορετική περίπτωση, καθώς δεν χρεοκόπησε το κράτος, αλλά οι τράπεζες.

Στον μύθο ότι οι Έλληνες λέμε πάντα Όχι στα εκβιαστικά διλήμματα και έτσι πάντα βγαίνουμε κερδισμένοι. Αγνοούν όμως ότι με περισσή ευκολία είπαμε Όχι στις διεθνείς εκκλήσεις και το 1897 και το 1921 οδηγούμενοι σε εθνικές καταστροφές, με χιλιάδες νεκρούς, πρόσφυγες και κατεστραμμένες δομές.

Στον μύθο ότι ο μισθωτός των 600 και λιγότερο ευρώ και ο άνεργος δεν έχουν να χάσουν τίποτα από ένα Όχι, ενώ το πραγματικό θύμα θα είναι και το πιο αδύνατο μέρος της κοινωνίας. Το Όχι και η σύγκρουση με την Ευρώπη σημαίνει πολύ μεγάλη ύφεση, εκτόξευση της πολύ μεγάλης ανεργίας, διάλυση του κοινωνικού κράτους και κυρίως φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, την στιγμή που οι ολιγάρχες έχουν ήδη φυγαδεύσει στο εξωτερικό το σύνολο σχεδόν των χρημάτων τους. Άλλωστε, μετά την επιβολή του ελέγχου κεφαλαίου καθημερινά διαπιστώνουμε τις τρομερές δυσκολίες που βιώνει ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, η επιχείρηση που απασχολεί υπαλλήλους και δεν είναι σε θέση να πληρώσει ούτε αυτούς ούτε τους προμηθευτές.

Στον μύθο ότι διαγράφοντας μονομερώς το χρέος θα ζήσουμε πλέον άνετα, χωρίς φοροκαταιγίδα. Δεν εξηγούν όμως πως έχοντας και πάλι πρωτογενές έλλειμμα, δηλ. περισσότερες δαπάνες από τα έσοδα, χωρίς να περιλαμβάνεται η εξυπηρέτηση του χρέους, πως θα πληρωθούν οι μισθοί και συντάξεις, χωρίς να έχουν επιβληθούν νέοι φόροι, όντας έξω από τις αγορές και έχοντας διώξει οποιαδήποτε επένδυση.

Στον μύθο ότι με την διαγραφή του χρέους θα διαγραφούν και τα χρέη των πολιτών. Δεν εξηγεί κανείς ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να γίνει καμία διαγραφή χρεών, αλλά επιπλέον το δάνειο που λήφθηκε με Ευρώ θα πρέπει να αποπληρωθεί με την πληθωριστική δραχμή, στην οποία με μαθηματική ακρίβεια οδεύουμε.

Στον μύθο ότι με την δραχμή ήμασταν καλύτερα. Η πάροδος του χρόνου έχει διαγράψει μάλλον από τη μνήμα μας τα επιτόκια με τα οποία δανείζονταν μια επιχείρηση ή ένα νοικοκυριό επί δραχμής, πόσο απλησίαστα ήταν τα εισαγόμενα προϊόντα και δε μιλάμε για τηλεοράσεις και αυτοκίνητα, αλλά για βρεφικό γάλα, πετρέλαιο και φάρμακα. Έχουμε ξεχάσει πόσο έχει ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο επί ευρώ.

Στον μύθο ότι με το Όχι θα κερδίσουμε τη χαμένη αξιοπρέπειά μας. Η χώρα μας πλέον λοιδορείται παγκοσμίως και ανήκει σε ένα κλειστό club μαζί με την Ζιμπάμπουε, την Ζάμπια και το Σουδάν. Την αξιοπρέπεια την βιώνουν οι ατελείωτες ουρές των συνταξιούχων έξω από τις τράπεζες και τα ΑΤΜ, ενώ τα συσσίτια θα πολλαπλασιαστούν εάν συνεχίσουμε στην παράλογη πορεία που έχουμε ξεκινήσει.

Στο μύθο ότι το Όχι είναι ψήφος εναντίον του Τσίπρα και υπέρ του Σαμαρά. Η Μεταπολίτευση τελειώνει την Κυριακή. Και τελειώνει για όλους όσοι ήταν κομμάτια αυτού του συστήματος. Τη Δευτέρα, ένα Ναι θα δώσει το έναυσμα για εθνική συνεννόηση, με νέα πρόσωπα και νέα νοοτροπία. Τελικά, η απόφαση για Ναι στο δημοψήφισμα είναι μια νέα αρχή για την Ελλάδα.

Για τους λόγους αυτούς λέμε ΝΑΙ στην Ευρώπη - Ναι στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη με τις αγροτικές επιδοτήσεις, τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, τα πακέτα Ντελόρ, τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τα ΕΣΠΑ έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη της Ελλάδας. Στην Ευρώπη που αποτελεί το μοναδικό πυλώνα στήριξής μας όλα αυτά τα χρόνια. Στην Ευρώπη, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, όπως έχουμε με πολλές θυσίες πετύχει και της οποίας μέλος θα παραμείνουμε παρά τις εντατικές προσπάθειες να βαλκανιοποιηθούμε.

Συνεπώς, το διακύβευμα του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου δεν είναι ΝΑΙ ή ΌΧΙ σε ένα πακέτο μέτρων που πρότειναν οι θεσμοί, αλλά ποια ΕΛΛΑΔΑ ονειρευόμαστε και θέλουμε να χτίσουμε.

Share