Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων & Τεχνών Δράμας : "8 Γυναίκες κατηγορούνται"

Την Τετάρτη, 7 Μαρτίου 2012 και ώρα 9 μ.μ., στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, έχει πρεμιέρα η νέα θεατρική παράσταση της Θεατρικής Ομάδας του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων & Τεχνών Δράμας, με τη μαύρη κωμωδία (αστυνομικού) μυστηρίου «8 Γυναίκες κατηγορούνται» του γάλλου συγγραφέα Ρομπέρ Τομά. 

Το αναλυτικό πρόγραμμα των παραστάσεων έχει ως εξής :

Τετάρτη, 7 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ. (πρεμιέρα)

Παρασκευή, 9 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Σάββατο, 10 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Κυριακή, 11 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ.

Τετάρτη, 14 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ.

Παρασκευή, 16 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Σάββατο, 17 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Κυριακή, 18 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ.

Πέμπτη, 22 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ.

Παρασκευή, 23 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Σάββατο, 24 Μαρτίου και ώρα 9 μ.μ.

Κυριακή, 25 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ.

Το εισιτήριο τιμάται 7 Ευρώ (κανονικό) και 5 Ευρώ (μαθητικό-φοιτητικό), ενώ η είσοδος είναι δωρεάν για όσους διαθέτουν κάρτα ανεργίας ή Α.Μ.Ε.Α. .

Λίγα λόγια από την Πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου, κα Πολύνα Μπανά:

Η Θεατρική Ομάδα του Συλλόγου μας συμπληρώνει, αισίως, φέτος, 18 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης μας και…..ενηλικιώνεται, πλέον, επίσημα. Όλα αυτά τα χρόνια, η Ομάδα τήρησε, σχεδόν ευλαβικά, το ετήσιο ραντεβού της με το δραμινό κοινό, με τη συμμετοχή, συνολικά, δεκάδων -εάν όχι εκατοντάδων- δραμινών ερασιτεχνών πάνω αλλά και πίσω από τη σκηνή, παρουσιάζοντας ένα ποικίλο, κατά κύριο λόγο ελληνικό και δη δραμινό (ίδε Μανθόπουλο, Ξανθόπουλο, Σφακιανάκη), ρεπερτόριο και γνωρίζοντας τη θερμή ανταπόκριση και την αθρόα προσέλευση χιλιάδων δραμινών, σε κάθε ανέβασμά της.

Για φέτος, η Θεατρική Ομάδα επέλεξε να ανεβάσει το ιδιαίτερα δημοφιλές -και από τον κινηματογράφο- θεατρικό έργο «8 Γυναίκες κατηγορούνται» του γάλλου συγγραφέα Ρομπέρ Τομά. Μια μαύρη κωμωδία (αστυνομικού) μυστηρίου, θεατρικό είδος με το οποίο η Ομάδα «αναμετριέται» για πρώτη φορά. 

Έχουμε, λοιπόν, φέτος, επί σκηνής, αποκλειστικά και μόνο γυναίκες και, μάλιστα, ούτε λίγο ούτε πολύ, οκτώ (!) τον αριθμό, όπως και ο ίδιος ο τίτλος του έργου δηλώνει. Όπως γνωρίζω «εκ των έσω», χάρη στην παρακολούθηση των (πολύμηνων) προβών, η Θεατρική Ομάδα μας επιφυλάσσει μια καλο-κουρντισμένη παράσταση, με γρήγορους ρυθμούς, άφθονο σασπένς αλλά και γέλιο, την οποία είμαι βέβαιη ότι θα απολαύσουν οι θεατές όσο την απολαμβάνουν οι ίδιες οι οκτώ συμμετέχουσες.

Λίγα λόγια από το σκηνοθέτη της παράστασης και Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου, κ.Χρήστο Καδόγλου :.

Περίπου 30 έργα, θεατρικά, παρουσιάστηκαν –άλλα διαβάστηκαν ολόκληρα κι άλλα σε περιλήψεις – τη φετινή χρονιά, για να καταλήξουμε στο: «8 Γυναίκες Κατηγορούνται» του Ρομπέρ Τομά.

Πάντως -είναι αλήθεια- πως το έργο, με μεγάλη πλειοψηφία, το επέλεξαν… γυναίκες!

Νομίζω, πως μόνος μου, δε θα τα κατάφερνα ν’ ανεβάσω αυτό το έργο, αν δεν είχα τόσο υπέροχες συνεργάτισσες! … που με τη σύνθετη, την πολύπλοκη σκέψη τους βοήθησαν να ξεδιαλύνουμε πολλά «μυστήρια» του έργου.

Δεν βοήθησαν μόνο στη λύση των μυστηρίων, τέτοια το έργο διαθέτει πολλά – αλλά έβαλαν τις πινελιές τους παντού: Στη μετάφραση, στη διασκευή στα κουστούμια, στο σκηνικό, στο μακιγιάζ, στα χτενίσματα… μα ακόμα και στη σκηνοθεσία.

Έτσι αν θα ‘θελα να βάλω ένα όνομα στο: «Βοηθός σκηνοθέτης» θα έβαζα τα ονόματα όλων των «ηθοποιών» και των συνεργατών.

Το τι κάναμε… θα φανεί στο «χειροκρότημα». Πάντως, πρόθεσή μας ήταν να διασκεδάσουμε τους θεατές… κι αν πετύχαμε και κάτι πιο πέρα, ακόμη καλύτερα.

Για το έργο  ( σε επιμέλεια της θεατρολόγου Μαρία Παπαστεργίου )

«Comédie policière», δηλαδή «αστυνομική κωμωδία». Έτσι ονόμασε ο ίδιος ο Ρομπέρ Τομά το έργο του 8 Γυναίκες. Γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ξαναδουλεμένο μερικά χρόνια αργότερα, το 8 Γυναίκες είναι μια πικρή κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, αστυνομικού αλλά και μιούζικαλ. Μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε στα παρισινά θέατρα του ’60, το έργο ξεχάστηκε με τον καιρό. 

Την αναβίωσή και καθιέρωση στις συνειδήσεις του κοινού τη χρωστάει στο χαρισματικό François Ozon που το ξέθαψε και το υιοθέτησε ως τελική του επιλογή (ύστερα από την αδυναμία να πάρει τα δικαιώματα της ταινίας The Women του George Cukor) για το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ του, που τελικά συγκέντρωσε την αφρόκρεμα των Γαλλίδων ηθοποιών (μεταξύ άλλων οι Κατρίν Ντενέβ, Φανί Αρντάν, Ιζαμπέλ Υπέρ, Εμμανουέλ Μπεάρ) και κατάφερε να φτάσει στην 9η θέση στο γαλλικό box-office.

Η υπόθεση του έργου συνοψίζεται ως εξής: 8 γυναίκες βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ανακαλύψουν το πτώμα του συζύγου της οικίας μέσα σε μια λίμνη αίματος στο κρεβάτι του. Υπηρετικό προσωπικό, γυναίκα, παιδιά, πεθερά, συμπεθέρα, αδερφή, όλες έχουν κίνητρα για το φόνο, κάτι που δεν αποκαλύπτεται παρά μόνο μέσω του αλληλοσπαραγμού που προκαλούν οι μέθοδοι του Σέρλοκ Χολμς που επιβάλλει η μικρότερη κόρη. Το ερώτημα, λοιπόν, τίθεται : ποια είναι η δολοφόνος ; Εγκλωβισμένες σ’ένα αστικό περιβάλλον, από το οποίο φαίνεται να μην υπάρχει έξοδος διαφυγής, οι 8 γυναίκες αναζητούν το δράστη, για να βρεθούν -καταρχήν- αντιμέτωπες με το κουβάρι της δικής τους ζωής, μιας ζωής κτισμένης με αλλεπάλληλα μυστικά και ψέματα !

Στην Ελλάδα, το έργο κάνει, για πρώτη φορά, την εμφάνισή του, με μεγάλη επιτυχία, το 1963, από το θίασο της Βίλμας Κύρου και, μάλιστα, με το χαρακτηριστικό ελληνικό τίτλο 8 Γυναίκες Κατηγορούνται, «για περισσότερο σασπένς». Στο θίασο συμπράττουν οι: Αλέκα Κατσέλη, Κατερίνα Γώγου, Μάρθα Βούρτση, Ελεάνα Απέργη κ.ά. Το 1986, ανεβαίνει στο θέατρο «Καλουτά» με εντυπωσιακή διανομή : Μάρω Κοντού, Εύα Κοταμανίδου, Βίλμα Κύρου, Σμαρώ Στεφανίδου, Καίτη Παπανίκα. 

Το πιο πρόσφατο ανέβασμα του έργου στην Ελλάδα, το 2008, επιφυλάσσει μια έκπληξη στο κοινό: ο σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος επιστρατεύει για τους ρόλους των 8 ηρωίδων, 8 καταξιωμένους άντρες ηθοποιούς, υπογραμμίζοντας έτσι το «ψέμα» του θεάτρου, ενώ το σουρεαλιστικό σκηνικό αναπαριστά ένα χιονισμένο λόφο γεμάτο χριστουγεννιάτικα έλατα, αντί του «ευρύχωρου σαλονιού μιας απομονωμένης έπαυλης». Συμμετέχουν οι: Χρήστος Στέργιογλου, Αργύρης Ξάφης, Αιμίλιος Χειλάκης, Χρήστος Λούλης, Νίκος Καραθάνος κ.ά.

 

Για τον συγγραφέα ( σε επιμέλεια της θεατρολόγου Μαρίας Παπαστεργίου ).

Ο Ρομπέρ Τομά (1927-1989) υπήρξε θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και διευθυντής θεάτρου. Στα δεκατέσσερά του χρόνια συνειδητοποιεί το πάθος του για το σύγχρονο θέατρο. Το 1947, λίγο πριν πάρει το απολυτήριο του λυκείου, αφήνει την οικογένειά του και πηγαίνει στο Παρίσι, με το όνειρο να γράφει έργα και να παίζει στο θέατρο. Παρακολουθεί μαθήματα θεάτρου, τα οποία πληρώνει από το μισθό του σαν τηλεγραφίστας, και εμφανίζεται, ως κομπάρσος, σε περισσότερες από 50 κινηματογραφικές ταινίες. Οι πρώτες του συγγραφικές απόπειρες, ανάμεσα στις οποίες και η πρώτη εκδοχή του 8 Γυναίκες το 1958, περνάνε σχεδόν απαρατήρητες. 

Η αναγνώριση του Ρομπέρ Τομά έρχεται με το όγδοο έργο του, την Παγίδα. Στη γενική πρόβα του έργου, στις 28 Ιανουαρίου του 1960 από τον παρισινό θίασο Bouffes-Parisiens, σημειώνεται πραγματικός θρίαμβος κι ο συγγραφέας γίνεται γνωστός, από τη μια μέρα στην άλλη. Η Παγίδα κερδίζει το βραβείο «Quai des Ofrèvres», ενώ μεταφράζεται και παίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ ζητά να αγοράσει τα δικαιώματα του έργου για να το μεταφέρει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στο εξής, ο Ρομπέρ Τομά γράφει έργα στα οποία παντρεύει την αστυνομική ίντριγκα με το θέατρο του βουλεβάρτου (ελαφρό είδος θεάτρου). 

Την επόμενη χρονιά, το 1961, ξαναγράφει το 8 Γυναίκες, οι οποίες μεταφέρονται στον κινηματογράφο το 2002 από το Φρανσουά Οζόν. Ανάμεσα στα επιτυχημένα έργα του Ρομπέρ Τομά, αξίζει να αναφέρουμε: Δεύτερος Πυροβολισμός (1965), Συνέταιροι δολοφόνοι (1965), Φρέντυ (1969), Απρόσκλητοι φίλοι (1969), βασισμένο σε ένα έργο της Αγκάθα Κρίστι, Διπλό παιχνίδι (1970), Το Δωμάτιο με τους Μανδαρίνους (1974), Η πριγκίπισσα Μπαράκα (1981). Στον κινηματογράφο σκηνοθετεί για τον Νταρίλ Ζανούκ τα έργα Η Καλή σούπα (1963) και Πατάτα (1964) και κάνει την κινηματογραφική μεταφορά των έργων του Φρέντυ και Πριγκίπισσα Μπαράκα. Από το 1970 και μέχρι το θάνατό του ο Ρομπέρ Τομά αναλαμβάνει τη διεύθυνση του θεάτρου «Εδουάρδος 7ος», με στόχο, όπως δηλώνει ο ίδιος, να το μετατρέψει σε αστυνομικό θέατρο.

 Αν και κατά καιρούς ορισμένοι κριτικοί κατηγόρησαν το συγγραφέα για έλλειψη πρωτοτυπίας, βασιζόμενοι στο ότι έψαχνε κατά κύριο λόγο την έμπνευσή του μέσα σε προσαρμογές ήδη υπαρχόντων έργων, ωστόσο ο Ρομπέρ Τομά ήξερε να βάζει, στα κείμενά του, τη δική του σφραγίδα. Το επίτευγμά του ήταν ότι κατάφερε να διοχετεύσει το γαλλικό πνεύμα σ’αυτό το ιδιαίτερο είδος της «αστυνομικής κωμωδίας» το οποίο μέχρι τότε ανήκε αποκλειστικά στους αγγλοσάξονες συγγραφείς. 

Γράφοντας χαριτωμένα έργα, γεμάτες σασπένς, γρήγορους ρυθμούς, απρόβλεπτες καταστάσεις και διαρκείς ανατροπές, ανανέωσε το είδος της αστυνομικής κωμωδίας, και, μάλιστα, χωρίς καμιά άλλη φιλοδοξία, όπως δήλωνε ο ίδιος, παρά μόνο αυτήν του να γράφει έργα διασκεδαστικά για τους θεατές.

Share