27 Ιαν 2012

Κοινωνικό Φροντιστήριο στη Ροδόπη


H αλληλεγγύη, η συνεργασία και η ανθρωπιά, είναι τα λουλούδια της οικονομικής κρίσης, που άνθισαν ακριβώς επειδή ισχύουν αυτές οι δύσκολες συνθήκες και είχαν πολλά  χρόνια να ανθίσουν, επειδή υπερτερούσε το εγώ και όχι το εμείς.

Παρ' όλο το μαύρο φόντο στα εργασιακά, τις απολύσεις, τα λουκέτα, τους «παραθυράτους» και τους τροϊκανούς να ζητούν τα κεκτημένα δικαιώματα αγώνων των εργαζόμενων 'επί πίνακι', η κοινωνία απέδειξε ότι διαθέτει, παρά την τρομολαγνεία των μίντια, αντανακλαστικά ανθρωπιάς. Σε πολλούς Νομούς της χώρας έχουν ξεκινήσει προσπάθειες βοήθειας, συμπαράστασης σε εκείνες τις οικογένειες και τους συνανθρώπους μας, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στο ακριβό πια μοντέλο, είτε της καθημερινής διατροφής, ή της εκπαίδευσης με τα πολλά φροντιστήρια, ή γενικά της καθημερινότητας.

Τα μέλη του Συλλόγου Κοσμίου Ροδόπης, τις Κυριακές, συγκεντρώνονται μαζί με άλλους εθελοντές από όλη την Ροδόπη, μαγειρεύουν φαγητά και τα διανέμουν σε ανθρώπους που δεν μπορούν ανταποκριθούν πια ούτε στα στοιχειώδη της αξιοπρεπούς ανθρώπινης διαβίωσης, που είναι το καθημερινό φαγητό ! Τα υλικά και γενικά η πρώτη ύλη για την παρασκευή των φαγητών, προέρχονται από πολίτες που δεν θέλουν να αποκαλύψουν τα ονόματά τους, παρά μόνο θέλουν να βοηθήσουν.

Στον Καθεδρικό ναό της Ευαγγελίστριας στην Κομοτηνή, εδώ και τρία χρόνια έχει ξεκινήσει το "Κοινωνικό Φροντιστήριο". Πρόκειται για σύμπραξη δυνάμεων δασκάλων και καθηγητών, οι οποίοι ΔΩΡΕΑΝ κάνουν μαθήματα σε παιδιά οικογενειών που δεν δύνανται να πληρώσουν τα ακριβά δίδακτρα, για να κατανοήσουν τη «δωρεάν» δημόσια εκπαίδευση και να προχωρήσουν στο μέλλον επαγγελματικά.

Φέτος 35 παιδιά από την πέμπτη Δημοτικού έως και την τρίτη Λυκείου, παρακολουθούν τα μαθήματα του Κοινωνικού Φροντιστηρίου και είναι η συγκινητική, όπως μάθαμε από το ρεπορτάζ, η προσφορά των δασκάλων και των καθηγητών, νέων και παλαιότερων -ακόμα και μεγάλων ονομάτων- να βοηθήσουν εκείνες τις οικογένειες, που αντιμετωπίζουν έντονο οικονομικό πρόβλημα.

Προς τιμήν τους, κανένας από τους δασκάλους, τους καθηγητές, ή και ανθρώπους της ενορίας, αν και έχουν ενοχληθεί από κανάλια εθνικής εμβέλειας, κράτησαν την ανθρώπινη αυτή συμπεριφορά αλληλεγγύης, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς, η διάδοση από στόμα σε στόμα, δεν χρειάστηκε διόλου, την συμβολή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

ΥΓ: Όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, δεν θα χαθεί ο κόσμος αυτός και δεν θα συντριβεί η κοινωνία σε γρανάζια που κάποιοι επιθυμούν. Μακάρι τα λουλούδια της Αλληλεγγύης και της Ανθρωπιάς, να κρατήσουν και να μας δείχνουν το δρόμο του Εμείς και όχι του εγώ...ακόμα και όταν θα φύγουμε από το τέλμα της κρίσης !

Γράφτηκε από την  Καρχαρίδου Γεωργία