του Μάνδαλου Παναγιώτη. e-mail: panosmandalos@yahoo.gr
Πολλά λέγονται και ακούγονται τον τελευταίο καιρό περί
δημοκρατίας και θεσμών. Έτσι έχουμε πολλούς να καίγονται και να διαρρηγνύουν τα
ιμάτια τους, γιατί λένε ότι οι διάφοροι διαδηλωτές και ο κόσμος που με το δίκιο
του κατεβαίνει στους δρόμους καταλύει την
δημοκρατία, γιατί δεν επιδεικνύει σεβασμό προς τους θεσμούς. Μου θυμίζει κάτι
μεσαιωνικές εποχές όπου ο Πάπας αποκεφάλιζε ή έκαιε στην πυρά όποιον ζητούσε να
βρει το δίκιο του.
Και θα ρωτήσω κάτι, ίσως για ανθρώπου νου εύκολο, άλλα για
κάποιους που ζουν σε άλλο κόσμο, δύσκολο ερώτημα; Μα ποιους θεσμούς; Μα ποια
δημοκρατία; Μα ποια δικαιώματα; Μα για ποιόν Θεό;
Ας λοιπόν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι αρχές της
δημοκρατίας όπως καθορίζονται από τους νόμους του κράτους και το σύνταγμα διέπονται από την ισονομία και την ισοτιμία
μεταξύ των πολιτών. Ας δούμε τι εννοούμε λοιπόν όταν λέμε ότι ήδη έχει
καταργηθεί η δημοκρατία με πολιτικό τρόπο.
1)Εδώ και 40 χρόνια, Ελληνικής δημοκρατίας, από την
μεταπολίτευση και μετά, έχουν γίνει και αναφερθεί χιλιάδες σκάνδαλα που
κόστισαν δις στον Έλληνα φορολογούμενο, από πολιτικά πρόσωπα και πρώην
υπουργούς που μας έφεραν σε αυτήν την οικτρή οικονομική κατάσταση που σαν
σύνθημα είχε το τελευταίο σλόγκαν ‘ μαζί τα φάγαμε’.
Από αυτά κανείς δεν
τιμωρήθηκε. Με διάφορα διατάγματα και προκηρύξεις εκλογών τα αδικήματα
παραγραφότανε και ο εν λόγω κύριος έπαιρνε και την βουλευτική και την υπουργική
σύνταξη. Κατάργηση πρώτη, λοιπόν του συντάγματος περί ισονομίας και ισοτιμίας
αφού κανείς άλλος κοινός θνητός δεν μπορεί να αθωωθεί από την βουλή αλλά δίνει
λόγο στα δικαστήρια και στους νόμους του κράτους.
2) Χιλιάδες περαιώσεις και τακτοποιήσεις αυθαίρετων σε όλη
αυτήν την περίοδο για να τακτοποιηθούν οι διάφοροι. Τι σημαίνει λοιπόν αυτό;
Ότι ο υπαλληλάκος που δήλωνε όλο του το εισόδημα, ο τίμιος έμπορας, ο
επιχειρηματίας που πλήρωνε κανονικά κλπ πλήρωσε τα πάντα, οι υπόλοιποι σε
δώσεις στο 1/10 της αξίας τους και αν όχι περίμεναν, ως την επόμενη περαίωση.
Έτσι χιλιάδες αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν και οι επιτήδειοι οικοπεδοποιούν όλο
και περισσότερο τα δάση μιας και τα ξεφτέρια, οι πολιτικοί μας, δεν έχουν
κατορθώσει στα 100 χρόνια της ύπαρξης του κράτους να υπάρχει ούτε το
κτηματολόγιο.
3) Υπήρχαν 14 μισθοί που έγιναν 12 και με τους πρόσθετους
φόρους και τις αυξήσεις ίσως έμειναν λιγότερο από 9. Σε αυτό προστέθηκε και το
κούρεμα γουλί των μισθών. Άρα σε σύνολο, λίγο παρακάτω. Και όμως οι μισθοί των
βουλευτών, υπουργών και υπαλλήλων της βουλής 16 τον αριθμό και παχουλότατοι.
Φυσικά δεν μιλάμε για προνόμια και φοροαπαλλαγές των κυρίων εκπροσώπων μας.
Εκτός αυτού κάποιος θέλει 35 χρόνια για
να βγει στην σύνταξη. Κάποιοι άλλοι θέλουν 4 ή 8 χρόνια και μπορούν να παίρνουν
3-4-5 συντάξεις. Άλλο ένα αυθαίρετο πάνω στην ισονομία και την ισοτιμία των
πολιτών.
4) Υπήρχε στο σύνταγμα ρητά ο όρος της εθνικής κυριαρχίας
και εθνικής ανεξαρτησίας. Μόνο η εθνοσυνέλευση και ο λαός μπορούσαν να
αποφασίσουν, ο δεύτερος μέσα από την ψήφο του, για κυριαρχικά θέματα και εθνικά
θέματα. Άρα πως ξένος επίτροπος ή η τρόικα ή οποιοσδήποτε άλλος θα πάρει τις αποφάσεις
που μπορεί να καθορίσουν την τύχη μας. Εδώ υπάρχει νομίζω και θέμα εθνικής
κυριαρχίας και κατοχής.
Πως ένας Γερμανός ή οποιαδήποτε ξένος μπορεί να
εγκατασταθεί και να παίρνει αποφάσεις για μας ο…. επίτροπος; Και τότε ποια η
διαφορά με την κατοχή του 41-45. Και τότε η Ελληνική κυβέρνηση(κυβέρνηση
Τσολάκογλου) έπαιρνε τις αποφάσεις κάτω όμως από την ναζιστική ξιφολόγχη. Αλλά
τώρα ξέχασα, ο εχθρός είναι οικονομικός και στα αόρατα σκοταδιστικά σενάρια της
οικονομικής εξόντωσης δεν μπορείς να δεις ποιος σε σκοτώνει πατώντας ένα
κουμπί.
5)Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι συνταγματικό και
κατοχυρωμένο δικαίωμα των εργαζομένων. Σήμερα συζητείται η κατάργηση τους και η
δημιουργία ελευθέρων ζωνών όπου θα πληρώνεσαι με τας βουλάς της κάθε
πολυεθνικής εταιρίας. Και όλα αυτά γιατί στην ανεργία μέσα ο κόσμος ζητάει έστω
και ένα μεροκάματο. Θα ήθελα να τονίσω και κάτι ακόμα. Τρέχουμε στους βουλευτές
για να τους παρακαλάμε για μια θέση, για ένα μισθό. Και αυτοί αισθάνονται
υπερήφανοι γιατί λέει σου βρήκα δουλειά με 500 και ας έχεις 2-3 πτυχία.
Εδώ το
μεγάλο μας λάθος. Υποχρέωση του βουλευτή είναι να έχει ο κόσμος δουλειά και
ψωμί και για αυτό εκλέγεται. Υποχρεωμένος είναι ο βουλευτής, και όχι ο κόσμος
που τον ψήφισε, στους ψηφοφόρους του. Και όχι πρέπει να ζητάμε το ευχαριστώ
αλλά να μας ζητάει ευχαριστώ γιατί έγινε επώνυμος για να κοιτάξει τα συμφέροντα
του τόπου και του λαού. Μα ποιου τόπου θα μου πείτε. Εδώ δεν υπάρχει
αντισυνταγματικότητα αλλά καταλάβαμε λάθος τους ρόλους του καθενός.
Βέβαια μπορούμε να συνεχίσουμε για άλλους χιλιάδες λόγους
που έχει καταργηθεί ήδη με…..δημοκρατικό τρόπο…….η δημοκρατία, αλλά θεωρώ ότι
αυτά είναι τα βασικότερα για αυτούς που λένε ότι υπάρχει ακόμα δημοκρατία
και…πολέμησαν για αυτήν αλλά σε……..άλλους καιρούς.
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου