Άρθρο Θωμά Μαργαρίτη: «Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ ΜΑΣ……..»

(ΜΥΘΟΣ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;)

Του Θωμά Μαργαρίτη, Δικηγόρου, τ. Δημάρχου και τ. Προέδρου του Δικηγορικού  Συλλόγου Δράμας.

Ανατρέχοντας στην πολιτική ιστορίας μας, όποτε υπήρχαν πολιτικά αδιέξοδα, οι κυβερνώντες προκήρυσσαν πρόωρες εκλογές, απευθυνόμενοι στον «σοφό» λαό να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά.

Σε πολιτικές κρίσεις, κομματικά αδιέξοδα, αδυναμία συνεννόησης, ανικανότητας διοίκησης, που δεν έχουν καμμία σχέση με εθνικούς λόγους που δικαιολογείται κατά το Σύνταγμα να γίνουν πρόωρες εκλογές, οι εκάστοτε κυβερνώντες, βάζοντας συνήθως εκβιαστικά διλλήματα για να επανεκλεγούν, απευθύνονταν στον «σοφό» λαό για να αποφασίσει κάτω από την πίεση των διλλημάτων  αυτών.

Δεν είναι τυχαίο, ότι μολονότι ψηφίζουμε κυβέρνηση τετραετίας, σπανίως αυτή εξαντλείται, αφού στην Ελλάδα πάντα έχουμε  για κάποιο  λόγο πρόωρες εκλογές, τις περισσότερες φορές στο κατάλληλο τάϊμινγκ  που επιλέγουν οι κυβερνώντες για να επανεκλεγούν  όταν αισθάνονται ότι έχουν ρεύμα.

Μάλιστα μονότονα πάντα λένε ότι «ο σοφός λαός μας καλείται να αποφασίσει για το μέλλον του»

«Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ!!!…………»

Ποιος όμως εφεύρε αυτόν τον χαρακτηρισμό περί σοφίας του λαού μας στην πολιτική του κρίση; Είναι μύθος ή πραγματικότητα;

Με ποια δεδομένα ο λαός δίνει κάθε φορά την ψήφο του;

Κατά την γνώμη μου, το «σοφός λαός» εφευρέθηκε από τους ίδιους του πολιτικούς που πάντοτε είναι ευρηματικοί στο γαργάλημα των αυτιών των ψηφοφόρων. Ποιος δεν θέλει να τον χαρακτηρίζουν σοφό, άσχετα αν δεν αξίζει τίποτα ή δεν μπορεί να χωρίσει δύο βοδιών άχυρο;

Ιδιαίτερα οι Έλληνες κολακεύονται όταν τους λες καλά λόγια και οι πολιτικοί μας, γνωρίζοντας την ψυχοσύνθεσή τους, είναι μανούλες σ’ αυτά.

Και ενώ στις τηλεοράσεις και τα μπαλκόνια χαρακτηρίζουν τον λαό μας σοφό, γνωρίζω ότι σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, καμμία εκτίμηση δεν έχουν σ’ αυτόν, αφού απροκάλυπτα λένε ότι πρέπει να στερηθούν το δικαίωμα ψήφου πάνω από το μισό των Ελλήνων ψηφοφόρων. Τους κολακεύουν χαρακτηρίζοντάς τους σοφούς, γνωρίζοντας όμως την πολιτική τους ανωριμότητα. Προσπαθούν να τους ξεγελάσουν ώστε να τους ψηφίσουν. Θυμίζω και την ρήση τέως στρατηγού και Πρωθυπουργού της χώρας που εξομολογήθηκε ότι «εάν γνώριζα την πολιτική ανωριμότητα του Ελληνικού λαού, θα τον διοικούσα από  λοχίας».

Το αξιοπερίεργο είναι ότι και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι ξέρουν ότι οι πολιτικοί κολακεύοντάς τους αποκαλώντας τους σοφούς, ξέρουν ότι τους κοροϊδεύουν.  Δεν έχετε ακούσει πολλούς περισσότερο πολιτικοποιημένους ψηφοφόρους να αγανακτούν για την ίδια δύναμη της δικής τους ψήφου με άλλων που δεν έχουν ιδέα από πολιτική;

Κατά την γνώμη μου επομένως, η ρήση «ο σοφός λαός μας θα κρίνει», είναι εφεύρεση των πολιτικών και είναι μύθος και όχι πραγματικότητα. Μεγάλο μέρος του λαού κρίνει με βάση τα πολιτικά διλλήματα που του θέτουν οι πολιτικοί, τις κομματικές τους καταβολές, το μικροσυμφέρον τους και το θυμικό αντί της λογικής τους, στα πλαίσια μια τιμωρητικής ψήφου ή ψήφου διαμαρτυρίας. Ακόμα και αν βλέπουν πιο είναι το σωστό ενσυνείδητα, πολλές φορές για διάφορους λόγους επιλέγουν το λάθος. Και αυτό συνέβαινε από αρχαιοτάτων χρόνων γιατί το έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοί μας «Το μεν ορθόν ορώ και επιδοκιμάζω, πράττω δε το κακόν»

Ως λαός πάντοτε ήμασταν επιρρεπείς στο λάθος.

Βέβαια σ’ αυτό συνηγορούσαν και τα εκβιαστικά διλλήματα  των πολιτικών. «Δώστε μας μεγαλύτερη δύναμη να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας», «Δώστε μας δύναμη να αλλάξουμε την χώρα», «Δώστε μας δύναμη να σχίσουμε τα επαχθή μνημόνια» και τελευταία αφού φτάσαμε στο 3ο μνημόνιο «Δώστε μας αυτοδυναμία να υλοποιήσουμε τις επαχθείς και καταστροφικές δεσμεύσεις μας στην Ευρώπη, αλλά με ανθρώπινο πρόσωπο ψηφίζοντας το «νέο» έναντι του «παλιού», για το συμφέρον του απλού λαού»

«ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΛΑΟΥ!!!……….»

Δεν σας κάνει εντύπωση ότι όλα τα κόμματα λένε ότι υπερασπίζουν δήθεν τα συμφέροντα του απλού λαού ο οποίος στο τέλος την πληρώνει από τις πολιτικές του;

Είδατε κανένα κόμμα να λέει ευθέως ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας την οποία εξυπηρετεί με διάφορους τρόπους όταν γίνει κυβέρνηση γιατί την έχει ανάγκη;

Το κεφάλαιο και η πλουτοκρατία δεν έχουν ιδεολογία και δεν έχουν ανάγκη να χαρακτηρισθούν από τους πολιτικούς ως σοφοί. Δεν «μασάνε» στις κολακίες. Αυτοί έχουν ταξική συνείδηση και λειτουργούν με γνώμονα τα συμφέροντά τους και μόνο, ανεξάρτητα από το ποιος θα κυβερνήσει την χώρα. Κυρίως, οι πολιτικοί απευθύνονται στους απλούς ψηφοφόρους, οικονομικά ασθενέστερους και γι αυτό ευμετάβλητους και ελεγχόμενους, που αποτελούν και την πλειοψηφία.

Αυτούς αποκαλούν «σοφούς». Και στα θολά νερά αυτών των απλών και εύκολα παρασυρόμενων ψηφοφόρων ψαρεύουν. Γιατί αυτούς αποδείχθηκε ότι μπορούν να ξεγελάσουν με «κούφια καρύδια». Και δυστυχώς είναι αυτοί οι ψηφοφόροι που ενώ αποδεδειγμένα εξαπατούνται ξαναψηφίζουν αυτούς που τους εξαπάτησαν ωσάν να διακατέχονται από αυτοκαταστροφικό βίτσιο που χρήζει ψυχιατρικής ανάλυσης. Θυμίζει το γνωστό ψυχιατρικό σύνδρομο της Στοκχόλμης (σχέση εξάρτησης του θύματος από το θύτη του).

Εύχομαι στις προσεχείς εκλογές, πράγμα που προσωπικά δεν πιστεύω, ο απλός λαός να δείξει την πραγματική πολιτική σοφία του και την ωριμότητά του. Να μην πιστεύει ότι ακούει, να βλέπει και πίσω από την πολιτική κουρτίνα και να κρίνει επιτέλους με βάση το πραγματικό συμφέρον της χώρας, που είναι σε τελική ανάλυση και συμφέρον των ιδίων και των παιδιών τους. Το βλέπω ότι ο λαός είναι και απογοητευμένος και μπερδεμένος. Ζητά συνεχώς αλλαγές κυβερνήσεων μήπως επιτέλους βρει αυτούς που μπορεί να τον διοικήσουν σωστά. Στο μυαλό του είναι ένα συνεχές next, δηλαδή ο επόμενος και ο επόμενος. Τον κόσμο τον τρέλαναν και δεν έχει τη νηφαλιότητα να κρίνει σωστά και ψάχνει συνεχώς αλλαγές που τον οδηγούν από αδιέξοδο σε αδιέξοδο.

Η ζωή μας έχει ανατραπεί. Το μέλλον των παιδιών μας είναι αβέβαιο. Όμως σήμερα οι μάσκες όλων των πολιτικών εκφραστών μας έπεσαν.

Καιρός είναι με βάση την λογική και όχι το συναίσθημα  να επιλέξουμε κυβέρνηση που μπορεί αποδεδειγμένα να κυβερνήσει τον τόπο στους δύσκολους αυτούς καιρούς.

Σήμερα δεν υπάρχουν άλλοθι, αφού πρόσωπα και καταστάσεις απομυθοποιήθηκαν. Σήμερα κοροϊδεύονται μόνο αυτοί που θέλουν να κοροϊδευτούν.

Ψήφος λοιπόν με ψυχραιμία και ορθολογιστική σκέψη και όχι με «τρικυμία εν κρανίω».

Οι πολιτικές δυνάμεις, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι αυτές που είναι σήμερα και από αυτές καλούμεθα να επιλέξουμε. Ας επιλέξουμε λοιπόν, αυτούς που μπορούν αποδεδειγμένα να διοικήσουν τη χώρα, ή έστω απέδειξαν ότι έχουν σταθερή πολιτική θέση και βάζουν την πατρίδα μας πάνω από το κομματικό τους συμφέρον. Ας επιλέξουμε αυτούς που θέλουν και μπορούν μετεκλογικά να συνεργασθούν. Γιατί το μνημόνιο για να εφαρμοσθεί, θέλει ευρύτερες κοινοβουλευτικές συνεργασίες και ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις. Η εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων πέρασε ανεπιστρεπτί. Και όσοι αποκλείουν μετεκλογικές συνεργασίες ή αναζητούν επίμονα αυτοδυναμία πρέπει να απομονωθούν.

Share