Πάνε
μέρες από τότε που γκρίνιαξα τελευταία φορά. Για να μην ξεχνιέμαι λοιπόν,
σήμερα λέω να γκρινιάξω για αυτό το χάλι που ξεδιάντροπα εμείς οι Δραμινοί
αποκαλούμε "πόλο έλξης" στην πόλη μας, την αηδία που λέγεται Αγία
Βαρβάρα. Από που να αρχίσει κανείς. Δημόσιο μέρος και μάλιστα πάρκο, με την πιο περιορισμένη πρόσβαση από οπουδήποτε αλλού μέσα στην πόλη.
Καταπάτηση του
πρασίνου, αδιαφορία για την χλωρίδα και την πανίδα που ζει εκεί, αδιαφορία για
τον μη-προνομιούχο συνάνθρωπο, ακαλαισθησία, κιτς παρεμβάσεις, φασιστικά
επιβεβλημένες εκδηλώσεις όλο το καλοκαίρι, κάθε καλοκαίρι. Κλαιγόμαστε γιατί
δεν έχουμε λέει λεφτά, χρωστάμε σε ασφαλιστικούς φορείς (ο δήμος, για το δήμο
Δράμας μιλάω), αλλά έχουμε λεφτά να στήνουμε ανούσια αγάλματα στο μπαζωμένο
ρέμα Καλλιφύτου, στην ανάπλαση, και να ξοδεύουμε για λουλούδια σε άσχετα μέρη
για το φαίνεσθαι, τις μέρες του φεστιβάλ και της Ονειρούπολης.
Είναι ντροπή μας
αυτό που κάνουμε στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν
μιλούν από μόνες τους. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, και πραγματικά, τι να πει
κανείς...
Σεβασμός
στο πράσινο από τους εορτάζοντες τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας
Δέντρο
πεσμένο εδώ και 3-4 εβδομάδες (μπορεί και περισσότερο), που ο Δήμος δεν μπορεί
να κάνει κάτι γιατί λέει (η υπηρεσία πρασίνου, όταν είχα πάρει τηλέφωνο τότε)
βρίσκεται στο "οικόπεδο" και άντε να βρεις τους ιδιοκτήτες γιατί με
τα κληρονομικά τους δε βγάζεις άκρη. Άντε βγάλε άκρη λοιπόν…
Μια
ωραία γέφυρα. Αρχιτεκτονική άποψη ή απομεινάρι του παρελθόντος, δε γνωρίζω.
Με
πρόνοια και αγάπη για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Ένα αναπηρικό
καροτσάκι χωρίς κάποιον από πίσω να σπρώχνει δεν έχει τύχη..
Με
πρόνοια και αγάπη για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Ένα αναπηρικό
καροτσάκι χωρίς κάποιον από πίσω να σπρώχνει δεν έχει τύχη..
Καινούριες
και παλιές κολόνες φωτισμού αρμονικά τοποθετημένες δίπλα-δίπλα..
Η
πρόσβαση για αμαξίδια (μωρών και ΑΜεΑ) στη μια πλευρά της ράμπας πλάι στο νερό.
Η
ράμπα στο νερό. Υπερυψωμένη για μέγιστη ασφάλεια και πρόσβαση.
Η
πρόσβαση στην άλλη πλευρά της ράμπας. Υπάρχει, ναι, από τις λάσπες.
Αλλά
και για να πας στις λάσπες, δεν είναι εύκολη υπόθεση.. ειδικά αν είσαι
αναπηρικό καροτσάκι.
Ένα
γενικότερο πλάνο
Και
ξανά το παλιό με το νέο. Τι ομορφιά...
Πρόσβαση
την Αγία Βαρβάρα από το Νησάκι ή από τα γραφεία του Φεστιβάλ. Κορυφή.
Το
παλιό μπροστά και το καινούριο πίσω. Κολόνες φωτισμού.
Πρόσβαση
στη ράμπα από τη μέση της ράμπας.
Και
στην προηγούμενη πρόσβαση πρέπει να περάσεις κι άλλο ένα εμπόδιο. Η ζωή είναι
δύσκολη φίλε ΑΜεΑ. Μη τα θέλεις και όλα δικά σου.
Πρόσβαση
στη ράμπα από το τέλος της.
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου