Φίλες και φίλοι της Κομοτηνής και όλης της Θράκης, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Στέλνουμε από εδώ, από την Κομοτηνή, από τη Ροδόπη, ένα θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στον Έβρο, στην Ξάνθη, στην Καβάλα, στη Δράμα, σε όλη την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, σε όλη την Ελλάδα, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Ο λαός της Θράκης εδώ στην πολυπολιτισμική Κομοτηνή, στην Κομοτηνή όπου συμβιώνουν αρμονικά όλα τα θρησκεύματα, όλοι οι πολιτισμοί, στέλνει ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας και νίκης.
(Ακούγεται το σύνθημα: «Βαγγέλη μαζί στη νέα εποχή»)
Πράγματι μαζί θα πάμε στη νέα εποχή. Για σας, γι’ αυτή τη γενιά αγωνιζόμαστε. Και αυτή η νέα γενιά είναι που πρέπει να βρει το δρόμο της, την προοπτική της και την ελπίδα της, να ξαναχαμογελάσει, να βρει μια θέση κάτω από τον ήλιο της πατρίδας μας.
Ακούγεται το σύνθημα: «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό»
Το ΠΑΣΟΚ είναι πράγματι εδώ, είναι παντού. Το έχω βρει σε όλη την Ελλάδα ενωμένο, δυνατό, ζωντανό, με μια ψυχή που πάλλεται και που πιστεύει στη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.
Ξέρετε και άλλες φορές θέλησαν να ταπεινώσουν, να διαλύσουν, να ευτελίσουν την παράταξη, να ενοχοποιήσουν στελέχη και απλούς ψηφοφόρους, αλλά δεν το κατόρθωσαν. Δεν θα το κατορθώσουν και τώρα.
Επαναλαμβάνω ότι σήμερα το μεσημέρι στην Αθήνα παρουσίασα το πλήρες σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, τη στρατηγική της Αυτοδύναμης Ελλάδας. Είπα λόγια ζυγισμένα λέξη – λέξη. Όταν το μεσημέρι στην Αθήνα είπα τις τρεις λέξεις: «Δεσμευόμαστε, Εγγυόμαστε, Μπορούμε να εφαρμόσουμε το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης», το εννοούσα, το εννοώ, το υπογράφω.
Και είμαστε, φίλες και φίλοι, η μόνη πολιτική δύναμη που έχουμε παρουσιάσει ένα τέτοιο ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο, όχι ως μια κομματική πρόταση, όχι ως μια συνηθισμένη προεκλογική άσκηση, αλλά ως ένα εθνικό καθήκον. Και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όλη την ελληνική κοινωνία, όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες να αγκαλιάσουν αυτό το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
Γιατί και σήμερα φάνηκε, για μια ακόμη φορά, πως όσοι πιστεύουν πως με το μνημόνιο τελείωσε η πολιτική στην Ελλάδα και πως είμαστε αιχμάλωτοι μιας σύμβασης κάνουν λάθος. Σήμερα, για μια ακόμη φορά, αποδείξαμε πόσο στενό είναι το αντικείμενο του μνημονίου και πόσο ευρύ είναι το αντικείμενο του ολοκληρωμένου Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης.
Γιατί στόχος μας είναι, αυτό εγγυόμαστε, η Ελλάδα να υπερβεί το μνημόνιο, να βγει οριστικά από την κρίση, την εξάρτηση μέσα σε τρία το πολύ χρόνια, μέχρι το τέλος του 2015. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να σεβαστούμε και να προστατεύσουμε τις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού. Τις θυσίες που έκανε και κάνει το κάθε νοικοκυριό, η κάθε επιχείρηση, ο κάθε πολίτης. Πρέπει να δώσουμε νόημα στις θυσίες αυτές. Έχουμε διανύσει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Μας μένει το τελευταίο μέρος.
Και τώρα μπορούμε να αδράξουμε πραγματικά αυτή την ευκαιρία. Μπορούμε να δώσουμε ξανά ελπίδα στα παιδιά μας, μπορούμε να πείσουμε, όχι απλά και μόνο τους δύσπιστους, αλλά πρωτίστως τους εαυτούς μας, ότι ναι, έχουμε και τη δύναμη και τον εθνικό πλούτο και τους ανθρώπους που μπορούν να ξανακάνουν την Ελλάδα ανταγωνιστική, ισότιμη, ασφαλή, αξιοπρεπή, υπερήφανη. Ναι, οι Έλληνες είναι υπερήφανοι, δεν αντέχουν την ταπείνωση και τη μιζέρια.
Και είπα σήμερα, παρουσιάζοντας τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, πώς θα πέσει το χρήμα στην αγορά, πώς θα ανακουφιστούν επιχειρήσεις, πώς θα γίνουν οι επενδύσεις, πώς θα δημιουργηθούν οι νέες θέσεις εργασίας, πώς θα προστατεύσουμε το εισόδημα του φτωχού και χαμηλού και μεσαίου νοικοκυριού.
Πώς θα δώσουμε ξανά ζωή στην ύπαιθρο, πώς θα εφαρμοστεί η νέα αγροτική πολιτική, πώς θα ενθαρρύνουμε και ενθαρρύνουμε τους νέους να γυρίσουν στην πρωτογενή παραγωγή και να γίνουν νέοι, έξυπνοι αγρότες επιχειρηματίες.
Πώς θα ξεμπλοκαριστούν τα έργα του ΕΣΠΑ, τα οποία δυστυχώς καθηλώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της δημοσιονομικής και χρηματοοικονομικής κρίσης, επειδή η Ελλάδα δεν έπειθε τις αγορές και επειδή οι τράπεζες, ελληνικές και ξένες δεν στήριζαν τις συμβάσεις που είχαν οι ίδιες υπογράψει. Έτσι θα ολοκληρωθούν τα έργα αυτά. Έτσι θα γίνουν οι κάθετοι άξονες της Εγνατίας που έχουν ζωτική σημασία και για την περιοχή μας.
55 δις μπορούν να διατεθούν τα επόμενα πέντε χρόνια σε έργα υποδομών. 50 δις πραγματικά μετρημένα λεφτά μπορούν να πέσουν στην αγορά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του περιβόητου PSI, της μείωσης του χρέους, της δημοσιονομικής σταθεροποίησης, της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών.
Όσοι νόμιζαν -και πολλοί το νομίζουν αυτό καλόπιστα- πως δεν τους αφορά ό,τι έχει γίνει, πως δεν τους αφορά όλη αυτή η γιγαντιαία προσπάθεια που έγινε να σταθεί η χώρα όρθια, να αλλάξει το δημοσιονομικό της πρόσωπο, τώρα καταλαβαίνουν ότι ο κάθε άνεργος, ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε αγρότης, η κάθε οικογένεια, η κάθε επιχείρηση, η κάθε περιφέρεια, συνδέεται με αυτή την προσπάθεια.
Γιατί τώρα αποκτά μια σταθερή αφετηρία. Τώρα μπορούμε, πράγματι, να εγγυηθούμε πως τον Ιούνιο δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι, δεν θα θιγούν χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, δεν θα γίνουν «τυφλές», οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Αντιθέτως, θα δώσουμε έμφαση στις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές σε ένα μικρότερο, καλύτερο κράτος πιο φιλικό για τον πολίτη. Η επισκόπηση των δαπανών που κάνουμε μας προσανατολίζει. Μας προσανατολίζει σε επιλογές που προστατεύουν τους ανθρώπους του μόχθου και αυτούς που τώρα είναι ενεργοί μέσα στην οικονομία και τους συνταξιούχους, τους απόμαχους, που συμβάλλουν αγόγγυστα σε αυτή την τεράστια εθνική προσπάθεια.
Αλλά εγγυήθηκα σήμερα και κάτι άλλο. Τη συγκεκριμένη σειρά έκτακτων φόρων, έκτακτων εισφορών και έκτακτων τελών, που μπορούμε να μειώνουμε ή να αφαιρούμε σταδιακά, τώρα που μπαίνουμε στην τελική φάση της εξόδου από το μνημόνιο και από την κρίση.
Η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης είναι ένας βαρύς πρόσθετος φόρος στο εισόδημα. 1% έως 4% στο σύνολο του δηλωθέντος εισοδήματος. Είναι το πρώτο που θα αφαιρέσουμε. Το ειδικό τέλος ακινήτων μέσω της ΔΕΗ ήταν μια ανάγκη, ήταν μια πράξη απολύτως ζωτική το Σεπτέμβριο. Δεν είχαμε ταμειακή ευχέρεια να μην πάρουμε την απόφαση αυτή. Τώρα θα ενταχθεί σε ένα ενιαίο φόρο ακινήτων στο πλαίσιο του εθνικού φορολογικού συστήματος.
Και ο μεγάλος βραχνάς των επιχειρήσεων, κυρίως των μικρών, αλλά και όλων γενικά των επιχειρήσεων που είναι οι ασφαλιστικές εισφορές, το μεγάλο μη μισθολογικό κόστος: μείωση τουλάχιστον 10%, εφικτός στόχος χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
Για να μπορέσουμε να πάμε μετά σε τρίτη φάση στους συντελεστές του ΦΠΑ, να κρατήσουμε χαμηλά το συντελεστή του τουρισμού, να επαναφέρουμε στα αρχικά επίπεδα το συντελεστή ΦΠΑ της εστίασης και να εντάξουμε στο χαμηλότερο δυνατό συντελεστή όλα τα αγροτικά εφόδια, λιπάσματα, ζωοτροφές, μηχανήματα, τα πάντα.
Αλλά ξέρουμε ότι όλα αυτά κοστίζουν 1% του ΑΕΠ και μπορούμε να το πετύχουμε αυτό μέσα από καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης, παράλληλα με την προώθηση των στόχων μας για τη δημοσιονομική προσαρμογή, για πρωτογενές πλεόνασμα μετά από δεκαετίες. Για να βγει η Ελλάδα στο ξέφωτο του βιώσιμου χρέους και της βιώσιμης οικονομίας, της θεσμικά ισότιμης Ελλάδας που παίζει ρόλο στους νέους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Ακούμε, φίλες και φίλοι, τι γίνεται στην Ιταλία, τι γίνεται στην Ισπανία, τι γίνεται στην Ιρλανδία. Πληρώνουν επιτόκια πολύ μεγαλύτερα από τα ελληνικά, τριπλάσια από τα ελληνικά. Και στο στόμα όλων μας είναι οι γαλλικές εκλογές την ίδια μέρα με τις δικές μας και η νίκη του Φρανσουά Ολάντ. Ναι, αλλά εμείς για να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με τον Ολάντ, για να αλλάξουμε τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, για να ανεβάσουμε ξανά τη δύναμη της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας …
Ακούγεται το σύνθημα:«Στα χέρια σου κρατάς, το μέλλον μιας γενιάς»
Αυτό είναι η μεγάλη εθνική ευθύνη: ότι κρατάμε στα χέρια μας το μέλλον όχι μόνο μιας γενιάς, αλλά πολλών γενεών. Αυτό κρίνεται τη Κυριακή των εκλογών ,το μέλλον πολλών γενεών.
Για να καθίσουμε λοιπόν στο ίδιο τραπέζι με τον Ολάντ, για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, για να ανεβάσουμε τη δύναμη και την επιρροή της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, πρέπει να είμαστε ζωντανοί, παρόντες, μέσα στην Ευρώπη, θεσμικά ισότιμοι.
Μίλησα το πρωί ειδικά για την ανεργία των νέων. Έχουμε διασφαλίσει 400 εκατ. για τα προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων, για τη νεανική επιχειρηματικότητα, για την κατάρτιση κι αυτό ήταν βασικό αντικείμενο της επιστολής μου στον κ. Μπαρόζο.
Μίλησα για την πλήρη υγειονομική κάλυψη όλου του πληθυσμού, ανεξαρτήτως ενσήμων κι άλλων προϋποθέσεων. Για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά για τους υπερχρεωμένους επαγγελματίες που υπάγονται στην ίδια διάταξη με τα νοικοκυριά, αν οι οφειλές είναι έως 25.000. Για τα δάνεια, για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και τους υπαλλήλους με τα στεγαστικά τους. Για τη συμφωνία που έχουμε κάνει με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών για τη διευθέτηση, την παράταση, τη σμίκρυνση των δόσεων όλων των δανείων. 800.000 δάνεια έχουν ήδη διευθετηθεί. Όχι λόγια, όχι ευχές, συγκεκριμένες παρεμβάσεις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, επίλυση ζητημάτων.
Θα μπορούσα να σας μιλήσω ξανά ώρες πολλές για τον αγώνα που έχουμε δώσει. Θα μπορούσα να εξηγήσω σε όλους αυτούς που μιλούν με άνεση για διαπραγμάτευση, για επαναδιαπραγμάτευση, τι σημαίνει πραγματικά να αγωνίζεσαι, να διαπραγματεύεσαι, να ξενυχτάς, να αγωνιάς για το αν θα πετύχουν όλα αυτά, για το αν υπάρχει η χώρα οικονομικά.
Θέλω να μοιραστώ εκ των υστέρων αυτές τις μεγάλες αγωνίες μαζί σας. Πώς θα ήταν η χώρα, φίλες και φίλοι, αν όταν τελείωνε το περιβόητο PSI δεν πετυχαίναμε τους στόχους; Πως θα ξημέρωνε η περιβόητη 9η Μαρτίου αν δεν είχαμε πιάσει τα ποσοστά; Θα ήταν άλλη η εικόνα της Ελλάδας. Όλης της Ελλάδας και εδώ της περιοχής.
Σε μια κλωστή κρεμόταν όλη αυτή η υπόθεση. Αγωνιστήκαμε, πετύχαμε. Γιατί όταν αγωνιζόμαστε οι Έλληνες, πετυχαίνουμε. Γι’ αυτό πρέπει να σας πω ότι θεωρώ πραγματικά θρασύτητα πολιτική και αυθάδεια να μας κάνουν συστάσεις οι άλλοι για το πώς μπορούμε να επηρεάσουμε τους διεθνείς συσχετισμούς και να διαπραγματευτούμε. Δεν διαπραγματευόμαστε μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, στους τηλεοπτικούς σταθμούς ή στα ραδιόφωνα ή το ελληνικό διαδίκτυο. Δεν διαπραγματευόμαστε συγκρουόμενοι μεταξύ μας, διαπραγματευόμαστε όταν έχουμε απέναντί μας τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ, τις αγορές, τους κερδοσκόπους. Εκεί δίνεται η μάχη, εκεί κερδίζουμε, εκεί κερδίσαμε. Με τους άλλους κρυπτόμενους πίσω από εμάς!
Θεωρώ δε ακραίο παράδειγμα «δωρεάν» μαγκιάς όπως έχω πει, το να λέει κάποιος «χρειαζόμαστε ένα ισχυρό πολιτικό ηγέτη, που θα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος, θα αρνηθεί να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις προς το εξωτερικό πριν καλυφθούν οι υποχρεώσεις στο εσωτερικό για μισθούς, συντάξεις, επιχορηγήσεις». Ναι, υπάρχει αυτή η πολιτική ηγεσία. Είναι μπροστά σας. Γιατί εμείς αρνηθήκαμε να πληρώσουμε 106 δις ευρώ χρέους και μειώσαμε το δημόσιο χρέος κατά 50% του ΑΕΠ. Η μεγαλύτερη μείωση και αναδιάρθρωση χρέους, όλων των εποχών!
Η Αργεντινή αναδιάρθρωσε συνολικά 90 δις δολάρια κι εμείς, χωρίς να το πάρει είδηση κανείς, με τον πιο ήπιο και αποτελεσματικό τρόπο, 106 δις ευρώ. Άλλαξε η βάση αναφοράς. Έτσι περνάμε στην ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δεν είναι λόγια, δεν είναι ευχές. Η ανάπτυξη δεν είναι ένα όνειρο που το βλέπουμε ένα βράδυ, η ανάπτυξη θέλει δουλειά, προεργασία ,προϋποθέσεις δημοσιονομικές ,χρηματοοικονομικές ,πολιτικές. Τώρα έχουμε διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της επανόδου σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και είμαι πραγματικά αισιόδοξος, το βλέπω μπροστά μου, ότι το 2020 το χρέος θα είναι πολύ πιο κάτω από το προσδοκώμενο 116% του ΑΕΠ.
Πριν από λίγες εβδομάδες ήταν 120%, ήδη μιλάμε για 116% σε λίγο θα δείτε ότι η Ελλάδα θα κατέβει κάτω από 100%, θα πλησιάσει το μέσο όρο της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά χρειάζεται σύστημα, δουλειά, πίστη και πάνω απ’ όλα, για να φτάσω στο διακύβευμα των εκλογών: Χρειάζεται πολιτική σταθερότητα.
Το πολιτικό σύστημα τα κόμματα, εμείς οι ίδιοι, δείξαμε έλλειψη προνοητικότητας. Αλλά δυστυχώς, σκληρή αυτοκριτική ασκεί μόνο το ΠΑΣΟΚ. Δεν ασκεί αυτοκριτική κανείς άλλος. Και δεν αναφέρομαι στον κ. Σαμαρά που κάνει σαν να γεννήθηκε χτες πολιτικά, ούτε στον κ. Καραμανλή που «έσπασε τη σιωπή του» για να μην πει τίποτε για τα συντρίμμια που παρέδωσε, αναφέρομαι και στα Κόμματα της Αριστεράς.
Ευθύνη δεν έχουν μόνο τα κόμματα που άσκησαν εξουσία. Ευθύνη έχουν και οι πολιτικές δυνάμεις που κυριάρχησαν τα προηγούμενα πολιτικά χρόνια ιδεολογικά, συνδικαλιστικά, που άσκησαν πιέσεις, που στην πραγματικότητα διαπαιδαγώγησαν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και που με την πίεση τους επηρέαζαν και τα άλλα πολιτικά κόμματα.
Γιατί δεν λέμε αλήθειες; Γιατί δεν παραδεχόμαστε την πραγματικότητα; Γιατί δεν μιλάμε με ειλικρίνεια; Δυστυχώς όλοι οι συνομιλητές μας νομίζουν ότι δεν άλλαξε τίποτε. Γιατί έχουν καλομάθει τα τελευταία τρία χρόνια στο γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε βάρη μεγαλύτερα από αυτά που του αναλογούσαν. Ανέλαβε, κακώς κατά τη γνώμη μου, να χειριστεί μόνο του αυτή την πυρηνική καταστροφή. Αν είχαν κληθεί όλοι εξ αρχής να πάρουν μέρος σε αυτή την πανεθνική προσπάθεια, δεν θα ήταν τόσο εύκολη η δημαγωγία, τόσο εύκολος και προκλητικός ο λαϊκισμός.
Φίλες και φίλοι, στο εσωτερικό της δικής μας Παράταξης, στο εσωτερικό των δικών μας ανθρώπων -το λέω κι εδώ στην Κομοτηνή- παίζεται η υπόθεση των εκλογών. Τα 3 εκατομμύρια πολιτών που το 2009 ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και πικράθηκαν, διαψεύστηκαν, οργίστηκαν, τώρα έχουν αποστασιοποιηθεί και μένουν αναποφάσιστοι. Αυτοί είναι που θα δώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Και μέσα στη δική τους ψυχή, στο δικό τους μυαλό, τώρα γίνονται πολύ δύσκολες διεργασίες, παίρνονται πολύ δύσκολες αλλά κρίσιμες αποφάσεις.
Απευθύνομαι σε αυτούς για να τους πω ότι αντιλαμβάνομαι πλήρως πώς νιώθουν. Ξέρω τι σημαίνει διάψευση. Δεν παραβλέπω τις ευθύνες, αλλά αυτοί οι άνθρωποι που είναι δημοκράτες, προοδευτικοί, ευαίσθητοι, απαιτητικοί, πρέπει να διασφαλίσουν μαζί μας το ασφαλές μέλλον της χώρας. Πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί την προσπάθεια της οριστικής υπέρβασης του μνημονίου και της κρίσης. Να δώσουμε στην Ελλάδα προοπτική, όραμα, εθνικό σχέδιο.
Κανείς δεν πρόκειται να μας ψηφίσει ανεπιφύλακτα, χωρίς αιρέσεις, χωρίς να πει και τον κριτικό του λόγο. Είναι όλα αυτά καλοδεχούμενα. Τους θέλουμε μαζί μας. Με την επιφύλαξη, με την κριτική, με τους όρους, με τις προϋποθέσεις, με τις αιρέσεις που θέτουν, τους θέλουμε μαζί για να δώσουμε στην Ελλάδα προοπτική, σχέδιο, λύση, ασφάλεια.
(Ακούγεται το σύνθημα «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό»)
Το ΠΑΣΟΚ δεν αρκεί να είναι εδώ ενωμένο δυνατό, ζωντανό. Πρέπει να είναι εδώ και να είναι ξανά μεγάλο και υπεύθυνο για το μέλλον του Έθνους. Η νέα εποχή στην οποία θα είμαστε μαζί, πρέπει να είναι μια εποχή καθαρών λύσεων, καθαρών αποφάσεων.
Ο λαός στις 6 του Μάη κρατάει στα χέρια του μια τεράστια πολιτική και ιστορική δύναμη. Καλείται να λάβει μια απόφαση, σπάνια, σημαντική. Πιστεύουν πολλοί ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε στη χώρα. Ότι οι εκλογές είναι σχεδόν μια διεκπεραίωση, γιατί υπάρχει κυβέρνηση, κάτι σαν την παρούσα κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ούτως ή άλλως μέσα, με τη Νέα Δημοκρατία κατά πάσα πιθανότητα. «Γιατί» σου λέει «να χαλάσει η συνεργασία που επιτεύχθηκε στην κυβέρνηση Παπαδήμου»; Αλλά ποια συνεργασία; Με τον κ. Σαμαρά παρόντα-απόντα, αντιπολιτευόμενο και συμπολιτευόμενο ταυτοχρόνως;
«Πετύχαμε και το PSI, μειώθηκε το χρέος, ανακεφαλαιοποιούνται οι Τράπεζες, υπάρχει δανειακή σύμβαση. Ένα το κρατούμενο. Δεν μας βγάζει κανείς από το ευρώ γιατί κοστίζει, θα φοβηθούν να χάσουν τα λεφτά τους. Άρα πάμε για άλλα. Πάμε να ασκήσουμε πίεση, να διαμαρτυρηθούμε, πάμε να στηρίξουμε μια άλλη προσέγγιση, μια άλλη διαπραγμάτευση».
Δεν είναι έτσι. Κανείς μη σκέφτεται τόσο απλοϊκά. Η Ευρώπη είναι πολύπλοκη, ασταθής, κυριαρχείται από το τυχαίο. Υπάρχουν 27 χώρες, 27 κυβερνήσεις, 27 Βουλές, εκατοντάδες κόμματα, πολιτική αστάθεια, συγκυρίες, εθνικές προτεραιότητες, υπάρχουν οι αγορές, οι κερδοσκόποι, το τυχαίο.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να εξαρτάται από τη βούληση τόσων αστάθμητων παραγόντων, τόσο πολλών και αστάθμητων παραγόντων. Και υπάρχει πάντα ο κυνισμός, που τον έχω αντιμετωπίσει στη διαπραγμάτευση πολλές φορές.
Ο κυνισμός που έλεγε, «πάτε σε συντεταγμένη χρεοκοπία, δηλαδή ένα βήμα πριν την έξοδο από το ευρώ». Ο κυνισμός που έλεγε, «μην στενοχωριέστε, να χρηματοδοτήσουμε την έξοδό σας από το ευρώ». Ο κυνισμός που μπορεί να πει, «εντάξει αφού το θέλετε τόσο πολύ μείνετε στο ευρώ, εμείς θα πληρώνουμε τα εξωτερικά χρέη για να μην έχει πρόβλημα το ευρώ αλλά εσείς κάντε κουμάντο στις εσωτερικές πληρωμές με βάση τα έσοδά σας. Ότι εισπράττετε μπορείτε και να πληρώνετε».
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μισθούς, συντάξεις, επιχορηγήσεις, σχολεία, νοσοκομεία; Σημαίνει ότι η προσαρμογή δεν θα γίνει σε 3 χρόνια ήπια, όπως προτείνω εγώ ,αλλά σε 3 εβδομάδες, βίαια, εκβιαστικά. Όλοι όσοι παίζουν το παιχνίδι του πολιτικού τυχοδιωκτισμού για την επομένη των εκλογών, το έχουν σκεφτεί αυτό;
Εγώ απαντώ στο ποιες είναι οι δεσμεύσεις μας και οι εγγυήσεις μας για τον Ιούνιο. Αυτοί δεσμεύονται και εγγυώνται ότι θα καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις και επιχορηγήσεις; Θα έχει το δημόσιο ταμείο; Εγγυώνται ότι θα συνεχιστεί η διαδικασία ανασυγκρότησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος;
Όλα εξαρτώνται από την ομαλή καταβολή των δόσεων, γιατί μακάρι να μπορούσαμε μόνοι μας. Δυστυχώς, ακόμη δεν μπορούμε, γιατί ακόμη παράγουμε ελλείμματα -και δημοσιονομικά και πρωτογενή- και αυτό θέλουμε να ξεπεράσουμε. Να πάμε στα πρωτογενή πλεονάσματα, να πάψουμε να προσθέτουμε χρέος στο χρέος και να απελευθερωθούμε σταδιακά από την εξάρτηση και τον δανεισμό. Ακόμη και αν ο δανεισμός γίνεται από κράτη – μέλη, ακόμη και αν ο δανεισμός γίνεται με φθηνότερα επιτόκια και με καλύτερους όρους. Δανεισμός είναι.
Υπάρχει και το άλλο δόγμα, που το ακούω και αυτό συχνά. Ακούω απλούς ανθρώπους να λένε, από τη ψυχή τους μέσα και το σέβομαι. ´´Τι με νοιάζουν εμένα αυτά και τι με νοιάζει και η χρεοκοπία της χώρας ή η έξοδος από το ευρώ, όταν εγώ δεν έχω ένα ευρώ στην τσέπη; Όταν δεν έχω να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, όταν δεν μπορώ να σπουδάσω τα παιδιά μου, όταν είμαι άνεργος ή όταν έχω κλείσει την επιχείρησή μου;´´
Ναι, πράγματι δεν μπορείς να απαντήσεις εύκολα σε αυτό το επιχείρημα. Τι να απαντήσεις; Είναι μια δραματική πραγματικότητα. Αλλά ας σκεφτούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι συμπολίτες μας που βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση αυτή τη στιγμή, που βιώνουν πιο πολύ από όλους την κρίση στο πετσί τους, τι συμφέρει; Να υπάρχει μια χώρα που δεν μπορεί να τους βοηθήσει, μια χώρα κατεστραμμένη ή μια χώρα που μπορεί να σταθεί δίπλα τους, να τους δώσει ευκαιρίες, να υπάρχει τραπεζικό σύστημα, να υπάρχει κράτος, να υπάρχουν μηχανισμοί αλληλεγγύης, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας ή να αφεθούμε, να πέσουμε στο βάραθρο της ιστορίας, να γυρίσουμε δεκαετίες πίσω;
Ή μήπως έχουν επίγνωση όλοι αυτοί στα διάφορα κόμματα που θέλουν τη δραχμή ; Μόνο το ΚΚΕ το λέει ευθαρσώς, αλλά και ο μισός ΣΥΡΙΖΑ το πιστεύει. Στα διάφορα κόμματα που συνθέτουν το λεγόμενο «κόμμα της δραχμής». Τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή; Σημαίνει ότι οι επιτήδειοι που έβγαλαν τα ευρώ τους έξω, θα αγοράσουν φθηνά όλη τη χώρα. Όχι, δεν θα ενδώσουμε στην πιο ακραία κερδοσκοπία.
Και το λέω και το επαναλαμβάνω για να γίνει κοινό κτήμα. Όσοι θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει καμιά ιδιαίτερη ροπή ή διάθεση να μετέχει στην κυβέρνηση και να ασκεί εξουσία, όταν η εξουσία είναι μαρτυρική και συνεπάγεται τέτοιο πολιτικό κόστος, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος.
Βρισκόμαστε εδώ από καθήκον και εγώ προσωπικά είμαι εδώ από καθήκον. Όπως πήγα τον Ιούνιο του 2011 από εθνικό καθήκον στο Υπουργείο Οικονομικών. Δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε απόλαυση η άσκηση της εξουσίας. Δεν υπάρχει εξουσία. Υπάρχει το βάρος μιας σκληρής διαπραγμάτευσης για να θωρακίσουμε τη χώρα, να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά της.
Και πρέπει πολλές φορές να αφήνουμε να θίγεται η δική μας προσωπική αξιοπρέπεια για να προστατευτεί η συλλογική αξιοπρέπεια του ‘Έθνους των Ελλήνων.
Δεν υπάρχει δεδομένο ΠΑΣΟΚ σε καμιά δεδομένη κυβέρνηση. Χρειάζεται απόφαση του λαού, καθαρή, νομιμοποίηση, εντολή. Φαντάζεστε η πλειοψηφία του λαού να έχει προτιμήσει «αντιμνημονιακές» – όπως λέγονται -προτάσεις εναντίον αυτού που έγινε με την μείωση του χρέους, εναντίον της νέας σύμβασης και να εμφανιστεί μια κυβέρνηση μειοψηφίας στο λαό, πλειοψηφίας στη Βουλή και λόγω εκλογικού συστήματος να διεκδικήσει να κυβερνήσει και να καθοδηγήσει το Έθνος και να διαπραγματευθεί αξιόπιστα στην Ευρώπη και παγκοσμίως; Δεν υπάρχει αυτό. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο θέαμα στα όρια της γελοιότητας.
Ο λαός πιστεύει στην ευρωπαϊκή προοπτική με συντριπτική πλειοψηφία, στο ευρώ. Πρέπει να μας το πει. Εάν ο λαός πιστεύει ότι έχουμε περιθώρια να τα παίξουμε όλα από την αρχή, να ζητήσουμε εκ του μηδενός διαπραγμάτευση τώρα που μας έδωσαν τα λεφτά για την μείωση του χρέους, για τις τράπεζες, λυπούμαι αλλά δε θα μας τα δώσουν με ευκολία για να ολοκληρώσουμε το σχέδιο αυτό. Ούτε για να πληρώσουμε τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις μας στην αγορά, ούτε για την επιστροφή του ΦΠΑ, ούτε για να αποδεσμεύσουμε τις τράπεζες από τα δέκα δις με τα οποία δανείζουν το κράτος με έντοκα γραμμάτια του δημοσίου για να έχουμε ταμειακή ευχέρεια. Δεν θα μπορέσουν αυτά να πέσουν στην αγορά. Ή μήπως θα μας δίνουν αφειδώς τα λεφτά των διαρθρωτικών ταμείων και του ΕΣΠΑ και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, αν εμείς θέλουμε να τα θέσουμε όλα σε μηδενική βάση;
Ξέρετε τι σημαίνει «δεν πληρώνω το χρέος μου ανοργάνωτα»; Δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό που κάναμε που δεν πληρώσαμε το χρέος μας οργανωμένα. Εκεί δεν υπάρχουν εισαγωγές, δεν υπάρχουν εξαγωγές, δεν υπάρχουν τραπεζικές πιστώσεις, δεν υπάρχει άνετη λειτουργία της αγοράς, δεν υπάρχει πιστωτική επέκταση, δεν υπάρχουν πλαφόν, δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης. Υπάρχει προοπτική ζόφου.
Αυτά δεν είναι εκβιασμοί και μάλιστα ξαναζεσταμένοι όπως με περισσή άνεση λένε ορισμένοι. Αυτό είναι το προϊόν της εμπειρίας, της γνώσης, είναι η απεικόνιση της διεθνούς πραγματικότητας. Και δεν αναφέρομαι σε κυβερνήσεις. Δεν αναφέρομαι ούτε καν σε προοδευτικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πάνω δυστυχώς από τις κυβερνήσεις υπάρχουν άλλοι θεσμοί, υπάρχουν οι κεντρικές τράπεζες, οι αγορές, οι οίκοι αξιολόγησης, οι χώρες οι άλλες φοβούνται για την δική τους αξιολόγηση και την δική τους πιστοληπτική ικανότητα και τα δικά τους επιτόκια. Ακόμα και μεγάλες χώρες, όταν έφθασαν να υποβαθμίζουν ακόμα και την πιστοληπτική ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Άρα χρειάζεται απόφαση, πλειοψηφία, νομιμοποίηση, καθαρή λύση, καθαρή γραμμή. Και οι προτάσεις έχουν παρουσιαστεί. Έχω παρατηρήσει το εξής: Η αλαζονεία, η οποία είναι ο χειρότερος σύμβουλος όταν ένας τόπος είναι σε κρίση, γιατί σε τυφλώνει πραγματικά, είναι δυστυχώς μεταδοτική. Η αλαζονική συμπεριφορά ξεκινάει με την Νέα Δημοκρατία και τον κ. Σαμαρά. Δεν έχουν καταλάβει πού βρισκόμαστε τώρα ,σε ποια νέα εποχή κρίσης. Θέλουν αυτοδύναμη κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς θέλει τον εαυτό του στην πρωθυπουργία.
Εντάξει, ας πούμε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα μιας αδράνειας. Σκέφτονται με όρους 1990 – 1980. Απειλεί μάλιστα ο κ. Σαμαράς ότι αν δεν πετύχει τον στόχο αυτό, της μονοκομματικής διακυβέρνησης ,θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, δηλαδή την οικονομία σε καταστροφή, την χώρα σε αδιέξοδο. Θα ξαναγνωριστούμε όλοι μεταξύ 7 Μαΐου και 7 Ιουνίου αυτές τις τέσσερις κρίσιμες εβδομάδες. Αλλά δείτε τώρα πώς γίνεται η ´´ μόλυνση ´´.
Έρχεται ο φίλος μου ο κ. Κουβέλης και λέει, «δεν συνεργάζομαι με τον έναν, δεν συνεργάζομαι με τον άλλον, ούτε με το ΠΑΣΟΚ, ούτε με την Αριστερά βλέπω να μπορώ να συνεργαστώ». Τι θα γίνει κ. Κουβέλη; «Επανάληψη των εκλογών». Αναπαραγωγή του επιχειρήματος του κ. Σαμαρά, από ένα κόμμα άλλων διαστάσεων και άλλων προδιαγραφών και άλλης παράδοσης.
Τώρα έχουμε νέο φαινόμενο επέκτασης αυτής της επιδημίας. Είναι ο κ. Τσίπρας. Ο κ. Τσίπρας τώρα, σήμερα, επαναλαμβάνει αυτό που λέει ο κ. Σαμαράς, θέλει την δική του πρωθυπουργία. Είπε το εξής αμίμητο σήμερα. «Θα πάρω και εγώ εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δεν θα την επιστρέψω. Θα ζητήσω να σχηματίσω κυβέρνηση». Θα γίνει πρωθυπουργός δηλαδή, θα κάνει την δική του κυβέρνηση και θα πάει στη Βουλή και με τον λαό στους δρόμους θα διεκδικήσει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Πρόκειται φίλες και φίλοι για ένα θεσμικό παραλήρημα. Διότι εδώ προφανώς κάποιοι με ένα τρόπο κυνικό τελικά εμπορεύονται ψευδαισθήσεις, ότι μπορεί να υπάρξει μια κυβέρνηση η οποία θα κάνει μια ριζοσπαστική έκπληξη στην Ευρώπη.
Ξέρετε τι λέει το Σύνταγμα της χώρας, γιατί δεν έχω μιλήσει καθόλου σ’ αυτή την προεκλογική εκστρατεία με την αρχική μου ιδιότητα του συνταγματολόγου; Ότι όταν παίρνεις διερευνητική εντολή πρέπει να δεις εάν διαμορφώνεται δεδηλωμένη πλειοψηφία πριν πας στη Βουλή. Και οφείλεις να ενημερώσεις τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εάν υπάρχει στη Βουλή, εκ προοιμίου, πριν δοθεί η οριστική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, επαρκής πλειοψηφία στήριξής της. Και πρέπει να ενημερώσεις τον Πρόεδρο ποια κόμματα, ποιοι βουλευτές συγκροτούν την δεδηλωμένη πλειοψηφία. Αλλιώς υποχρεούσαι να καταθέσεις την εντολή για να ολοκληρωθεί ο κύκλος και να εφαρμοστεί η σχετική συνταγματική διάταξη του άρθρου 37.
Ο κ. Τσίπρας σκέφτεται ή ονειρεύεται εκτός συνταγματικού πλαισίου ή λέει απλώς, ωμά, πολιτικά ψέματα. Σε ποιους απευθύνεται; Ποιων την νοημοσύνη προσβάλει; Τι όμως απομένει ως ο πυρήνας αυτής της τάσης; Μια κομματική αλαζονεία. Ένας μικρομεγαλισμός ο οποίος δεν επιτρέπει στην Αριστερά ν’ αναλάβει τις ευθύνες της.
Εμείς είμαστε στο μέσον του πολιτικού φάσματος. Πάντα η δημοκρατική προοδευτική παράταξη ήταν στο μέσον του πολιτικού φάσματος. Θέλουμε να είμαστε το πρώτο κόμμα, όχι γιατί αντιμετωπίζουμε ποδοσφαιρικά τις εκλογές και θέλουμε να νικήσει η ομάδα μας, ή θέλουμε να δικαιωθεί η πολιτική μας. Αλλά γιατί εκ των πραγμάτων εμείς είμαστε αυτοί που μπορούμε να διαμορφώσουμε τη μεγάλη συμμαχία των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, της υπευθυνότητας, της αλληλεγγύης και των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Εμείς έχουμε το σχέδιο, έχουμε τη στρατηγική της αυτοδύναμης Ελλάδας, έχοντας την πρώτη θέση, μπορούμε να κοιτάξουμε αριστερά, να διαμορφώσουμε τον κεντροαριστερό πυρήνα της νέας κυβέρνησης και της νέας πλειοψηφίας Να κοιτάξουμε και προς τον χώρο της συντηρητικής παράταξης, γιατί και εκεί υπάρχουν φιλοευρωπαϊκές σοβαρές δυνάμεις και να διαμορφώσουμε τον εθνικό συναγερμό ,γιατί όλοι μαζί πρέπει να σηκώσουμε στους ώμους μας την Ελλάδα.
«Ακούγονται συνθήματα: στα χέρια σου κρατάς το μέλλον μιας γενιάς ´´
Στα χέρια μου κρατώ την αλήθεια που την βίωσα, που την ξέρω και που την λέω με απόλυτη ειλικρίνεια. Και κοιτώντας στα μάτια την καθεμιά και τον καθένα από σας, σας λέω πώς έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Δεν μπορώ να μπω στο παιχνίδι των κατά συνθήκη προεκλογικών υποσχέσεων. Δεν μπορώ να μπω στο παιχνίδι της δημαγωγίας και του λαϊκισμού. Αυτά που ζήσαμε όλοι οι Έλληνες, αυτά που έζησα και εγώ προσωπικά, δεν μου επιτρέπουν να πάρω κι εγώ μέρος σε αυτά τα εύκολα τεχνάσματα. Άλλαξαν τα πράγματα, άλλαξαν οι εποχές. Κρατάμε στα χέρια μας το μέλλον της επόμενης γενιάς και πρέπει να το σεβαστούμε και να το προστατεύσουμε.
Φίλες και φίλοι, τα ψέματα τελείωσαν, η ώρα της αλήθειας έφτασε, φτάνει σε μια εβδομάδα. Στις 6 του Μάη και πρέπει όλες και όλοι μαζί να γίνουμε οι πομποί, οι πολλαπλασιαστές, οι απόστολοι αυτής της πρότασης, αυτής της αλήθειας, της πρότασης για την αυτοδύναμη Ελλάδα.
Εσείς κρατάτε στα χέρια σας αυτή την υπόθεση. Σηκώστε ψηλά τη σημαία των ιδεών και των προτάσεών μας.
Εμπρός πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας. Σπίτι – σπίτι, πολίτη – πολίτη, για τη νίκη στις εκλογές, για την προστασία της χώρας, για το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς εμπρός με τη νίκη, εμπρός για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Γεια σας και με τη νίκη. Γεια σας.
Παρουσίαση των υποψηφίων
Καλώ εδώ στο βήμα και τη Φώφη Γεννηματά, την Εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ που είναι μαζί μου. Όλοι μαζί οι υποψήφιοί μας στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, η Φώφη κι εγώ σας καλούμε να πάρετε στα χέρια σας την υπόθεση αυτή με επικεφαλείς, με μπροστάρηδες τους υποψηφίους μας να δώσουμε τη μάχη σπίτι – σπίτι, πρόσωπο με πρόσωπο. Η αλήθεια κερδίζει και θα νικήσει.
Γεια σας και με τη νίκη.
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου