Σάββας Μετοικίδης: Έβαλε τέλος στην ζωή του σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας

O Σάββας Μετοικίδης, με το προσωνύμιο "καπετάν-Νέστος" που άφησε το στίγμα του στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη του 2008, είναι ο 45χρονος δάσκαλος που αποφάσισε να βάλει τέλος στην ζωή του σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας.

Ο αυτόχειρας ήταν πολιτικοποιημένος και παρόλο που δεν είχε οικονομικά προβλήματα, προτίμησε να δώσει τέλος στην ζωή του, για να «ταρακουνήσει» τους συμπολίτες του και τους πολιτικούς, όπως προκύπτει από το πολυσέλιδο σημείωμα που άφησε.

Ο 45χρονος βρέθηκε απαγχονισμένος στην αποθήκη του σπιτιού του. Είναι ο δεύτερος άνθρωπος που προχωράει σε αυτή την πράξη ως ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στην χώρα.

O Σάββας ήταν ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους. Πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε «σπαθί».

 

Ο 42χρονος δάσκαλος, πριν απαγχονιστεί, φερόταν φυσιολογικά και ψύχραιμα ώστε κανείς δεν είχε αντιληφθεί τι πρόκειται να κάνει. Μέχρι τις 2 μ.μ. του Σαββάτου ο Σάββας Μετοικίδης ήταν στο καφενείο της πλατείας στη Σταυρούπολη και έπαιζε τάβλι με συγχωριανούς του. Φεύγοντας για το σπίτι, τους αποχαιρέτησε καθώς στις 6 μ.μ. επρόκειται να αναχωρήσει για την Αθήνα, μετά τις διακοπές του Πάσχα.

Πήγε στο πατρικό του σπίτι, έκατσε στο τραπέζι με τον αδερφό, τον πατέρα και τη μητέρα του, οικογενειακά και κάποια στιγμή έφυγε από το τραπέζι. Μετά τις 4 ο πατέρας του πήγε για κάποιο λόγο στην αποθήκη του σπιτιού, όπου αντίκρισε το γιό του κρεμασμένο ! Στη θέα του γιου ο πατέρας λύγισε και η είδηση σκόρπισε τη θλίψη στην κοινωνία της Σταυρούπολης

2 Επιστολές του αυτόχειρα, ζήτησε πολιτική κηδεία

Στο σημείο όπου απαγχονίστηκε ο αριστερός συνδικαλιστής, βρέθηκαν δύο επιστολές. Η πρώτη απευθύνεται στην οικογένειά του και περιέχει και αρκετές λεπτομέρειες για τις εκκρεμότητες που έχει αφήσει. Η δεύτερη έχει σαφές πολιτικό περιεχόμενο και αποτελεί ένα μανιφέστο όπου εξηγεί τους πολιτικούς λόγους της αυτοχειρίας του, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επιπτώσεις της κρίσης στην ελληνική κοινωνία. Πληροφορίες λένε ότι τον τελευταίο καιρό  είχε προβληματιστεί ένατονα για τις δυσμενείς επιπτώσεις στα εργασιακά του στενού φιλικού περιβάλλοντός του.

Ανακοινώσεις ανήρτησαν παρατάξεις του συνδικαλιστικού χώρου:

Εκπαιδευτική Παρέμβαση

Α΄ Συλλόγου Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Ένας ακριβός μας σύντροφος, συνάδελφος και φίλος, ο Σάββας Μετοικίδης, έθεσε τέλος στη ζωή του, σήμερα, Σάββατο 21 Απριλίου. Ο αγαπημένος μας Σάββας, από νέο παιδί πάντα ήταν μπροστά στους αγώνες και στις απεργίες, πάντα φιλότιμος, ευαίσθητος και αλτρουιστής, πάντα κοντά στους συντρόφους του, δίπλα στους συναδέλφους του, κοντά σε κάθε παιδί του σχολείου του.

Είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε και να συμπορευτούμε μαζί του τα τελευταία εννιά χρόνια. Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, πρωταγωνιστής στην απεργία του 2006, μάχιμος δάσκαλος και άνθρωπος. Δεν του άρεσαν τα μεγάλα λόγια του Σάββα, ήταν άνθρωπος της πράξης. Μέσα από τα κείμενά του στον Αντίλογο, μέσα από το γέλιο που μας χάρισε με τη συμμετοχή του στη θεατρική ομάδα του Συλλόγου, τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που με δική του – και άλλων συναδέλφων - προσωπική εργασία και αφοσίωση πρόσφερε για πέντε χρόνια σε μετανάστες, την καθημερινή παρουσία του στους αγώνες και το κίνημα.

Οι σύντροφοι και συντρόφισσες του Σάββα από την Εκπαιδευτική Παρέμβαση αποχαιρετάμε τον ακριβό μας σύντροφο και υποσχόμαστε να βαδίσουμε στους ίδιους δρόμους που περπατούσαμε μαζί του τόσα χρόνια, στις διαδηλώσεις και τους αγώνες για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο αύριο.

Πιο μόνοι. Πιο αποφασισμένοι…

Σαν ψέμα… για το μονάκριβό μας φίλο, σύντροφο, αδελφό…

Ποια λόγια μπορούν να αποτυπώσουν το χαμό ενός ανθρώπου, του Σάββα μας, του Σάββα Μετοικίδη δάσκαλου που έφυγε από κοντά μας, θέτοντας τέλος στη ζωή του, σήμερα Σάββατο 21 Απρίλη;

Ο Σάββας 44 χρονών από την Ξάνθη, πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για ένα άλλο αύριο.

Και όταν έσβηναν τα φώτα των μεγάλων αγώνων, δίπλα στα παιδιά που τόσο αγάπησε, ως δάσκαλος ειδικής αγωγής, ως δάσκαλος εκμάθησης ελληνικής γλώσσας των μεταναστών.

Ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε «σπαθί».

Σύντροφέ μας, καλό ταξίδι, μας αφήνεις σε δύσκολες μέρες, σε δύσκολες εποχές. Ξέρουμε όμως, ότι σε αυτό το ταξίδι που όλοι μαζί χαράξαμε, δε θα λείπεις. Θα μας συντροφεύεις με το πείραγμά σου, τη γνώμη σου, το γέλιο σου, την αποφασιστικότητα σου.

Σου υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε στους ίδιους δρόμους που μαζί διαβήκαμε, στους δρόμους που ακόμα δεν ανοίξαμε, αλλά ονειρευτήκαμε μαζί, στη διαδήλωση, στον αγώνα, στο σχολείο.

Πηγή: www.alfavita.gr

Share