Βασίλης Σκαρλάτος : Αν δεν καταρρίψουμε τα ελληνικά σοβιέτ, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για το ελληνικό ρούβλι

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΞΑΝΘΗΣ

Η αποβιομηχάνιση ξεκίνησε από αρκετά χρόνια, διότι ποτέ η παραγωγική επιχειρηματικότητα,

δεν αισθάνθηκε ως φιλικό το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον

Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης 

“Αν δεν καταρρίψουμε τα ελληνικά σοβιέτ, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για το ελληνικό ρούβλι”. Με την χαρακτηριστική αυτή φράση και με διάθεση να μιλήσει με αλήθειες για την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων στην Αν. Μακεδονία και Θράκη, ο Βασίλης Σκαρλάτος πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Ξάνθης παρουσιάζει την επιχειρηματικότητα με τα πιο μελανά χρώματα καθιστώντας σαφές ότι, “η αποβιομηχάνιση προφανώς δεν ξεκίνησε χθες, ούτε συντελείται σήμερα. 

Η αποβιομηχάνιση ξεκίνησε από αρκετά χρόνια, διότι ποτέ η παραγωγική επιχειρηματικότητα και γενικά η επιχειρηματικότητα, δεν αισθάνθηκε ένα φιλικό περιβάλλον. Και αυτό το αποδεικνύει όχι μόνο το γεγονός ότι από πολύ καιρό είχε αρχίσει η αποβιομηχάνιση, αλλά διότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για επενδύσεις στην χώρα μας. Κανένας επενδυτικός νόμος δεν ανέτρεψε την υστέρηση σε φιλικό περιβάλλον και σε ελκυστικότητα, ώστε να έρθουν και να επενδύσουν στη χώρα μας, αλλά και στην περιοχή μας. Στήσαμε ένα τέτοιο περιβάλλον χθες, με αποτέλεσμα σήμερα να μετράμε συνεχώς μείωση της παραγωγικής επιχειρηματικότητας στην περιοχή με ολέθρια αποτελέσματα. 

Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη κατέχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και στους νέους ίσως ξεπερνάει και το 40%. Είναι στοιχεία που δεν είναι διασταυρωμένα, αλλά αυτή την αίσθηση έχουμε όλοι και κανείς από όσους έχουν ρόλο στην περιοχή δεν βγαίνει επιτέλους να εξηγήσει ποιοι είναι οι μηχανισμοί που θα δώσουν στην περιοχή δουλειά, που θα απορροφήσουν θέσεις εργασίας και θα δώσουν προοπτική. 

Μπορούμε να επιβιώσουμε στην ΑΜΘ όταν από δίπλα μας έχουμε την Βουλγαρία και την Τουρκία, όπου το παιχνίδι της επιχειρηματικότητας παίζεται με εντελώς διαφορετικούς όρους; 

-Αν ο παράγοντας «κόστος εργασίας» είναι εις βάρος μας θα πρέπει να οργανώσουμε όλους τους άλλους παράγοντες που δίνουν το δικαίωμα σε έναν επίδοξο επιχειρηματία να βγαίνει θετικός στο παραγόμενο προϊόν ή υπηρεσία. Αν δε γίνει αυτό τότε τα υψηλά κίνητρα από μόνα τους δεν επαρκούν για να δημιουργήσουν ελκυστικότητα στην περιοχή, είναι ένα χρυσωμένο τυράκι στην φάκα. 

Αυτό συνέβη διότι υπήρχαν υψηλά κίνητρα, αλλά δεν είχαν εξασφαλιστεί οι όροι και οι προϋποθέσεις από χθες, ώστε σήμερα να αισθάνονται οι παραγωγικές επιχειρήσεις που έδωσαν του κόσμου την κοινωνική υπεραξία και από κανέναν δεν της αναγνωρίστηκε, ούτε από τους θεσμικούς, ούτε από τους άλλους άρχοντες. Οι εν ενεργεία επιχειρηματίες, δεν είμαστε οι εκάστοτε “όπουλοι και άκηδες” που στο υποσυνείδητο του κόσμου προκαλούν αρνητικούς συνειρμούς και σκέψεις ότι κάθε επιχειρηματίας είναι κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά ανάλγητος. Είμαστε οι άνθρωποι που καθημερινά από το πρωί μέχρι το βράδυ μοχθούμε για να στηρίξουμε αυτά που χρόνια κάναμε. 

Όσο πλησιάζει το πλήρωμα του χρόνου κλείνουν οι στρόφιγγες από το τραπεζικό σύστημα. Θεωρείται ότι είναι άτοπο και άκαιρο να έρχονται υπουργοί και να μιλάνε για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, όταν σε λίγο θα βλέπουμε υγιείς επιχειρήσεις να κλείνουν; 

-Πια δεν αρκούν οι ευχές. Είναι τελείως οριακή η κατάσταση για να μην πω ότι έχει περάσει το όριο, ως εκ τούτου λοιπόν μετράμε ως αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας αρρώστιας, κατά την δική μου άποψη, μετράμε το κλείσιμο υγιέστατων επιχειρήσεων των οποίων η συνεισφορά στην περιοχή μας, ειδικά στην Θράκη, είναι τεράστια. Κανείς δεν την μέτρησε με όρους εργασίας, δεν μέτρησε τα χιλιάδες μεροκάματα που δώσαμε, στη στήριξη στην ανάπτυξη της περιοχής. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Diana στην Ξάνθη η οποία έχει να λαμβάνει 4 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος για την επιδότηση το 12%, αλλά βρίσκεται στα πρόθυρα λουκέτου. 

-Το πρόστυχο είναι, γιατί περί προστυχιάς πρόκειται, να πηγαίνεις αυτόφωρο γιατί δεν μπορείς να πληρώσεις το ΦΠΑ για 5.000 ή 10.000 ευρώ και την ίδια χρονική στιγμή να σου οφείλονται τεράστια ποσά, τη στιγμή μάλιστα που απασχολείς, συνεχίζεις. Είναι τουλάχιστον πρόστυχο να σου οφείλουν και ούτε καν να μπαίνουν στην διαδικασία του συμψηφισμού και εσύ να κινδυνεύεις να πας στο αυτόφωρο, διότι δεν θα μπορέσεις να ανταποκριθείς στο ΦΠΑ ή στα δώρα Χριστουγέννων του προσωπικού σου. 

Με τις τράπεζες τι γίνεται; 

-Η κατάσταση είναι πολύπλευρα απελπιστική γιατί συγχρόνως και οι τράπεζες, γιατί και αυτοί είναι μαγαζιά, από ότι φαίνεται έχουν πρόβλημα… Αυτή τη στιγμή δεν είναι εύκολη η πρόσβαση στο να πάρεις όρια για να εξασφαλίσεις χρηματοδότηση. Το κόστος του χρήματος είναι τεράστιο και οι δυσκολίες και τα προσκόμματα που σου βάζουν είναι επίσης πάρα πολύ μεγάλα. Οφείλω να πω ότι οι εξαγωγικές επιχειρήσεις έχασαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν εγγυήσεις των τραπεζών για να εξασφαλίζουν την ομαλή ροή πρώτων υλών από το εξωτερικό. Δεν δέχονται εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών. Αυτό σημαίνει ότι κόβουν τον αέρα της επιβίωσης. 

Μπορεί η αγορά θα λειτουργήσει από μόνη της; 

-Όχι, πρέπει να την ποδηγετήσεις, να βάλεις όρους στο παιχνίδι ξεκάθαρους και διαχρονικά σταθερούς, ορθολογικούς και δοκιμασμένους στο παγκόσμιο σύστημα. Επιλέξαμε σωστά να μπούμε στις ανοιχτές αγορές και κοινωνίες και πρέπει να μείνουμε σ’ αυτές. Αν δεν καταρρίψουμε τα ελληνικά σοβιέτ, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για το ελληνικό ρούβλι. Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε αισιόδοξοι αν δεν εξασφαλίσουμε ανταγωνιστικότητα στα παραγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες στον τόπο μας. Όποιος λέει οτιδήποτε άλλο κοροϊδεύει τον κόσμο, τον μαστουρώνει. 

xanthipress.gr

Share