Εχθές, επισκέφθηκα ένα κεντρικό super market της Δράμας. Πλησιάζοντας προς την είσοδο βρήκα ένα κοριτσάκι το πολύ 5 ετών με το παγωμένο χεράκι του απλωμένο να ζητιανεύει. Αναρωτήθηκα τελικά τι θεωρούσα εγώ απαραίτητο και τί αυτή η μικρή και ταυτόχρονα τόσο ταλαιπωρημένη ψυχούλα.Για ‘μενα απαραίτητο εκείνη τη στιγμή ήταν το αφρόλουτρο που είχε τελειώσει και για το κοριτσάκι ...τι ειρωνεία … ένα πιάτο φαγητό, ένα ζεστό μπουφάν ή ένα ζευγάρι μάλλινα γαντάκια. Εφόσον έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό, γυρνώντας σπίτι είδα το ημερολόγιο και διαπίστωσα πως η Κυριακή αυτή έχει κάτι ξεχωριστό…
Στις 20 Νοεμβρίου του 1989 υπογράφηκε η Διεθνής Συνθήκη για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τον ΟΗΕ. Έκτοτε η 20η Νοέμβρη θεσπίστηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού...
Μετά από 3 χρόνια, το 1992, έγινε νόμος και στην Ελλάδα. Τη Σύμβαση αυτή έχουν επικυρώσει 191 κράτη. Αποτελείται από 54 άρθρα τα οποία καλύπτουν τα δικαιώματα των παιδιών και χωρίζονται σε 4 τομείς.
Πρώτος τομέας είναι αυτός των δικαιωμάτων της επιβίωσης.
Ο τομέας αυτός εξασφαλίζει την κάλυψη των βασικών αναγκών του ανθρώπου για να είναι εφικτή η επιβίωσή του. Επομένως κάθε παιδί πρέπει να έχει πρόσβαση σε τροφή, ιατρική περίθαλψη και φυσικά στέγη. Μπορεί κάποιος από όλους μας άραγε να φανταστεί πώς θα ήταν αν μεγάλωνε χωρίς τα παραπάνω; Κι όμως σε κάποιες χώρες (ακόμη και στη δική μας) υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε τίποτε από αυτά.
Δεύτερος τομέας είναι αυτός των δικαιωμάτων προστασίας.
Αυτά τα δικαιώματα προστατεύουν τα παιδιά από την εκμετάλλευση και την κακοποίησή τους από τους ενήλικες καθώς επίσης απαγορεύουν τόσο την παιδική εργασία όσο και τη συμμετοχή τους σε πολέμους.
Τρίτος τομέας είναι ο τομέας των δικαιωμάτων της ανάπτυξης και εξέλιξης.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως σε κάθε παιδί πρέπει να προσφέρεται οτιδήποτε χρειάζεται για την πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων του, πράγμα που αυτόματα του δίνει το δικαίωμα για μόρφωση, παιχνίδι, ψυχαγωγία, ελεύθερο λόγο, σκέψη και συνείδηση.
Ο τέταρτος και τελευταίος τομέας αναφέρεται στο δικαίωμα της συμμετοχής.
Τα παιδιά ως πολίτες πρέπει να έχουν δικαίωμα συμμετοχής και έκφρασης απόψεων σε θέματα που τα αφορούν άμεσα και όχι μόνο.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση τον πρώτο και κύριο λόγο στην ανατροφή των παιδιών έχουν οι γονείς τους. Βεβαίως πρέπει να πούμε πως θεωρείται αυτονόητο ότι το κράτος πρέπει να παρέχει τις απαραίτητες υποδομές όπως για παράδειγμα πλήρως εξοπλισμένα, με έμψυχο και άψυχο υλικό, σχολεία και νοσοκομεία.
Το πόσο καλά λοιπόν θα μεγαλώσει και θα ζήσει ένα παιδί εξαρτάται από εμάς τους ενήλικες. Πράγματα που θεωρούνται δεδομένα σε πολλά μέρη του κόσμου, σε άλλα είναι απλά μακρινά, άπιαστα και εκ των πραγμάτων ανέφικτα. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που δημιουργήθηκε και υπογράφηκε το κείμενο της Σύμβασης των Δικαιωμάτων των Παιδιών.
Δυστυχώς η Σύμβαση σε πολλές χώρες αποτελεί κενό γράμμα με αποτέλεσμα αμέτρητα παιδιά να ζουν και να πεθαίνουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Έτσι, άλλα δεν έχουν να φάνε και να πιουν νερό, άλλα δουλεύουν σκληρά κάθε μέρα, όλη μέρα, άλλα κακοποιούνται και βασανίζονται και άλλα πεθαίνουν από AIDS ή σκοτώνονται τη στιγμή που συμμετέχουν ενεργά σε κάποιο πόλεμο.
Το χειρότερο είναι πως εγώ και εσύ που διάβασες όλα τα παραπάνω δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άμεσο και δραστικό για όλα αυτά τα παιδιά. Μπορεί όμως ο κάθε ένας από εμάς να κάνει κάτι άμεσο και δραστικό για ένα παιδί. Ένα παιδί σαν αυτό που συνάντησα στο super market. Σίγουρα όλοι μας όπου και αν κατοικούμε έχουμε συναντήσει τέτοια παιδιά. Μπορεί ο καθένας μας να ζει με τα προβλήματά του, πόσο μάλλον τώρα που η χώρα μας και οι πολίτες της αιμορραγούν αλλά πάντα θα μπορούμε να μοιραστούμε έστω ένα μικρό μέρος από τα ψώνια μας, γιατί όταν κάποιος πεινάει και όταν αυτός ο κάποιος είναι παιδί, σίγουρα εμείς μπορούμε να ζήσουμε με λίγο λιγότερα από όσα συνηθίσαμε.
Άσχετα από δεσμούς αίματος όλα τα παιδιά μας έχουν ανάγκη και όλα έχουν δικαίωμα εφόσον ήρθαν στη ζωή να ζήσουν, και να ζήσουν καλά, όσο καλύτερα γίνεται! Και αν όλες τις προηγούμενες μέρες του χρόνου αυτό το ξεχνάμε σήμερα τουλάχιστον οφείλουμε να το θυμηθούμε, σε πείσμα όσων μεγαλούργησαν στα χαρτιά και μένοντας μόνο σ’ αυτά διέπραξαν εγκλήματα...
Καλαμακίδου Σοφία
Νηπιαγωγός
Drama-tika.blogspot.com
Drama-tika.blogspot.com
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου