Επιχειρήματα διάσωσης των τμημάτων οινολογίας και τεχνολογίας ποτών και αρχιτεκτονικής τοπίου με έδρα την Δράμα

Του Αλέξανδρου Νικήτα

Η πρόταση συγκεκριμένα επιχειρεί μια επικαιροποιημένη καταγραφή της επιχειρηματολογίας που οφείλουμε να προτάξουμε για να κρατήσουμε τα δυο υπ' ατμόν Τμήματα ΤΕΙ της πόλης μας και αντί επιλόγου οριοθετεί μια δυναμική κατεύθυνση διεκδικήσεων.

Γιατί τα Τμήματα ΤΕΙ πρέπει να επαναλειτουργήσουν και μάλιστα σε νέα πρότυπα.

Είναι αποδεκτό σε παγκόσμια κλίμακα ότι οι δυνατότητες που δίνει ένα Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα σε έναν περιφερειακό δήμο μπορεί να είναι όχι απλά σπουδαίες σε επίπεδο δημιουργίας τοπικών κοιτίδων παραγωγής και διάχυσης γνώσης αλλά μερικές φορές ζωτικής σημασίας για το πολιτιστικό και αναπτυξιακό γίγνεσθαι μιας ευρύτερης τοπικής κοινωνίας.

Πόσο μάλλον όταν αυτή η τοπική κοινωνία, και εδώ γίνεται ευθεία αναφορά στο παράδειγμα της Δράμας, βιώνει δεκαετίες τώρα ένα ιδιότυπο και απαράδεκτο καθεστώς απομόνωσης, περιθωριοποίησης και αποκλεισμού που τείνει να την αποψιλώσει από τα πιο ζωντανά και παραγωγικά της κύτταρα, τη νεολαία της.

Σήμερα σε ένα γενικευμένο κλίμα διαρθρωτικών αλλαγών στον χώρο της Παιδείας, στο όνομα ενός «απαραίτητου», αλλά ευελπιστώ όχι άκριτου και με αγκυλώσεις, εξορθολογισμού των κρατικών δαπανών, μόνο δύο ειδών Τμήματα ΤΕΙ μπορούν να συγκροτηθούν και να επιβιώσουν πλέον στην περιφέρεια αποτελώντας σημεία αναφοράς για τον τόπο που τα φιλοξενεί.

Είναι τα Τμήματα:

α) που έχουν επιτυχώς δοκιμαστεί στο πέρασμα του χρόνου, προάγοντας την επιστημονική γνώση και διοχετεύοντας στην αγορά απόφοιτους με συγκεκριμένες δεξιότητες σε τομείς που έχουν ζήτηση όντας παράλληλα διεθνώς κατοχυρωμένα σε επίπεδο αυτονομίας των προγραμμάτων σπουδών τους, και / ή

β) αυτά που μπορούν εξ ορισμού να καλύψουν εκπαιδευτικές αναγκαιότητες συγκεκριμένων παραγωγικών τομέων της εθνικής οικονομίας, στους οποίους τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά και η υφιστάμενη κοινωνική, παραγωγική, αναπτυξιακή, πνευματική ή ακόμη και ιδιοσυγκρασιακή ταυτότητα του τόπου που τα φιλοξενεί αποτελούν συγκριτικό πλεονέκτημα σε εθνική κλίμακα.

Με βάση αυτά τα κριτήρια, η παρούσα πρόταση εστιάζει σε δύο τμήματα ΤΕΙ της Δράμας που απειλείται η ύπαρξή τους και αιτιολογεί την αναπτυξιακή προοπτική τους σε εθνική κλίμακα και την αναγκαιότητα διατήρησής τους.

Τμήμα Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών

Αποτελεί ένα εξαιρετικά νέο Τμήμα ΤΕΙ που ουσιαστικά έχει λειτουργήσει απρόσκοπτα μόνο για δύο ακαδημαϊκά έτη. Για την ιστορία, πριν την επαπειλούμενη οριστική κατάργηση του από το σχέδιο ΑΘΗΝΑ, υπήρξε διετής αποκλεισμός του Τμήματος από τα μηχανογραφικά εισακτέων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, και άρα, ανάκληση της ολοκληρωμένης λειτουργίας των εργασιών του. Οπότε είναι ένα Τμήμα που δεν έχει προλάβει να βγάλει αποφοίτους στην αγορά εργασίας. Συνεπώς το Τμήμα δεν μπορεί να αξιολογηθεί, όπως θα έπρεπε, για το παραγωγικό του έργο ούτως ώστε να είναι σύννομη και ηθική η οριστική διακοπή λειτουργίας του, η οποία κατ’ ουσίαν επιχειρείται με την προσχηματική και αυθαίρετη ενσωμάτωση του στο Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι προγράμματα σπουδών με τον ίδιο τίτλο και παρόμοιο περιεχόμενο υπάρχουν σε ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλες τις χώρες του κόσμου, κάτι που καθιστά σαφές ότι το Τμήμα έχει κατοχυρωμένο πεδίο εκπαιδευτικής δράσης και δεν αποτελεί Ελληνική πατέντα.

Πέραν αυτού, έχουμε να κάνουμε με ένα Τμήμα που έχει εν δυνάμει τις προϋποθέσεις να προσφέρει στους αποφοίτους του ξεκάθαρα επαγγελματικά δικαιώματα (εν αντιθέσει με πολλά άλλα Τμήματα ΤΕΙ) και ακόμη και σε καιρούς ύφεσης ενδέχεται να έχει σημαντική ζήτηση αφού αντιπροσωπεύει ένα επάγγελμα που δεν είναι τόσο κορεσμένο. Το ότι το επάγγελμα αυτό ανήκει στον ευρύτερο χώρο της πρωτογενούς παραγωγής, η ανάπτυξη της οποίας αποτελεί ζητούμενο οικονομικής ανάκαμψης την συγκεκριμένη χρονική στιγμή για την χώρα, κάνει το αίτημα περί ανάκλησης της απόφασης οριστικής κατάργησης του Τμήματος ακόμη πιο επίκαιρη.

Αυτή την στιγμή μόνο ένα αντίστοιχο Τμήμα υπάρχει πανελληνίως:  Αυτό του ΤΕΙ του Αιγάλεω, στην πανεπιστημιακά υπερκορεσμένη, αποαγροτοποιημένη και χωρίς τους εκπαιδευτικά αναγκαίους αμπελώνες Αθήνα. Και ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά του ΤΕΙ του Αιγάλεω αναιρούν το κύρος και τις προοπτικές ανάπτυξης αυτού του Τμήματός του όχι μόνο σε διεθνή αλλά και σε εθνική κλίμακα.  Σημειολογικά οφείλει κανείς να υπογραμμίσει ότι με την παράλογη επιλογή της οριστικής διακοπής λειτουργίας του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών Δράμας, η Β. Ελλάδα, κοιτίδα της οινοποιητικής παραγωγής και παράδοσης της χώρας και ενός σημαντικού αριθμού υποψηφίων εισακτέων που θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν καλύτερα και με σαφέστατα ευνοϊκότερους για την «τσέπη» των δικών τους οικονομικούς όρους από ένα Τεχνολογικό Ίδρυμα στην περιοχή της Δράμας, μένει ορφανή από εκπαιδευτικές υποδομές σε έναν νευραλγικό τομέα της ελληνικής εγχώριας παραγωγής.

Αυτό όμως που κάνει αδιαπραγμάτευτη την ανάγκη ύπαρξης και εν προκειμένω άμεσης επαναλειτουργίας και ενίσχυσης του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών στην Δράμα, είναι ότι το αντικείμενο που το εν λόγω Τμήμα διαπραγματεύεται είναι συνυφασμένο με την Δραμινή πραγματικότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η περιοχή της Δράμας, ως η καρδιά της ιστορικής Θράκης, υπήρξε η χώρα του Διονύσου, του Θεού Βάκχου, προστάτη της αμπέλου και του οίνου. Το μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο, αρχαίο ιερό του Διονύσου, τα εντυπωσιακά εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας που μαρτυρούν τη σημαντική και συνεχή οινοποιητική δραστηριότητα στην περιοχή μας από τις απαρχές της ιστορίας μέχρι σήμερα καθώς και τα εντυπωσιακά λαϊκά δρώμενα Διονυσιακού χαρακτήρα που συμβαίνουν στο Μοναστηράκι Δράμας, τον Ξηροπόταμο, την Καλή Βρύση, την Πετρούσα, τους Πύργους και τον Βώλακα, συνηγορούν πως η Δράμα διαχρονικά αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ελληνικό οίνο. Μάλιστα ακόμη και το όνομα της πόλης μας, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ενδέχεται να προέρχεται από παράφραση της λέξης Δράγμα  που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση «τσαμπί» (αυτό που το μαζεύουν με το χέρι).

Πέρα από ιστορική παράδοση όμως, ακόμη και σήμερα σε εποχές οικονομικής κρίσης, η αμπελό-οινική παραγωγική δραστηριότητα μαζί με την εξόρυξη και επεξεργασία μαρμάρου συγκροτεί την μοναδική αιχμή του δόρατος της Δραμινής επιχειρηματικότητας με παγκόσμια απήχηση. Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής μας, που στηρίζει την Δραμινή οικονομία και αποτελεί μια ενδεχομένως από τις λιγοστές υπάρχουσες πανελληνίως παραγωγικές δραστηριότητες άμεσης εξαγωγικής δυναμικής, η Πολιτεία οφείλει να το θωρακίσει και να το αναδείξει και όχι να το καταβαραθρώσει όπως εμμέσως πλην σαφώς γίνεται με την δεδομένη πολιτική απόφαση.

Ένας από τους βασικούς τρόπους με την οποία αυτή η ελάχιστη στήριξη στον πολύπαθο τόπο της Δράμας, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά, είναι η ενίσχυση και όχι η αποψίλωση του πυλώνα της γνώσης και της τεχνολογικής πρωτοπορίας που μπορεί να προσδώσει ένα Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών στον Δραμινό Αμπελώνα και τον Δραμινό Οίνο. Με τους όρους Δραμινός Οίνος και Δραμινός Αμπελώνας ο υπογράφων χαρακτηρίζει δύο brand names που μπορούν να επαναπροσδιορίσουν τον αναπτυξιακό και εμπορικό χαρακτήρα ολόκληρης της περιφερειακής ενότητας της Δράμας αν τους δοθεί η οντότητα και η προβολή που τους αρμόζει. Το πρώτο brand name Δραμινός Οίνος σηματοδοτεί το ενοποιημένο λανσάρισμα μιας οικογένειας ποιοτικών και πολλά υποσχόμενων ακόμη και σε διεθνές επίπεδο προϊόντων (το σύνολο των Δραμινών κρασιών) με κοινή ετικέτα προέλευσης αυτή της Δράμας, ενώ το δεύτερο brand name Δραμινός Αμπελώνας αποτελεί αναφορά-πρόκριμμα για την δημιουργία ενός ισχυρού θέρετρου για οινο-τουρισμό στην ευρύτερη περιοχή.

Η δημιουργική σύνδεση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας, υπό την αιγίδα ενός Ιδρύματος ταυτισμένου με την Δραμινή αναπτυξιακή ταυτότητα, με την τεχνική παραγωγής των σύγχρονων και υψηλού επιπέδου οινοποιητικών μονάδων του νομού μας, μπορεί να αποτελέσει κομμάτι μιας παρακαταθήκης για την δημιουργία μιας επιτυχημένης ή τουλάχιστον βιώσιμης τοπικής οικονομίας.

Μια τέτοια σύζευξη συγκεκριμένα θα συνδράμει τα μέγιστα στην επιστημονική αμπελοκαλλιέργεια, στην εφαρμογή νέων μεθόδων οινοποίησης αλλά και την δημιουργία νέων εκλεκτών ποικιλιών αμπέλου και οίνου κάνοντας το προϊόν μας ακόμη πιο ανταγωνιστικό στις διεθνείς αγορές. Αυτό θα δώσει ενδεχομένως την δυνατότητα, σε μια κατά τα άλλα περιθωριοποιημένη πόλη της χώρας που ταλανίζεται από χίλια μύρια προβλήματα, να εξελιχθεί στην πρωτεύουσα της άμπελο-οινικής δραστηριότητας στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Η Πολιτεία με βάση αυτό το σκεπτικό οφείλει να επενδύσει σε αυτό το Τμήμα και όχι να το κλείσει. Ενισχύοντας την δυναμική και τις δομές του, συνεπικουρούμενη από την Δραμινή κοινωνία και τους τοπικούς της φορείς, η Πολιτεία θα δώσει, σε πολύ δύσκολους καιρούς, όραμα πνοής σε μια περιοχή που μαστίζετε από τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας στην χώρα για να μπορέσει να βάλει τις βάσεις για μια εξωστρεφή προσπάθεια επιβίωσης.

Τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου

Η περίπτωση του Τμήματος της Αρχιτεκτονικής Τοπίου είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών καθώς πρόκειται για ένα Τμήμα που μετράει κατά τι λιγότερο από μια δεκαετία ζωής στην πόλη. Αυτό σημαίνει ότι είναι στην ουσία ένας ζωντανός οργανισμός που γεννήθηκε, μεγάλωσε, ανδρώθηκε στην πόλη της Δράμας υιοθετώντας το ιδιαίτερο τοπικό χρώμα της και σε κάθε περίπτωση έχει ήδη αναπτύξει αδιάρρηκτες σχέσεις με την Δραμινή κοινωνία σε βαθμό που να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της. Το Τμήμα έχει διττή παρουσία στο κοινωνικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι της πόλης έχοντας ενεργό ρόλο τόσο σαν επίσημη επιστημονική οντότητα και εκπρόσωπος του ΤΕΙ Καβάλας με την διοργάνωση συνεδριακών και επιμορφωτικών προγραμμάτων όσο και σαν φοιτητιώσα νεολαία που δίνει ζωή στο τόπο και συνδιαμορφώνει μαζί με τους Δραμινούς το πρόσωπο αυτής της πόλης.

Το Τμήμα έχει αποδείξει σε καθαρά εκπαιδευτικό επίπεδο ότι έχει τα επιστημονικά εχέγγυα για να συνεχίσει να προσφέρει ένα αυτόνομο πρόγραμμα σπουδών πράγμα που προκύπτει και από την εξωτερική αξιολόγηση του πριν 1,5 χρόνο, η οποία είναι εξαιρετικά θετική σε γενικές γραμμές. Η ένταξη του σαν μια απλή συνιστώσα ή επιστημονική κατεύθυνση σε ένα πολυπρόσωπο και δυσνόητο πρόγραμμα Τεχνολόγων Πολιτικών Μηχανικών και Τοπογράφων (που ξεκάθαρα αποτελεί μια Ελληνική ακαδημαϊκή αυθαιρεσία έτσι όπως σκιαγραφείτε από το σχέδιο ΑΘΗΝΑ) και η απομάκρυνσή του από την Δράμα θα ήταν ένα διπλό έγκλημα.

Αφενός θα καταργούσε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα μοναδικό στην Ελλάδα που έχει σε παγκόσμιο επίπεδο κατοχυρώσει την επιστημονική αυτονομία του σαν Landscape Architecture. Αυτό πηγαίνει ενάντια στην γενική επιταγή της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας που πριμοδοτεί την εξειδικευμένη εκπαίδευση έναντι της κομποστοποίησης της με όχημα προγράμματα σπουδών γενικών γνώσεων. Πρέπει να υπογραμμιστεί σε κάθε τόνο ότι τέτοια προγράμματα σπουδών υπάρχουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση όλων των χωρών του κόσμου κάτι που καθιστά σαφές ότι το Τμήμα σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί Ελληνική ευρεσιτεχνία για να μην μείνει κάποια πόλη ορφανή από Πανεπιστημιακό ή Τεχνολογικό Ίδρυμα. Η κατάργηση του λοιπόν θα σηματοδοτήσει ότι η Ελλάδα από τούδε και στο εξής δεν θα έχει ούτε ένα Τμήμα εφάμιλλο του εξωτερικού με συνέπεια όποιος θέλει να σπουδάσει αυτοτελές το αντικείμενο της Αρχιτεκτονικής Τοπίου να πρέπει εκ των πραγμάτων να μεταναστεύσει.

Αφετέρου, η μετακίνηση του Τμήματος από την Δράμα θα ξεριζώσει στην ουσία ένα από τα ζωτικότερα κομμάτια της πόλης μας βάζοντας τέλος σε μια συμβιωτική σχέση που μόνο εκατέρωθεν οφέλη προσέφερε. Κάθε πλήγμα για την περιθωριοποιημένη Δράμα όμως σηματοδοτεί στην ουσία και ένα ακόμα βήμα στην μετατροπή της σε πόλη φάντασμα που στερείται νεολαίας και άρα μέλλοντος.

Το περιεχόμενο σπουδών του Τμήματος Αρχιτεκτονικής Τοπίου καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο της εφαρμογής τεχνικών, βιολογικών, φυσικών και οικονομικών επιστημών στην αειφορική και πολύλειτουργική διαχείριση, βελτίωση και προστασία του Αστικού και Περιαστικού Τοπίου, καθώς και των φυσικών οικοσυστημάτων και στη διατήρηση και αναβάθμιση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος. Αυτό το περιεχόμενο ειρήσθω εν παρόδω ουδεμία σχέση έχει με το περιεχόμενο σπουδών των Τμημάτων στις οποίες προβλέπεται να αφομοιωθεί το Τμήμα αν προχωρήσει η συγκεκριμένη πρόταση.

Αυτό όμως το περιεχόμενο ταιριάζει απόλυτα στον φυσικό πλούτο της Δράμας και συμπληρώνεται εξαιρετικά από τα άλλα δύο Τμήματα της Δράμας το Τμήμα της Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και το Τμήμα Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών φτιάχνοντας ένα ομογενές τριώνυμο εκπαίδευσης, έρευνας και επαγγελματικής εξειδίκευσης που μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά δημιουργώντας επιπρόσθετα κοινωνικά και καθαρά ακαδημαϊκά οφέλη από ότι η μεμονωμένη λειτουργία του ενός εκ των τρίων Τμημάτων. Η λειτουργία δε και του τέταρτου (ιδρυμένου μόνο στα χαρτιά) Τμήματος της Βιοτεχνολογίας θα άνοιγε ακόμη περισσότερο το έυρος αυτής της αναπτυξιακής πολλαπλασιαστικής δυνατότητας γι’ αυτό και θα πρέπει να επιδιωχθεί και αυτή το ίδιο σθεναρά.

Πρέπει οι κρατούντες να συνειδητοποιήσουν, χωρίς περιστροφές, την τεράστια ανάγκη μιας ξεχασμένης από τον Θεό πόλης, και περιφερειακής ενότητας ευρύτερα, να διατηρήσει ζωντανά τα ελάχιστα εξωστρεφή κύτταρα της. Μόνο αυτά μπορούν να άρουν στο πλαίσιο του εφικτού την απομόνωση της περιοχής έστω σε πνευματικό επίπεδο (αφού η ουσιαστική σύνδεση του τόπου μας με την Εγνατία αργά αλλά σταθερά φαίνεται να μετατρέπεται σε όνειρο θερινής νυκτός). Παράλληλα το Τμήμα μένοντας στην τωρινή του μορφή και αποτελώντας σαν αυτούσια εκπαιδευτική μονάδα σήμα κατατεθέν για μια ολόκληρη πόλη και έναν ολόκληρο λαό, αυτόματα παίρνει άλλη αξία που ξεπερνάει κατά πολύ τον συμβατικό εκπαιδευτικό του ρόλο.

Αντί Επιλόγου

Η καταγραφή αυτή έχει στοιχειοθετήσει πλήρως την απόλυτη συμβατότητα του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών με την τοπική ταυτότητα της Δράμας και αναδείξει τα σπουδαία συγκριτικά πλεονεκτήματα που δίνει η εν δυνάμει σύμπραξη της οινοποιητικής επιχειρηματικότητας της πόλης (και γενικότερα της Δραμινής οικονομίας) με την εκπαίδευση και την έρευνα στο τομέα του τρίπτυχου αμπελουργία -οινοποίηση– εμπορία. Έχει ακόμα αναδείξει την συμβιωτική σχέση του Τμήματος Αρχιτεκτονικής Τοπίου με την Δραμινή κοινωνία αλλά και την μοναδικότητα του Τμήματος σε πανελλήνια κλίμακα που δεν μπορεί επ’ ουδενί να θυσιαστεί στην εποχή της εξειδικευμένης γνώσης πόσω μάλλον όταν διαπραγματεύεται ένα αντικείμενο με κατοχυρωμένη επιστημονική αυτονομία παγκοσμίως.

Η διεκδίκηση επαναλειτουργίας των Τμημάτων σε πλαίσια πιο καινοτόμα για την επιστήμη, πιο ελκυστικά για τον υποψήφιο σπουδαστή και σαφέστατα πιο εντεταγμένα σε μια προσπάθεια βελτίωσης της ήδη εξέχουσας τοπικής οινοποιητικής παραγωγής και της προσπάθειας της πόλης να διαχειριστεί τον φυσικό της πλούτο εκ των έσω, συνάδει στις συνειδήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δραμινών με τον αγώνα επιβίωσης της ίδιας της Δράμας. Η τοπική κοινωνία βιώνει καθημερινά το ότι η Δράμα ξεγυμνώνεται, περιθωριοποιείται, ψυχορραγεί και αγωνιά βλέποντας την κεντρική πολιτική σκηνή να της στερεί την μια μετά την άλλη τις ελάχιστες κατακτήσεις της.

Δεν υπάρχει ούτε ένας νομός, ούτε ένας μητροπολιτικός δήμος του δικού μας μεγέθους που να έχει πάρει τόσα λίγα και να έχει χάσει τόσα πολλά διαχρονικά, οπότε ας γίνει αυτό το σαφές μειονέκτημα για μια φορά το όχημα της διεκδίκησης μας.

Η συν-διαμόρφωση ενός πλάνου ουσιαστικής επιβίωσης της Δράμας (που ας μην γελιόμαστε θέλει πολλά περισσότερα από το να κερδηθεί απλώς αυτή η μάχη) δεν είναι κάτι που ετεροκαθορίζεται από οποιοδήποτε αξίωμα, από οποιαδήποτε καρέκλα ή θέση εξουσίας. Όλοι όσοι εκλεχτήκαμε ως εκπρόσωποι της Δράμας και των πολιτών της έχουμε την υποχρέωση να είμαστε θεματοφύλακες της αξιοπρέπειας αυτού του τόπου. Σε περίπτωση που δεν εισακουστούν οι δίκαιες φωνές μας και οι μαζικές κινητοποιήσεις μας πέσουν στον βρόντο, προτείνω σαν ύστατο μέσο πίεσης να οριοθετήσουμε την παραίτηση τόσο την δική μας όσο και των αναπληρωτών μας και αν καταστεί δυνατό το παράδειγμα μας να το ακολουθήσουν καθολικά και όλοι οι υπόλοιποι φορείς του νομού.

Αυτό το πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα εγχείρημα θα φέρει προ των ευθυνών της την Κεντρική Εξουσία και θα προκαλέσει πανελλήνιο ενδιαφέρον, κάτι που θεωρώ θα φέρει τα αποτελέσματα που προσδοκούμε. Αυτή είναι η τελευταία και πιο δυναμική μορφή διεκδίκησης που ενδεχομένως να μας απομείνει εφόσον η Πολιτεία εμείνει μέχρι τέλους στην απόφαση της να διαγράψει τον τόπο μας και από τον χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αν όμως χρειαστεί, όλοι ανεξαιρέτως, ενωμένοι σαν μια γροθιά, πρέπει να καταφύγουμε σε αυτή τη λύση με επίγνωση των ιστορικών μας ευθυνών.

Με Τιμή,

Δρ Αλέξανδρος Νικήτας

Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Δράμας

Διδάκτωρ Πολ. Μηχανικός – Συγκοινωνιολόγος,

Επιστημονικός Ερευνητής του Τεχνικού Πανεπιστημίου Chalmers, Γκέτεμποργκ, Σουηδία,

Επιστημονικός Σύμβουλος του Κυβερνητικού Κέντρου Σχεδιασμού Αστικού Μελλοντος της Σουηδίας,

Ερευνητικός Σύμβουλος και Εκπρόσωπος της Σουηδικής Συμμετοχής στο Διακρατικό πρόγραμμα Σουηδίας - Κίνας LIP Shanghai

Share