Αρχές Αυγούστου και ο κόσμος είναι στις πλατείες. Παρά την καλοκαιρινή ραστώνη, παρά την κατασυκοφάντηση των ΜΜΕ, παρά τα όποια σχέδια κεντρικής και δημοτικής εξουσίας να πάμε σπίτια μας. Δεν καταλαβαίνουν πως το κίνημα των πλατειών αποτελεί απάντηση στην ανάγκη της κοινωνίας να αμυνθεί. Αυτό που ως τώρα έχει γίνει δεν είναι τίποτα παραπάνω από την αρχή, μια παρακαταθήκη για τους νέους αγώνες που έρχονται. Είχαμε την θέληση, σπάσαμε τον φόβο, αποκτήσαμε αλληλεγγύη.
Παραμένουμε καθημερινά για όλο τον Αύγουστο στην Πλατεία Ελευθερίας, όπως έχουμε δεσμευτεί από την πρώτη ημέρα που συναντηθήκαμε. Μέχρι τις 20 Αυγούστου θα είμαστε στην Πλατεία από τις 9 μέχρι τις 12 το βράδι, ενημερώνοντας τους συμπολίτες μας και δεχόμενοι τις προτάσεις τους για δράσεις και θέματα συζήτησης. Εκδηλώσεις – συζητήσεις οι οποίες προγραμματίζονταν για το παραπάνω διάστημα, θα ανακοινωθούν σε ημερομηνίες μετά τον δεκαπενταύγουστο.
Η λαϊκή συνέλευση της Πλατείας Ελευθερίας στη Δράμα,
αποφάσισε στη συνέλευση της Πέμπτης 28 Ιουλίου τα εξής:
Παραμένουμε καθημερινά για όλο τον Αύγουστο στην Πλατεία Ελευθερίας, όπως έχουμε δεσμευτεί από την πρώτη ημέρα που συναντηθήκαμε. Μέχρι τις 20 Αυγούστου θα είμαστε στην Πλατεία από τις 9 μέχρι τις 12 το βράδι, ενημερώνοντας τους συμπολίτες μας και δεχόμενοι τις προτάσεις τους για δράσεις και θέματα συζήτησης. Εκδηλώσεις – συζητήσεις οι οποίες προγραμματίζονταν για το παραπάνω διάστημα, θα ανακοινωθούν σε ημερομηνίες μετά τον δεκαπενταύγουστο.
Η λαϊκή συνέλευση μέχρι τις 20 Αυγούστου θα πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη στις 9:30 το βράδυ. Αν παραστεί ανάγκη η συνέλευση μπορεί να συγκληθεί και σε άλλες ημέρες, μετά από απόφαση των μελών της.
Τις προσεχείς εβδομάδες ομάδα ενημέρωσης θα μοιράσει καλέσματα σε μουσικά φεστιβάλ που θα γίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας, ενώ θα υπάρξουν και παρεμβάσεις στους χώρους διεξαγωγής τους. Ομάδα ενημέρωσης της λαϊκής συνέλευσης της Πλατείας Ελευθερίας, τις προηγούμενες ημέρες επισκέφτηκε το Βώλακα, ενημερώνοντας του κατοίκους και συζητώντας μαζί τους. Οι εξορμήσεις σε δήμους και χωριά της περιφέρειας μας θα συνεχιστούν.
Θα είμαστε στις πλατείες όλης της Ελλάδας για όσο και αν χρειαστεί
Συμπληρώσαμε 68 ημέρες ευρείας πολιτικής κινητοποίησης και αγώνα για την απαλλαγή απ’ τα μνημόνια, το χρέος, το ΔΝΤ, για την ανατροπή της ανελεύθερης πολιτειακής δομής που μας αποκλείει απ’ τη συμμετοχή στις αποφάσεις καθώς και για την απαγκίστρωση απ’ το εκμεταλλευτικό οικονομικό τους σύστημα που μας κλέβει τις ζωές. Μέσα από τις μεγάλες μάχες που ήδη δώσαμε στο πλαίσιο αυτού του πολιτικοκοινωνικού κινήματος των πλατειών για άμεση δημοκρατία κι απαλλαγή από μνημόνια, τρόικα, κυβέρνηση και όλους όσους μας εκμεταλλεύονται συνειδητοποιούμε ότι ο αγώνας μας θα είναι μακρύς. Αυτό συνεπάγεται και το ότι θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιμονή, αποφασιστικότητα, εφευρετικότητα , ενότητα, προτάσεις δράσης και διεξόδου και πάνω απ’ όλα μαζική κι ενεργό συμμετοχή για να γίνει αποτελεσματικότερος. Είμαστε ακόμα στην αρχή και ο δρόμος δεν υπάρχει, τον φτιάχνουμε περπατώντας τον.
Δεν έχουμε πια άλλη επιλογή. Η ανατροπή όλων αυτών που μας καταπιέζουν και στερούν την ελπίδα μας για μια καλύτερη ζωή είναι μονόδρομος. Το νέο μνημόνιο δεν θα αφήσουμε εμείς να περάσει και δεν θα περάσει. Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε! Εμείς θα είμαστε στις πλατείες όλης της Ελλάδας για όσο και αν χρειαστεί, ανυποχώρητοι στους στόχους μας, αδιαμεσολάβητοι και ειλικρινείς, κάνοντας πράξη την άμεση δημοκρατία. Είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε.
Ο αγώνας συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη
ΙΣΟΤΗΤΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Ελευθερίας της Δράμας
Αγανακτισμένοι – Αποφασισμένοι
1 ΣΧΟΛΙΑ:
Τα αυθαίρετα της πλατείας Συντάγματος
Tου Πασχου Μανδραβελη
Ο τσαντιρ-μαχαλάς που στήθηκε καταμεσής στο Σύνταγμα διαλύθηκε. Συνεργεία του Δήμου Αθηναίων με τη συνδρομή της Αστυνομίας απομάκρυναν τις πρόχειρες κατασκευές που στήθηκαν λόγω... αγανάκτησης στην κεντρική πλατεία της ιστορικότερης πόλης της Ελλάδας (και ίσως του κόσμου).
Κάποιοι κατέκριναν την απόφαση για επαναστατικούς λόγους. Ο τσαντιρ-μαχαλάς ήταν το μόνο σύμβολο που απέμεινε από μια μεγάλη κινητοποίηση διαμαρτυρίας, που δεν ξεκίνησε η Αριστερά, αλλά κατάφερε εν μέρει να οικειοποιηθεί. Γι’ αυτό και υπήρξαν ουρανομήκεις κραυγές. Εγιναν οι συνήθεις καταγγελίες περί... «κρατικής τρομοκρατίας» και «κατασταλτικής δημοκρατίας». Οι Οικολόγοι δήλωσαν αγανακτισμένοι (μάλλον επειδή ποινικοποιήθηκε το κάμπινγκ: μίλησαν «για πολιτική δίωξη, το νόμο κατά της ελεύθερης κατασκήνωσης, μας γυρνούν στις δεκαετίες μετά τον Εμφύλιο, όταν ο νόμος 4.000 περί τεντιμποϊσμού ήταν σε μόνιμη χρήση εναντίον κάθε διαδηλωτή»). Ο δήμαρχος βαφτίστηκε «Καμίνης - Τζουλιάνι», ενώ περίσσεψαν τα ευφυολογήματα του στυλ «αν ήθελαν να καθαρίσει το Σύνταγμα έπρεπε να διώξουν τη Βουλή». Αυτό προφανώς είναι η ρεφορμιστική εκδοχή του «να καεί, να καεί...»
Φυσικά έγιναν οι νεοελληνικοί παραλληλισμοί στο πλαίσιο ενός ελάχιστου παρονομαστή που, σύμφωνα την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να γίνει κοινός: «Το Σύνταγμα τούς πείραξε! Δεν κοιτάνε την Ομόνοια...» Στα επιχειρήματα αισθητικής που κάποιοι όρθωσαν όλο αυτό τον καιρό που υπήρχε ο τσαντιρ-μαχαλάς, ανταπάντησαν με καταγγελίες περί «ομοιομορφίας» που προσπαθεί να επιβάλει το σύστημα, τα ΜΜΕ και η τουριστική βιομηχανία. Είναι εκπληκτικό αλλά κάποιοι φωνασκούντες αριστεροί, αφού χάρισαν τη λογική στη Δεξιά, τώρα τής χαρίζουν και την αισθητική.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι ούτε η αισθητική ούτε η επανάσταση. Είναι η Δημοκρατία. Ποιος διαχειρίζεται και με ποιους όρους τα κοινά αγαθά, όπως είναι οι δημόσιοι χώροι. Μπορεί, δηλαδή, οποιοσδήποτε διακηρύσσει ότι έχει κάποιο «καλό σκοπό» να στήσει ένα τσαντίρι στο Σύνταγμα; Κι αν είναι πολλοί αυτοί που έχουν καλούς αλλά παράταιρους σκοπούς, ποιος θα πρωτοστήσει; Οποιος προλάβει; Και πώς θα οριστεί ο καλός σκοπός; Δι’ απλής (και ούτε καν υπεύθυνης) δήλωσης;
Σε μια δημοκρατία αυτά τα προβλήματα λύνονται διά της αντιπροσώπευσης. Η συνάθροιση ατόμων, φυσικά, επιτρέπεται. Για οτιδήποτε άλλο χρειάζεται άδεια. Οι κανόνες μπαίνουν από τον Δήμο. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να χτίσει κάποιος ένα περίπτερο στην πλατεία Κλαυθμώνος, εκτός αν έχει ειδική άδεια από το δημοτικό συμβούλιο. Μπορεί πολλές φορές να διαφωνούμε με τις αποφάσεις των εκλεγμένων, όπως έγινε παλαιότερα με την Εκθεση Βιβλίου στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, αλλά αυτές οι διαφωνίες δεν λύνονται στήνοντας επιπλέον τσαντίρια στου Φιλοπάππου με το επιχείρημα «στην Ομόνοια είναι χειρότερα». Σε πόλεις όπου οι πολίτες νιώθουν μέτοχοι της κοινής τους περιουσίας, απαγορεύουν την αφισοκόλληση και την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων, σαν αυτές που παρανόμως πλημμυρίζουν τους ελληνικούς δρόμους. Ούτε επιτρέπουν στους μαγαζάτορες να ξεχύνουν τα τραπεζοκαθίσματα μέσα στις πλατείες. Σέβονται τους δημόσιους χώρους και τους προστατεύουν από κάθε απειλή· είτε αυτή είναι εμπορική είτε επαναστατική.
Δημοσίευση σχολίου