Το
γνωστό παιχνίδι του καρότου και του μαστιγίου παίζουν πάλι οι επικεφαλής των
δανειστών μας, οι οποίοι επιμένουν να
ζητούν από την κυβέρνηση σκληρά μέτρα στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας,
στα «κόκκινα» δάνεια, στο ασφαλιστικό και το δημοσιονομικό πεδίο, προκειμένου
να αποδεσμεύσουν την εκκρεμή υποδόση των 2 δις ευρώ, την στιγμή που τα κρατικά
ταμεία για άλλη μία φορά έχουν στερέψει από ρευστότητα.
Είναι
χαρακτηριστικό ότι για να αποπληρωθεί η δόση των -447.700.000- ευρώ προς το
Δ.Ν.Τ., δεν έχει καταβληθεί στους δικαιούχους η τρίτη δόση των οικογενειακών
επιδομάτων, ενώ το Ι.Κ.Α. δανείστηκε -210.000.000- ευρώ για να πληρώσει
συντάξεις στο τέλος του μήνα. Επιπλέον σε εκκρεμότητα παραμένει η υλοποίηση
δεκάδων προαπαιτούμενων μέτρων μέσω υπουργικών αποφάσεων και εγκυκλίων.
Οι
τεχνοκράτες των πιστωτών τα «έψαλαν» στην κυβέρνηση για την απουσία
ποσοστικοποίησης ορισμένων μέτρων, όπως η αύξηση των συντελεστών φορολογίας των
αγροτών και η αδυναμία εξεύρεσης ισοδύναμων για τον Φ.Π.Α. στην ιδιωτική
εκπαίδευση, που συζητείται τελευταία ότι θα καλυφθεί από την αύξηση των ήδη
αυξημένων τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων.
Η
αύξηση αυτή απορρίφθηκε γιατί οι επιτελείς του Υπουργείου Οικονομικών ανακάλυψαν ότι για να καλυφθεί το σύνολο των
εσόδων που είχαν προβλεφθεί από τον Φ.Π.Α.
στην ιδιωτική εκπαίδευση (300.000.000 ευρώ), θα χρειασθεί αύξηση 30% στα
τέλη κυκλοφορίας.
Ένα
άλλο σενάριο που κυκλοφορεί τα τελευταία 24ωρα, είναι η επιβολή ειδικού τέλους
στα ΚΤΕΟ ως ισοδύναμο μέτρο. Πρόκειται για φόρο που θα επιβαρύνει τις
επιχειρήσεις που κάνουν τους τεχνικούς ελέγχους και όχι τους οδηγούς. Όμως και
αυτό θα παραμείνει σενάριο γιατί ο συνολικός αριθμός των ελέγχων στα 182
πανελλαδικά ιδιωτικά ΚΤΕΟ είναι της τάξης του 1.500.000 και σε καμμία περίπτωση
δεν ξεπερνά τα 2.000.000. Για να συγκεντρωθεί το ποσό των 300.000.000 ευρώ θα
πρέπει η επιβάρυνση να ανέλθει σε 200 ευρώ ανά ελεγχόμενο όχημα, κάτι
εξωφρενικό και εξωπραγματικό.
Σεναριολογίας το ανάγνωσμα λοιπόν, με σκέψεις για τροποποιήσεις στα τέλη
κυκλοφορίας, για αυξήσεις στα διόδια, για ειδική εισφορά στα κέρδη των
επιχειρήσεων, στο μοσχαρίσιο κρέας, στα
ποτά και τα τσιγάρα.
Τίποτα
όμως μέχρι αυτήν την ώρα δεν έχει βρεθεί, δηλαδή κάποιο αξιόπιστο ισοδύναμο που θα έπειθε τους δανειστές.
Πως
μπορούν να βρεθούν «ισοδύναμα» όταν χρειάζεται «κοπτοραπτική» σε ύφασμα που δεν
υπάρχει;
Πως
μπορείς να επιβάλεις ισοδύναμα μέτρα
όταν και αυτά θα τα πληρώσουν οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε άθλια
οικονομική κατάσταση;
Η
προσπάθεια να βάλεις ευρώ σε μία τσέπη και να τα πάρεις από την άλλη είναι βέβαιο ότι οδηγεί σε
αδιέξοδο και την κυβέρνηση σε πτώση από την μία «λούμπα» στην άλλη.
Γιατί
έτσι πότε θα την πληρώνει το κόκκινο κρέας, πότε τα «πράσινα άλογα», πότε τα
τέλη κυκλοφοράς, πότε τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια.
Εκείνο
που δεν έχουν αντιληφθεί είναι ότι το μόνο «ισοδύναμο» προς τα μέτρα που
προτείνουν οι δανειστές είναι δύο απλές λέξεις: «Δεν γίνεται να βρεθούν
ισοδύναμα»!!!!!
Τους
το λές, το υποστηρίζεις, το εξηγείς και αναμένεις από αυτούς νέα πρόταση.
Όμως
οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κορυφώνουν τις πιέσεις τους, αφήνοντας να
διαρρεύσει ότι είναι πλέον δύσκολο έως
αδύνατο να εγκριθεί η αποδέσμευση των 2 δίς ευρώ.
Το
πρόβλημα αναγνώρισε πρόσφατα και ο
Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος ερωτηθείς αν είναι πιθανό
να δοθεί το πράσινο φως για τη συγκεκριμένη υποδόση των επόμενη εβδομάδα,
απάντησε ξερά: «Δεν ξέρω».
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΓΙΑ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.
Προσωπικά
δεν έχω καταλάβει και ας μου συγχωρεθεί η απορία, πως γίνεται να ανακοινώνονται
μέτρα ολοκληρωτικής καταστροφής και να μην ανοίγει ρουθούνι.
Πως
γίνεται να κατακρεουργούνται συντάξεις, να επιβάλλεται Φ.Π.Α. 23% σε ότι
κινείται, να χορεύουν οι φόροι γύρω μας, να «ίπτανται» οι γυπαετοί των κόκκινων
δανείων πάνω από την χώρα και να ακονίζουν τα νύχια τους για να κατασπαράξουν
τα σπίτια του κοσμάκη (τα γνωστά ως distress funds που σε
ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «επενδυτικά κεφάλαια δυστυχίας) και να μην
κουνιέται φύλλο»!!!!!
Πρόσφατες
άλλωστε είναι οι εικόνες από Ισπανία και Πορτογαλία, με χιλιάδες υπερχρεωμένους
πολίτες να χάνουν τα σπίτια τους μετά από εισβολή των αστυνομικών με
βαριοπούλες και να μένουν στον δρόμο.
Τι
απέγιναν, αλήθεια, οι αγανακτισμένοι του 2011,
όταν η Ελλάδα φλέγονταν από διαμαρτυρίες. Έφαγαν δύο – τρία δακρυγόνα
από τα ΜΑΤ και είπαν «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;»
Άραξαν
στον καναπέ τους και κλαίνε την μοίρα τους απολαμβάνοντας τις «ειδήσεις των
εννέα»;
Άνοιξαν
λογαριασμό στο facebook και το twitter και ξεκίνησαν την επανάσταση από την ασφάλεια του
σπιτιού τους, γράφοντας ως συνήθως, ό,τι ανοησία περνάει από το μυαλό τους για μια πατρίδα που έπεσε θύμα των σκληρών
του Βερολίνου;
Τώρα
που οι υπουργοί της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχονται ότι τα funds-γύπες έχουν εγκατασταθεί στη χώρα, προσπαθώντας να
πάρουν αντί πινακίου φακής χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένων ανθρώπων, ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΦΩΝΑΖΑΝ ΚΑΙ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΣΑΜΑΤΑ ΤΡΟΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ
«ΣΥΣΤΗΜΑ».
Τους
κατάπιε η γη; Πήρε των ομματιών του και
άλλαξε ήπειρο αυτός ο απογοητευμένος κόσμος ή ξαφνικά ανακάλυψε ότι είναι
ευχαριστημένος από τη ζωή του και τη μιζέρια του;
Μήπως η πατρίδα κοιμάται;
Μήπως είμαστε στο δωμάτιο αλλά λείπουμε;
Απλώς
διερωτώμαι.
Του Θωμά Μαργαρίτη, Δικηγόρου, τ.
Δημάρχου και τ. Προέδρου του Δικηγορικού
Συλλόγου Δράμας.
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου