Ασχολούμενοι, όχι σχολιαστές!

του Αντύπα Καρίπογλου

Ένα χρόνο πριν, η Δράση κατέβηκε στις εκλογές με το σύνθημα «πολίτες, όχι πελάτες». Συγκέντρωσε 115.000 ψήφους και ποσοστό 1,8%. Αυτό δεν σημαίνει ότι το υπόλοιπο 98.2% ήταν πελάτες.

Η μεγάλη του πλειοψηφία ήταν πολίτες, πολλοί από τους οποίους ζητούσαν – και ζητούν – τα ίδια πράγματα που ζητά η Δράση. Μια ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία, κράτος δικαίου, ελεύθερη οικονομία που θα επιτρέψει στους παραγωγικούς Έλληνες του ιδιωτικού τομέα να παράγουν πλούτο και στους παραγωγικούς δημόσιους υπάλληλους να υπηρετούν τον πολίτη αμειβόμενοι αξιοπρεπώς, σύγχρονη παιδεία που θα δώσει στα παιδιά μας τα εφόδια να αντιμετωπίσουν το μέλλον και σε μας να εκμεταλλευτούμε την νέα γνώση, εγγύηση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της περιουσίας των πολιτών, ένα κοινωνικό κράτος που δεν θα παίρνει από τους φτωχούς για να επιδοτεί τυφλούς που βλέπουν και κουτσούς που τρέχουν, αλλά θα βοηθά τους πραγματικά αδύναμους, θα στηρίζει τους άτυχους, θα εξασφαλίζει αξιοπρεπή γηρατειά στους απόμαχους. Αυτά, δηλαδή, που αποτελούν τα ελάχιστα για ένα ευρωπαϊκό κράτος.

Παρά την συμφωνία πολλών πολιτών με την Δράση, αυτοί επέλεξαν – όπως είχαν κάθε δικαίωμα, και όχι χωρίς μεγάλη ευθύνη δική μας – άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Οι οποίοι, παρ’ ότι στελεχώνονται και από άξιους πολιτικούς, όταν ήρθε η ώρα, δεν τίμησαν τους πολίτες, αλλά συνεχίζουν να ενδιαφέρονται μόνο για τους πελάτες. Μόλις χθες, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αντί μεταρρυθμίσεων, αντί να δώσουν μια ανάσα στον ετοιμοθάνατο ιδιωτικό τομέα, επέλεξαν να πουλήσουν ελπίδα στους ανέργους και να δώσουν ευκαιρία για ρουσφέτια στους κομματάρχες τους δημάρχους, «αντιμετωπίζοντας» την ανεργία με πεντάμηνες προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ στους Δήμους.

Δέκα μήνες «μεταρρυθμιστικής» κυβέρνησης, απέδειξαν και στον πιο καλόπιστο οπαδό των μεταρρυθμίσεων ότι τα παλιά κόμματα δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τους πελάτες τους για τους πολίτες. Και έκαναν αδήριτη πια ανάγκη την συνεργασία των πολιτών με την συμμετοχή τους σ’ έναν ενιαίο πολιτικό φορέα. Την κοινή προσπάθεια, την ένωση δυνάμεων απέναντι σ’ ένα πολιτικό σύστημα που φαίνεται αποφασισμένο να μας πάρει μαζί του.

Όταν ιδρύσαμε την Δράση, τον Μάρτιο του 2009, την εποχή της «θωρακισμένης οικονομίας» του Κ. Καραμανλή, του «λεφτά υπάρχουν» του Γ.Παπανδρέου και του πάρτυ των διακοποδανείων στην ελληνική κοινωνία, προειδοποιούσαμε για την επερχόμενη οικονομική καταστροφή και τον κίνδυνο για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Δεν εισακουστήκαμε. Καλέσαμε «…όλους τους πολίτες, που μαζί μας αναφωνούν με αγανάκτηση ‘δεν πάει άλλο’, να απεγκλωβιστούν από τα παρακμιακά κομματικά κατεστημένα και να συστρατευθούν μαζί μας. […] όλους τους προοδευτικούς πολίτες, κεντροαριστερούς και κεντροδεξιούς, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους, εκσυγχρονιστές και πραγματιστές, να συνεργασθούμε, ώστε να αναστρέψουμε την ακάθεκτη πορεία μας προς την παρακμή.», όπως επί λέξει λέγαμε στην ιδρυτική μας διακήρυξη.

Δεν το πετύχαμε. Τα εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πολίτες που υποστηρίζουν τις ίδιες πολιτικές θέσεις είναι υπεραρκετοί για να συγκροτήσουν μια πολιτική δύναμη ικανή να αλλάξει την πορεία της χώρας. Εμφανιστήκαμε, όμως, μοιρασμένοι σε μικρά και μεγάλα κόμματα. Και μείναμε όλοι απ΄ έξω, όσοι διαλέξαμε τα μικρά λόγω του ορίου του 3% κι όσοι επέλεξαν να δώσουν την μάχη μέσα από τα μεγαλύτερα λόγω των κομματικών μηχανισμών, αφήνοντας να κυβερνούν αυτοί που βολεύονται με την σημερινή άθλια πραγματικότητα και να αντιπολιτεύονται αυτοί που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Κι αφήσαμε να σπάσει το αυγό και το φίδι να μεγαλώνει κάθε μέρα τρεφόμενο από την αδιαφορία του πελατειακού πολιτικού συστήματος για τους πολίτες.

Δεν υπάρχει πια άλλος χρόνος. Η Δράση, από το καλοκαίρι διακήρυξε πως διαθέτει όλες της τις δυνάμεις, όλα τα θεσμικά της πλεονεκτήματα ως κόμμα που συμμετείχε σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, όλη την γνώση και εμπειρία που απέκτησε, χωρίς καμιά διάθεση ηγεμονισμού, χωρίς παρασκηνιακές συμφωνίες, παραμερίζοντας προσωπικές φιλοδοξίες και ιδεοληψίες, στην διάθεση όλων όσων συμμερίζονται την ίδια αγωνία κι έχουν την διάθεση να παλέψουν για μια ανοιχτή, δημοκρατική και ευημερούσα κοινωνία. Φιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες, άνθρωποι της πολιτικής οικολογίας, πραγματιστές και μεταρρυθμιστές, προοδευτικοί πολίτες να χαράξουμε έναν νέο δρόμο, περπατώντας τον μαζί.

Ξέρω πως η πρόσκληση αυτή επικρίνεται ως «αποϊδεολογικοποίηση». Διαφωνώ. Είναι πρόσκληση στην πιο σκληρή ιδεολογική μάχη. Γιατί αυτήν την ώρα δεν παλεύουν οι ιδεολογίες μας, αλλά κινδυνεύει ο κοινός, σκληρός πυρήνας των ιδεολογιών μας. Εχθρός μου, εμένα του φιλελεύθερου, δεν είναι ο αριστερός δημοκράτης, είναι οι αντιδημοκράτες. Η μάχη δεν είναι για το πόσο μεγάλος θα είναι ο αναδιανεμητικός ρόλος του κράτους, αλλά αν θα έχουμε κράτος δικαίου,ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, δημοκρατικούς θεσμούς, ελπίδα για αξιοπρεπή διαβίωση. Ας σώσουμε αυτά, και μαλώνουμε για τα άλλα ύστερα. Θέλουμε κάποια χρόνια σκληρής δουλειάς για να φτάσουμε εκεί…

Τον Δεκέμβριο οργανώσαμε ένα μεγάλο ανοιχτό συνέδριο. Δόθηκε βήμα σε όλους τους πιθανούς συμμάχους. Επιβεβαιώσαμε και ανανεώσαμε την πολιτική απόφαση για συνεργασία και διαμορφώσαμε ένα καταστατικό που επιβάλλει διαφάνεια,εξασφαλίζει την εσωκομματική δημοκρατία με αυστηρές δικλείδες ασφαλείας και επιτρέπει στις διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις και αποχρώσεις να συνυπάρχουν αποτελεσματικά διατηρώντας την αυτονομία και την διαφορετικότητά τους.

Θέσαμε τα οικονομικά του κόμματος υπό τον έλεγχο ορκωτών λογιστών, αφού η κοπτόμενη για οικονομική διαφάνεια κυβερνητική πλειοψηφία αρνείται να το κάνει και αφήνει τον έλεγχο στα χέρια των ελεγχομένων. Θεσμοθετήσαμε ένα απολύτως ανεξάρτητο από την ηγεσία συμβούλιο δεοντολογίας και μια ελεγκτική επιτροπή από απλά μέλη που δεν κατέχουν κανένα κομματικό αξίωμα για να ελέγχουν τις πράξεις των οργάνων, την τήρηση του καταστατικού και την αδιάβλητη διεξαγωγή κάθε εκλογής. Συντομεύσαμε με ρητή διάταξη την θητεία, τόσο την δική μου, όσο και όλων των αιρετών οργάνων του κόμματος, μέχρι το προσεχές συνέδριο του Μαΐου,ώστε όποιος ανταποκριθεί στην πρόσκληση να γνωρίζει ότι θα έχει συμμετοχή στην επιλογή της επόμενης κομματικής ηγεσίας σε όλα τα επίπεδα.

Στους πέντε μήνες που πέρασαν από τότε, με ρητή εντολή και εξουσιοδότηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του συνεδρίου, αποδεικνύοντας την ειλικρίνεια των διακηρύξεών μας έμπρακτα, εκχωρήσαμε μεγάλο μέρος της  κομματικής μας «εξουσίας» σε συμπολίτες μας που δεν μετείχαν στην Δράση, ανταποκρίθηκαν , όμως, στην πρόσκληση για συνεργασία. Ήδη πάνω από το 1/3 της Κεντρικής Επιτροπής της Δράσης αποτελείται από μέλη που δεν ανήκαν στο κόμμα στις εκλογές του Μαΐου ή καν πριν το συνέδριο του Δεκεμβρίου.

Από τον φιλελεύθερο χώρο ο ευρωβουλευτής Θοδωρής Σκυλακάκης, που μας έδωσε και νέα θεσμικά πλεονεκτήματα και δυνατότητες, αφού πλέον εκπροσωπούμαστε στο ευρωκοινοβούλιο, η Αρετή Γεωργιλή, ο Γρηγόρης Αρχοντάκης,  ο Γιάννης Ανδρουλάκης, ο Βασίλης Τσιατσιάμης. Από τον χώρο της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας η Αντιγόνη Λυμπεράκη, που εκλέχτηκε και αντιπρόεδρος, η Λενιώ Μυριβήλη, ο Φίλιππος Δραγούμης, ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος, ο Γιώργος Παπασπυρόπουλος, ο Νίκος Βίττης, ο Γιάννος Μητσός. Στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου η πλειοψηφία είναι νέα μέλη της Δράσης, αλλά και μη μέλη, όπως ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Παντελής Μήτσιου, ο Γιάννης Κουτσομύτης, ο Γιώργος Λιγνός.

Παράλληλα, αντί να φτιάξουμε κομματικές νεολαίες και φοιτητικές παρατάξεις,ανοιχτήκαμε στους νέους προσφέροντας υποτροφίες για συνέδρια και εκπαίδευση στο εξωτερικό και στηρίζοντας αυτόνομες προσπάθειες στα πανεπιστήμια και έξω από αυτά, χωρίς κανένα καπέλωμα, χωρίς να απαιτήσουμε κομματική ένταξη. Και, όπως ήμασταν βέβαιοι, τα αποτελέσματα φάνηκαν. Στις μετρήσεις η προνομιακή ηλικιακή ομάδα για την Δράση είναι οι νέοι μεταξύ 18 και 30, με ποσοστά πάνω από 2%.

Για μένα είναι πρωτόγνωρο, μετά από δυο δεκαετίες αποτυχίας του «χώρου» να προσεγγίσει τους νέους, να πηγαίνω να μιλήσω σε ακροατήρια αποτελούμενα από εικοσάρηδες, να έχω την ευκαιρία να συζητήσω με 250 νέους στην Κομοτηνή, στην οποία στις εκλογές δεν κατορθώσαμε καν να συγκροτήσουμε πλήρες ψηφοδέλτιο!

Στους 5 τελευταίους μήνες κάναμε πάνω από 20 δημόσιες συγκεντρώσεις, σε Αθήνα και για πρώτη φορά στην επαρχία για να ενημερώσουμε για την προσπάθειά μας και να συζητήσουμε με τους πολίτες.

Και προκηρύξαμε, όπως είχαμε δεσμευτεί, νέο συνέδριο για τις 25 και 26 Μαΐου. Στόχος μας είναι να αναμιχθούν σ’ αυτό ενεργά 1500 τουλάχιστον πολίτες, αριθμός μεγάλος όχι μόνο για μας, αλλά και για πολύ μεγαλύτερους πολιτικούς σχηματισμούς. Χωρίς αριστίνδην συνέδρους, κομματικούς αξιωματούχους και «παράγοντες». Ο στόχος, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει σχεδόν επιτευχθεί, αν και απομένουν ακόμη αρκετές μέρες. Ευκαιρία να προσπαθήσουμε να κινητοποιήσουμε ακόμη περισσότερους, ξεπερνώντας τον!

Για να διεξαχθεί το συνέδριο με απόλυτη διαφάνεια και πλήρως δημοκρατική διαδικασία, απαραίτητη είναι η εγγραφή σ΄ ένα νέο, απόλυτα πιστοποιημένο, μητρώο μελών. Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι τις επιφυλάξεις πολλών φίλων. Αλλά ελπίζω τα όσα εξέθεσα παραπάνω να τους πείσουν ότι δεν πρόκειται για άλλη μια ένταξη σε κομματικό μηχανισμό, αλλά για συμμετοχή στην γέννηση του νέου.

Η δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα ηθικό πρόταγμα, και φυσικά δεν είναι κενές ηθικολογίες. Είναι τρόπος λήψης αποφάσεων και επίλυσης διαφορών. Προϋποθέτει κανόνες γνωστούς εκ των προτέρων και δεσμεύσεις ρητά αποδεκτές από τους συμμετέχοντες. Το συνέδριο θα παραμείνει ανοιχτό για όλους, οι αποφάσεις, όμως,θα ληφθούν από όσους αποδεχτούν αυτούς τους κανόνες και υποβληθούν σε μια ελάχιστη δέσμευση. Ότι συμμερίζονται τον πολιτικό στόχο της συνεργασίας, δέχονται τον τρόπο λήψης των αποφάσεων και συμβάλλουν με μια ελάχιστη οικονομική συνδρομή στην διατήρηση της οικονομικής ανεξαρτησίας μας και την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων.

Ειδικά όταν η Δράση δεν πρόκειται να κρατήσει καν την κρατική επιχορήγηση πέρα από το ποσό των 0,70 ευρώ ανά ψήφο, που είναι η χαμηλότερη επιχορήγηση στην Ευρώπη, όπως δεσμευτήκαμε προεκλογικά και σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα που περικόπτουν συντάξεις, αλλά αυξάνουν την ήδη εξωφρενικά υψηλή επιχορήγησή τους από τα χρήματα των φορολογουμένων.

Μακάρι στην διάρκεια αυτών των μηνών να είχαν δημιουργηθεί και άλλες συγκροτημένες πολιτικές δυνάμεις με τους ίδιους στόχους, έτοιμες να συνεργαστούν. Υπάρχουν, είναι αξιόλογες, τις περιμένουμε και στο συνέδριό μας και ελπίζουμε πως θα πορευτούμε μαζί αύριο.

Μακάρι να δημιουργηθούν και άλλες στο άμεσο μέλλον, άλλωστε το συνέδριο της Δράσης δεν θα είναι το τελευταίο βήμα σ’ αυτόν τον μακρύ δρόμο, θα είναι το πρώτο. Και θα παραμείνουμε ανοιχτοί, έτοιμοι για κάθε νέα ιδέα και προσπάθεια, πρόθυμοι για κάθε συνεργασία στην βάση που διακηρύξαμε. Αλλά, σήμερα, το συνέδριο της Δράσης είναι η μόνη παρούσα ευκαιρία να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για τα επόμενα βήματα.

Το, κατά γενική ομολογία ωραίο, σύνθημά μας τον Μάιο του 2012 ήταν «πολίτες, όχι πελάτες». Τον Μάιο του 2013 καλούμε τους πολίτες να πάψουν να σχολιάζουν μόνο, και να ασχοληθούν με την πολιτική. Μπορεί κάποιοι να την σιχαίνονται, εύλογα, αλλά δεν θα μείνουν «αμόλυντοι» αν δεν ασχοληθούν με την πολιτική. Γιατί η πολιτική θα ασχοληθεί μαζί τους, θέλουν δεν θέλουν. Ναι, η πολιτική μας έφερε εδώ. Η κακή πολιτική. Αλλά η πολιτική είναι και η μόνη που μπορεί να μας σώσει. Η καλή πολιτική. Και δεν αρκεί να σχολιάζουμε, πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά μ’  αυτήν. Ασχολούμενοι,λοιπόν, όχι σχολιαστές! Μέχρι τις 4 Μαΐου μπορεί, όποιος νοιώθει ότι η απόφαση ωρίμασε μέσα του, όποιος αποφασίσει να δείξει εμπιστοσύνη, να εγγραφεί για να έχει την δυνατότητα να συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων, στο χτίσιμο μιας αποτελεσματικής πολιτικής δύναμης με στόχο να αλλάξουμε την μοίρα μας.

Ασφαλώς, όσοι θέλουν να το σκεφτούν κι άλλο, δεν αποκλείονται, κάθε άλλο. Καταλαβαίνω πως για πολλούς είναι μια δύσκολη απόφαση και θέλουν κι άλλο χρόνο. Θα τους περιμένουμε, θα ακούσουμε με προσοχή τα σχόλιά τους. Αλλά οι υπόλοιποι, ας ασχοληθούμε. Σοβαρά. Γιατί ο χρόνος περνάει γρήγορα και οι ευκαιρίες λιγοστεύουν.

Ο Αντύπας Καρίπογλου είναι Πρόεδρος της Δράσης

(ΥΓ: Η διακήρυξη, το καταστατικό και η αίτηση εγγραφής υπάρχουν στο σάιτ της Δράσης www.drassi.gr . Η συνδρομή είναι 10 ευρώ το εξάμηνο, ή 10 ευρώ τον χρόνο για όσους, λόγω της οικονομικής συγκυρίας επιλέξουν να καταβάλουν μειωμένη, και 1 ευρώ το εξάμηνο για τους νέους κάτω των 25 ετών και όσους δεν έχουν εισόδημα, κατά δήλωσή τους)

Share