Και όμως από μικρό ράγισμα, σπάει πάντα το γυαλί

Του ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

 

Όλος ο κόσμος προσπαθεί να καταλάβει το εγχείρημα της τρόικας και φυσικά την λογική της. Από την άλλη μια Ελληνική κυβέρνηση που αντί να συμπαρασταθεί στο Κυπριακό δράμα γίνεται σύμμαχος με την τρόικα και φυσικά όπως πάντα λέει ναι στις επιταγές της.

Κάποτε η μικρή Ελλάδα και στον πρωτο και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στάθηκε τείχος απροσπέραστος στις καταστροφικές βλέψεις τους. Και μετά τον πόλεμο αφού κατέστρεψαν την χώρα πάλι τους δωρίθηκαν τα δάνεια και δεν πλήρωσαν τίποτα ενώ με δικό μας εργατικό δυναμικό, Ιταλοί, Έλληνες, Ισπανοί μετανάστες ανόρθωσαν την χώρα τους και φυσικά το Γερμανικό θαύμα αποτελεί ουτοπία αφού σε αυτό οι μόνοι συντελεστές ήταν οι ξένοι, με την διαγραφή των δανείων που δεν ήταν δάνεια αλλά κακουργήματα ενάντια στην ανθρωπότητα και με τους εργάτες τους. Και όμως αυτός ο βάρβαρος, απολίτιστος και φυσικά αγνώμονας λαός αφού με τις μίζες και τα μαύρα χρήματα υπέθαλψε όλη την Ευρώπη που τον ανέστησε, έρχεται σήμερα και φυσικά με την βαρβαρότητα που τον διακρίνει καταδικάζει όλους τους άλλους λαούς σε πείνα και αφανισμό.

Ο Γερμανικός λαός αυτός που τυφλά ακολούθησε τον ψυχασθενή Χίτλερ στην αυτοκαταστροφη, με τα εκατομμύρια νεκρούς στην Ευρώπη και τον κόσμο, μην ξεχνάμε ότι στην κατοχή θρηνήσαμε πάνω από 700.000 αμάχους νεκρούς και γύρω στις 35.000 στρατιώτες ενώ οι υλικές ζημιές ήταν πολλών δισεκατομυρίων με ολόκληρα χωριά να έχουν γίνει παρανάλωμα του πυρός και χιλιάδες ορφανά αφημένα πίσω του, ενώ ας μην ξεχνάμε ότι δεν είχαν οίκτο ούτε για τα παιδιά.

Αν προσθέσουμε και τα εκατομμύρια θύματα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου τότε αυτοί σήμερα θα έπρεπε να δουλεύουν δούλοι για όλη την υπόλοιπη ζωή τους για καμμιά διακοσαριά γενιές. Και όμως ενώ τους χαρίστηκαν τα δάνεια και οι πιστώσεις, ενώ τους δόθηκαν κίνητρα για να ξαναμπούν στην ζωή, αυτοί διάβρωσαν με τιος μίζες τους όλην την Ευρώπη, καταχράστηκαν χρήματα και πηραν έργα δισεκατομυρίων ευρώ χωρις να τα αξίζουν, ενώ σήμερα έχουν γίνει οι δυνάστες των λαών και ζητούν τα ρέστα. Και όμως μιλούν για μαύρα χρήματα αλλά έδωσαν άσυλο αμέσως στον Χριστοφοράκο για τα μαύρα εξακριβωμένα  χρήματα της Σίμενς. Μιλούν για τιμιότητα και ενώ πληρώθηκαν 4 υποβρύχια δεν παρέδωσαν ούτε ένα ή μάλλον ένα και αυτό όπως λέμε μπατέρνει. Παράδωσαν άρματα χωρίς βλήματα και φυσικά οι συνεργάτες τους δεν μίλησαν ποτέ. Και ω του ωραίου το μήνυμα, οι συνεργάτες τους ήταν Έλληνες. Φυσικά σήμερα τα κόμματα δεν διαπραγματεύονται.

Απλώς πάιρνουν και εκτελούν τις εντολές τους. Ούτε καταδέχονται να περνούν τα νομοσχέδια από την βουλή. Απλώς ένα σχέδιο νόμου ή ένα προεδρικό διάταγμα και όλα εντάξει. Ψηφίζουν διπολύς και τριπλούς φόρους στα ίδια αγαθά, βλέπε ακίνητα, χαράτσι ΔΕΗ, ΦΑΠ, κλπ. Είναι σαν να πληρώνεις δύο και τρεις φορές το ίδιο νοίκι, τον ίδιο μήνα στο ίδιο σου το σπίτι. Και αυτοί μιλάνε για δημοκρατικό, καπιταλιστικό σύστημα. Αν είναι δυνατόν. Μα που είναι η δημοκρατία; Αλλά τι περιμένεις να γνωρίζουν από δημοκρατία μια καγκελάριος πρώην κουμουνίστρια κόρη πάστορα και ένας ανάπηρος υπουργός που βουτηγμένος στα σκάνδαλα επί Κολ άφησε την καγκελαρία. Για σκεφτείτε τι μείγμα …κουμουνίστρια και κόρη πάστορα, νυν δεξιά. Όπως λέμε, από τον βορρά στον νότο με απόκλιση στην ανατολή, κοινός μεγάλος αχταρμάς. Τώρα οι Γερμανοί τα βάλανε με τους Κύπριους. Και μάλιστα με την δικαιολόγία του ξεπλήματος μαύρου χρήματος.

Στην Κύπρο ο δημόσιος τομέας είναι μικρός και ο τραπεζικός μεγάλος. Βέβαια αυτό είναι φαινόνενο όλων των οικονομικών παραδείσων. Και μετά γιατί μιλάμε για μαύρα χρήματα αφού τα τοκογλυφικά δάνεια που χορηγήθηκαν και στην Ελλάδα, είναι μαύρα χρήματα που ξεπλήθηκαν στους προυπολογισμούς των χωρών και μάλιστα όχι μαύρα, αλλά κατάμαυρα. Και μετά αν θέλουμε να εξυγιάνουμε τα τραπεζικά συστήματα τότε γιατί δεν μπαίνει φρένο και στους παραδείσους του Λουξεβέργου, του Λιγχνεσταιν, του Μονακό κλπ. Μήπως και αυτά τα κράτη δεν είναι στην Ε.Ε. Αλλά εδώ είναι το κόλπο.

Τα κράτη αυτά είναι Γερμανόφωνα, εκτός του Μονακό και φυσικά οι σύμμαχοι μας Γερμανοί έχουν καλά κριμένα τα δικά τους μαύρα κεφάλαια. Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης και το πόσο ξετσίπωτοι είναι και όπου βρουν λεφτά κοιτάζουν να τα καταχραστούν είναι, ότι το όλο το πρόβλημα προέκυψε με την ανακάλυψη των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου δισεκατομυρίων ευρώ. Και όπως καποτε οι βάρβαρες Γερμανικές φυλές λεηλατούσαν την Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία για να βγάλουν τα προς το ζειν έτσι και οι νεογερμανοί κατεβαίνουν με κοστούμια αυτή την φορά, βλέπεται εκσυχρονίστηκαν και δεν φοραν προβιές πια και κέρατα στο κεφάλι και κοιτάζουν να λεηλατήσουν, ότι βρουν.

Επίσης μπορούμε να πούμε ότι η Γερμανία είναι μια χώρα χωρίς δικες της πρώτες ύλες και εισάγει τις ύλες για να κινηθεί η Γερμανίκή βιομηχανία που έγινε ακριβώς από τα λεφτά που έπρεπε να πληρώσουν για τις καταστροφές που προκάλεσαν στους δύο πολέμους αλλά και τα αίσχη που προκάλεσαν τα μαύρα χρήματα της Σίμενς σε όλη την Ευρώπη. Φυσικά η αναλγησία και ο τυχοδιωκτισμός αυτού του λαού εινάι το ακριβές αντίθετο αυτού που λέει η παροιμία ότι «από τα λάθη της ιστορίας θα πρέπει να διδάσκεσαι». Δυστηχώς αυτός ο λαός από την ιστορία το μόνο που διδάχθηκε είναι να αυτόοδηγείται στην καταστροφή. Με φανατισμό και μισαλλοδοξία πυροβολώντας ακόμα και βρέφη ακολούθησαν τον υστερικό Χίτλερ στην αυτοκαταστροφή. Και εκεί την μεγαλη ζημιά την έκαναν τότε δύο μικρά κράτη.

Η Ελλάδα με το «όχι» που τους καθυστέρησε, ώστε να τους βρει ο Πολικός χειμώνας στην Ρωσία και η Κύπρος που υπό Βρατανική κατοχή ήταν ένα τεράστιο ανεφοδιαστικό αεροπλανοφόρο που ήταν ακριβώς καρφί στην καρδιά των επικοινωνιών με την Βόρεια Αφρική.

Τότε όμως στην Ελλάδα υπήρχαν πατριώτες Έλληνες και δεν είπαν ναι στις άπληστες βορές των βαρβάρων αλλά αντέταξαν τα στήθη τους που ήταν τα στήθη ολόκληρου του Ελληνικού λαού.  Και αυτή την φορά ίσως από την ασυδοσία τους κάνουν πράξη την καταστροφή του Ευρώ και της Ευρωπαϊκή Ένωσης, ενός νομίσματος και μιας ένωσης λαών και όχι αυταρχισμού λαού, μιας δημοκρατικής και ισόνομης Ευρώπης και όχι μιας Ευρώπης των δυνατών και των υποδούλων, μιας Ευρώπης με αξίες και ηθική και όχι την ηθική της ζούγκλας όπου ο δυνατός επικρατεί …γιατί ο δυνατός επικρατεί όσο είναι δυνατός …αλλά αν τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις τότε όλοι γίνονται αδυσώπητοι και η τυραννία παίρνει το τέλος της καταστροφής όπως ακριβώς διδάσκει η ιστορία.

Αλλά μιλάμε για ιστορία πολιτισμένων λαών και όχι των Βάρβαρων που πήραν την εξουσία. Όσο για τους συνεργάτες τους οι εφιάλτες γεννιούνται και πεθαίνουν μόνο σαν εφιάλτες, αφήνοντας πίσω τους μόνο την κατακραυγή και την απαξίωση και μαύρες σελίδες στην ιστορία.  

E-mail: panosmandalos@yahoo.gr

Share