Πριν
από τέσσερα χρόνια, μαζί με μια ομάδα παραγωγών από τη Δράμα, πήρε την απόφαση
να φυτέψει τα πρώτα στρέμματα με ροδιές σε χωράφια όπου μέχρι τότε καλλιεργούσε
αποκλειστικά βαμβάκι και σιτηρά. Πολλοί τότε αποκάλεσαν τον Χρήστο Γκόντια
παράτολμο και έσπευσαν να προβλέψουν ότι η προσπάθειά του θα αποτύχει, αφού τα
δενδρύλλια ροδιάς ήταν ένα πρωτοποριακό είδος, άγνωστο για την πλειοψηφία των Ελλήνων
παραγωγών. Σήμερα διαθέτει εκατό στρέμματα με 5.000 δενδρύλλια, παράγει - όπως
και όλη η ομάδα παραγωγών - τον πρώτο στην Ελλάδα φρεσκοστυμμένο χυμό, 200.000
φιάλες του οποίου «ταξίδεψαν» πέρυσι στην Αυστρία και διατέθηκαν μόνο σε ράφια
φαρμακείων (θεωρείται ειδική κατηγορία χάρη στις ισχυρές αντιοξειδωτικές του
ιδιότητες), εγχείρημα που σκέφτεται να επαναλάβει και φέτος σχεδιάζοντας
εξαγωγή παρτίδων ακόμη και στις ΗΠΑ.
Πώς
όμως τα προϊόντα του 43χρονου αγρότη - επιχειρηματία και επί χρόνια
βαμβακοπαραγωγού έφτασαν στα ευρωπαϊκά ράφια; Είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλα
ταξίδια του ίδιου και των συνεταίρων του στο εξωτερικό, μέχρι που το 2009, στη
μεγαλύτερη έκθεση φρούτων και λαχανικών (Fruits Logistica) στο Βερολίνο, ο
μάνατζερ πωλήσεων που είχε προσλάβει του έκλεισε μια σειρά από ραντεβού με
ευρωπαίους εμπόρους. Συναντήθηκε, όπως ο ίδιος θυμάται, με Ολλανδούς, Βέλγους,
Ιταλούς, Ρώσους, Σουηδούς, Γάλλους, Ισπανούς και Γερμανούς. Τελικά η «χρυσή»
συμφωνία έκλεισε με έναν αυστριακό μεγαλέμπορο που αγόρασε 400 τόνους χυμό
ροδιού από τους παραγωγούς της Δράμας, τους οποίους και διακίνησε με το δικό
του σήμα σε αλυσίδες φαρμακείων όλης της Αυστρίας.
Τώρα
ο κ. Γκόντιας, μέλος της ομάδας παραγωγών Αγίου Αθανασίου Δράμας (ΑΣΟΠ),
καταρτίζει σχέδια ακόμη και για τις ΗΠΑ, συζητά με ευρωπαίους χονδρεμπόρους,
διαπραγματεύεται με κάβες των Αθηνών και εκτός από ροδιές πειραματίζεται και με
δενδρύλλια κυδωνιάς και λωτού, δηλαδή εναλλακτικές καλλιέργειες για τα προϊόντα
των οποίων η ζήτηση διεθνώς είναι τεράστια.
«Φετινός
μας στόχος δεν είναι μόνο να αυξήσουμε τις ποσότητες, αλλά να καταφέρουμε να
εξαγάγουμε εμφιαλωμένο χυμό ροδιού με το δικό μας brand name ακόμη και εκτός
Ευρώπης», λέει ο δραμινός παραγωγός, που δεν περιορίζει τη δραστηριότητά του
στις εναλλακτικές καλλιέργειες καθώς πρωταγωνίστησε πρόσφατα στο επονομαζόμενο
«κίνημα της πατάτας». «Ότι κάναμε με την πατάτα ετοιμαζόμαστε να επαναλάβουμε
με το αλεύρι, τη ζάχαρη και το λάδι για να ενισχύσουμε κατ' αρχήν το εισόδημα
των 750 μελών της ομάδας μας και των οικογενειών τους. Καθένας θα πάρει μια
κάρτα, ένα είδος κουπονιού, που θα του επιτρέπει να αγοράσει σε τιμές χονδρικής
βασικά είδη πρώτης ανάγκης, καθώς επίσης θα του παρέχει ασφαλιστική κάλυψη,
εκπτώσεις σε εφόδια και υλικά, δωρεάν υπηρεσίες γεωτεχνικού συμβούλου κ.ο.κ.».
Ποιότητα
- τιμή. Φυσικά το ξεκίνημα της προσπάθειας δεν ήταν εύκολο. «Οι συνάδελφοί μου
πρέπει να καταλάβουν πως κανείς δεν θα έρθει να μας λύσει τα προβλήματα.
Σκεφτείτε ότι ξεκίνησα δοκιμαστικά την καλλιέργεια ροδιού το 2009, διπλασίασα
τα στρέμματά μου το 2010, όμως το 50% των δέντρων κάηκε τη χρονιά εκείνη λόγω
παγετού. Δεν πτοήθηκα, όπως κάποιοι συνάδελφοί μου, γιατί είχα πειστεί πως το
μέλλον μας είναι σε παραγωγές τέτοιου είδους, που συνδυάζουν το νωπό φρούτο με
τη μεταποίηση, με υπεραξία και ζήτηση στο εξωτερικό».
Στην
Ελλάδα σήμερα εκτιμάται ότι καταναλώνονται περίπου 15.000 τόνοι ροδιού ως νωπό
φρούτο ή χυμός, εκ των οποίων γύρω στους 9.000 (60%) εισάγονται από Τουρκία,
Ιράν, Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν και χώρες της Ασίας. Από τους 6.000 τόνους της
ελληνικής παραγωγής, οι 2.000 προέρχονται από τον Χρ. Γκόντια και την ομάδα
παραγωγών τού Αγίου Αθανασίου, με το μερίδιό τους συνεχώς να αυξάνεται. Πού
οφείλεται αυτό; Σε έναν συνδυασμό - όπως εξηγεί - καλής ποιότητας, αφού ο χυμός
του ΑΣΟΠ δεν εμπεριέχει συντηρητικά, και καλής τιμής. Ενδεικτικά, η συσκευασία
των 285 ml, που είναι και η πιο εμπορεύσιμη, διατίθεται στη λιανική προς 3 ευρώ
όταν αντίστοιχα εισαγόμενα προϊόντα πωλούνται στην αγορά προς 3,5-4 ευρώ,
δηλαδή 30% ακριβότερα.
«Δεν
είναι όλα… ρόδινα». Ο ίδιος πάντως συστήνει σε όσους σκέφτονται να ασχοληθούν
με το ρόδι να το σκεφτούν πρώτα καλά, καθώς «δεν είναι όλα ρόδινα» στον χώρο.
«Δεν κάνουν όλα τα χωράφια για την καλλιέργεια ροδιάς, χρειάζεται πρώτα ανάλυση
του εδάφους από γεωπόνο και του μικροκλίματος της περιοχής, συμβουλές από
ειδικούς για την προμήθεια, την εγκατάσταση και καλλιέργεια των φυτών, ειδικά
γύρω από την άρδευση, τη λίπανση και το κλάδεμα, που είναι και τα πιο κρίσιμα
στάδια για να εξασφαλιστεί γρήγορη παραγωγή στα δύο χρόνια», λέει ο κ.
Γκόντιας. Σήμερα, πάντως, με το ρόδι ασχολούνται πέντε μεγάλοι συνεταιρισμοί
και εταιρείες σε Δράμα, Γιαννιτσά, Χαλκιδική, Κιλκίς, Λάρισα και Αγρίνιο,
καλλιεργώντας συνολικά 16.000 στρέμματα, με στόχο στην πενταετία η παραγωγή
πανελλαδικά να έχει φτάσει στους 32.000 τόνους.
Πηγή:
www.tanea.gr
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου