«ΑΡΙΣΤΕΡΟΑΣΤΙΚΟ» ΜΟΡΦΩΜΑ Η ΔΗΜΑΡ ΤΟΥ κ. ΚΟΥΒΕΛΗ

Παρακολουθώντας την πορεία των κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο του λαού και στεκόμενος κριτικά στις θέσεις και τις απόψεις τους εντυπωσιάζομαι με την ευκολία που ορισμένα κόμματα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό με άκρατους λαϊκισμούς. 

Ένα απ’ αυτά είναι και η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο του διακεκριμένου αρθρογράφου κ. Γ. Χαρβαλιά  που με εντυπωσίασε για την ορθολογική κριτική του προς το κόμμα του κ. Κουβέλη. 

Η κ. Αλέκα Παπαρήγα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι συνεπείς και ξεκάθαροι. Λένε όχι στο μνημόνιο και στις αντιλαϊκές πολιτικές του , με κάθε κόστος. Οι δύο αυτοί  αριστεροί πολιτικοί αρχηγοί δεν μασάνε τα λόγια τους και υποστηρίζουν ευθαρσώς την άποψη τους την οποία και καταθέτουν στο λαό.

Σε πλήρη αντίθεση με όλα τα παραπάνω, την πιο υποκριτική στάση στα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου υιοθετεί η «φιλο-ευρωπαική», άλλοτε παραφυάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα είναι γνωστή με το ακρονύμιο «ΔΗΜΑΡ».

Το… «αριστεροαστικό» μόρφωμα του κ. Κουβέλη, εμφανίζεται να πρεσβεύει ένα τρίτο, άκρως αντιφατικό, αξίωμα που συνοψίζεται στο μότο: «Όχι στο μνημόνιο, αλλά όχι και στη ΔΡΑΧΜΉ»! Αυτό στο χωριό μου, παραπέμπει στο ιδεατό, πλην όμως ανέφικτο, «και το σκύλο και την πίτα». Η για να το πούμε σε άλλη διάλεκτο, θυμίζει το κουτοπόνηρο «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Γιατί και ο τελευταίος Έλληνας αντιλαμβάνεται ότι αν απορρίψουμε το μνημόνιο έχουμε σοβαρή προοπτική να επιστρέψουμε στο παλαιό και… τιμημένο εθνικό μας νόμισμα.

Γιατί λοιπόν το παραφουσκωμένο δημοσκοπικά δημιούργημα του κ. Κουβέλη οχυρώνεται πίσω από ένα τόσο οξύμωρο πρόταγμα; Γιατί απλούστατα…ψαρεύει ψηφοφόρους σε θολά νερά. Είδε φως στις δημοσκοπήσεις  και… μπήκε. Προκειμένου δε να μην δυσαρεστήσει κανένα υιοθετεί μία θέση που αρέσει σε…όλους! Και σε αυτούς που αναζητούν ένα ψευτο-επαναστατικό άλλοθι εκ του ασφαλούς για να βρίζουν την τρόικα και πολύ περισσότερο στις δυνάμεις της διαπλοκής που ψάχνουν εναγωνίως ένα κρυπτομνημονιακό κομματικό ανάχωμα, «κεντροαριστερής» εκδοχής για να φρενάρουν την ανεξέλεγκτη κατάρρευση του πάλαι ποτέ αγαπημένου ΠΑΣΟΚ 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολύχρωμη κομματική κουρελού που έραψε ο κ. Κουβέλης, ανταποκρίνεται στα μέτρα των αναγκών συγκεκριμένων εκδοτικών και επιχειρηματικών κέντρων και ενσαρκώνει σήμερα τον ρόλο ενός πολιτικού… πολυεργαλείου. Ταιριάζει με όλους και με όλα, προσαρμόζεται εύκολα στον ρυθμό των απαιτήσεων και μπορεί να αλλάζει θέσεις και ρητορική αλα-κάρτ, τιμώντας στο ακέραιο τις παραδόσεις ευλυγισίας της μεταπολιτευτικής «ρόζ Αριστεράς».

Εξίσου «ευέλικτο», όσο και παρδαλό, είναι το στελεχιακό δυναμικό που έρχεται σήμερα να ενταχθεί στις τάξεις του κόμματος Κουβέλη. Από επαγγελματίες γυρολόγους της πολιτικής που τσαλαβουτούν στις παρυφές των κομμάτων εξουσίας μέχρι τους πιο εμπαθείς επικριτές του πατριωτικού φρονήματος, όπως η αλησμόνητη κυρία Ρεπούση.

Σήμερα η «Δημοκρατική Αριστερά» είναι ίσως το πιο συστημικό κόμμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής που διατηρεί ένα, κατ επίφασιν άλλοθι «προοδευτισμού». Γρήγορα όμως, ίσως και μέσα στην προεκλογική περίοδο, θα αναγκαστεί να πετάξει τις μάσκες και να κλείσει το μάτι στο μνημόνιο. Μήπως και πιάσει στασίδι για συμμετοχή στη μελλοντική κυβέρνηση… Δικαίωμα τους, θα μου πείτε. Άλλωστε η ελπίδα… πεθαίνει πάντα τελευταία.

Τέλος πρέπει να επισημειώσω ότι: τα διαλυτικά φαινόμενα στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν εκείνους που ανησυχούν για το μέλλον της «προοδευτικής παράταξης» να ψάξουν άμεσο υποκατάστατο. Το βρήκαν στο πρόσωπο του παλαίμαχου Κουβέλη και της μικρής Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. ξεκίνησε ως δημοσκοπικό εφεύρημα και κατέληξε σήμερα (στη λογική… πες το, πες το κι έγινε) να εμφανίζεται ως δεύτερο κόμμα στις επερχόμενες εκλογές. Αυτό  βεβαίως μένει να αποδειχτεί. Θυμηθείτε απλώς το δημοσκοπικό 18% του Αλέξη Τσίπρα ή τις ανάλογες virtual εκλογικές επιδόσεις του Γιάννη Δημαρά…

Θωμάς Μαργαρίτης

Υποψήφιος Βουλευτής ΝΔ

Share