Σε κοινωνικό φαινόμενο με ζωηρές προεκτάσεις εξελίσσεται η τάση επιστροφής
των νέων στα χωριά. Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 21% και έναν στους νέους
να είναι άνεργος, η γεωργία γίνεται πλέον.. πολύ ελκυστική. Κυρίαρχη επιλογή των νέων είναι η ενασχόληση με το αγροτικό
επάγγελμα.
Tα πρώτα στοιχεία σχετικής μελέτης την οποία έχει παραγγείλει
αξιόπιστος δημόσιος φορές και τα οποία σύντομα θα δουν το φως της δημοσιότητας,
καταδεικνύουν ότι πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι δρομολογούν ήδη την
επιστροφή τους από τις μεγαλουπόλεις στα χωριά, αναζητώντας επαγγελματικές
λύσεις και δραστηριότητες που έχουν άμεση σχέση με τον πρωτογενή τομέα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, είναι σαφές
ότι οι παραπάνω επιλογές βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τις συνθήκες
οικονομικής κρίσης που βιώνουν εντονότερα αυτό τον καιρό οι άνθρωποι των
πόλεων, βασίζονται ωστόσο και στην πεποίθηση ότι τα επόμενα χρόνια σοβαρή αξία
θα έχει μόνο ότι σχετίζεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία και υπ’ αυτή την
έννοια ο αγροτικός τομέας έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε, η δομή του κλήρου
στη χώρα μας είναι τέτοια που οι περισσότεροι από τους «παλιννοστούντες»
διατηρούν μια κάποια σχέση με τα χωρία τους και διαθέτουν με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο πρόσβαση σε ορισμένα μικρά ή μεγάλα κομμάτια γης.
Δεν είναι τυχαίο το
γεγονός ότι στην επιλογή της επαρχίας στρέφονται όχι μόνο φοιτητές και άνεργοι
αλλά και νέοι άνθρωποι με σταθερή απασχόληση (σε τράπεζες, δημόσιους
οργανισμούς, καταστήματα κ.α.) βλέπουν ωστόσο το εισόδημά τους να μειώνεται και
την ποιότητα της ζωής τους να χειροτερεύει. Η επιλογή του χωριού που δείχνει να
είναι «απόφαση ζωής» για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, τείνει να εξελιχθεί
σε κύμα φυγής ανάλογο (ή μάλλον αντίστροφο) μ’ αυτό της αστυφιλίας που είχε
αναπτυχθεί τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Η πρώτη καταγραφή των διαθέσεων των πολιτών στο συγκεκριμένο
θέμα κρίνεται αναγκαία όχι μόνο για την ανάλυση του φαινομένου αλλά και για τη
διαμόρφωση μιας «νέας στρατηγικής» η οποία αφενός θα διευκολύνει την εγκατάσταση αυτών των
ανθρώπων στα «πάτρια εδάφη» αφετέρου θα τους καταστήσει κρίσιμους μοχλούς στο
νέο αναπτυξιακό μοντέλο που αναζητά η χώρα. Κοινωνιολόγοι και οικονομικοί
αναλυτές δηλώνουν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την «προστιθέμενη αξία» που μπορούν
να δώσουν οι άνθρωποι των πόλεων στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής.
Δεν
είναι τυχαίο, τονίζουν, το γεγονός ότι σημαντικές πρωτοβουλίες που έχουν
αναληφθεί το τελευταίο διάστημα για τη δημιουργία νέων Ομάδων Παραγωγών,
βασίζονται στη δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει οι «ξενόφερτοι», όπως
αποκαλούνται, των μεγάλων πόλεων.
Η «ζύμωση» αυτή, ντόπιων και παλιννοστούντων, υποστηρίζουν
οι ειδικοί, εφόσον εξελιχθεί με ομαλό τρόπο μπορεί να φέρει θεαματικά
αποτελέσματα τόσο στην αναδιοργάνωση των παραγωγικών δομών, όσο και στις
επιλογές των προϊόντων που θα συμπεριληφθούν στο «καλάθι» των αγροτικών
εκμεταλλεύσεων.
Την ίδια στιγμή βέβαια δεν λείπει ο κίνδυνος σε κάποιες
περιπτώσεις, αυτή η επιστροφή να προκαλέσει και κοινωνικές εντάσεις, σε τοπικό
τουλάχιστον επίπεδο, καθώς αρκετοί είναι αυτοί οι οποίο θα «ξεβολευτούν» σε
σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της των
δημοσίων κτημάτων που θέλησε να μοιράσει τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Κώστας
Σκανδαλίδης, κίνηση για την οποία υπήρξε «εμφύλιος πόλεμος» σε κάποιες
περιοχές, με τους «ντόπιους» να μη θέλουν τους «ξένους» και τους κτηνοτρόφους
να μη θέλουν την γεωργική αξιοποίηση αυτών των εκτάσεων.
Προβλήματα αναμένεται
να υπάρξουν και ενδοοικογενειακά σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς τα ξεχασμένα
κτήματα των αστών ιδιοκτητών που αξιοποιούνταν μέχρι τώρα από τους
εναπομείναντες των χωριών, θα πρέπει να περιέλθουν εκ νέου στα χέρια των
ιδιοκτητών, ανατρέποντας τα σχέδια των σημερινών καλλιεργητών.
Του Γιάννη Πανάγου
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου