H κυριακάτικη αργία και η σημασία της

Του Μάνδαλου Παναγιώτη

Το Σάββατο και τις Κυριακές οι διάφοροι κλάδοι είχαν την μέρα της αργίας. Στην αρχή ήτανε μόνο η Κυριακή και στην συνέχεια για τις υπηρεσίες και το Σάββατο.

Η αργία της Κυριακής καθιερώθηκε με νόμο το 1909 επί κυβερνήσεως Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και μάλιστα ο νόμος ψηφίστηκε στο τέλος Δεκεμβρίου του 1909 με εφαρμογή από τις 4/1/1910. Τότε είχε ξεσπάσει και η μεγάλη επιχειρηματολογία  για την καταστροφολογία που θα έπεφταν οι επιχειρήσεις, από τους μεγάλους. Το μέτρο καθιέρωνε την Κυριακή ημέρα ξεκούρασης και αργίας για όλες τις επιχειρήσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έχουν μια ημέρα ξεκούρασης και οι υπάλληλοι αλλά και οι μικροκαταστηματάρχες που δεν μπορούσαν να έχουν υπαλλήλους.

Τα εξοντωτικά ωράρια και η συνεχής απασχόληση εξ άλλου δεν είναι και συνώνυμο της καλής εξυπηρέτησης του πελάτη.

Στις μέρες μας το αγαθό αυτό της μιας ημέρας ανάπαυσης νομίζαμε ότι το είχαμε κατοχυρώσει, όπως και σε όλον τον κόσμο. Ακόμα και στα μουσουλμανικά κράτη η Παρασκευή είναι αργία και μέρα για αυτούς, προσευχής.

Αν εξαιρέσουμε την προσευχή, γιατί για άλλο πρέπει ίσως να προσευχηθούμε, η Κυριακή είναι και μια μέρα για να δει ο εργαζόμενος την οικογένεια του, να δει περισσότερο τα παιδιά του και να έχει περισσότερο χρόνο για όλα τα υπόλοιπα, εκτός εργασίας. Εξ άλλου το ότι ο Έλληνας δεν δουλεύει πρέπει να αποτελεί μύθο καθότι ο ΟΑΣΑ κατατάσσει τους Έλληνες σαν τον 4ο ποιο εργατικό λαό. Δεν ξέρω από πού μερικοί αντλούν ακόμα αυτήν την εθνικοεχθρότητα για τον λαό μας, εκτός και αν δεν είναι Έλληνες και εξυπηρετούν άλλα σκοτεινά συμφέροντα.  

Η μια μέρα ανάπαυσης από την εργασία ίσως φέρνει πολλά καλά φαινόμενα για τον εργαζόμενο. Όπως η κόπωση που επιφέρει η συνεχής εργασία, η απομάκρυνση από την οικογένεια και ο λίγος χρόνος απασχόλησης για αυτήν. Εξ άλλου τα προβλήματα που παρουσιάζονται σε παιδιά που μεγαλώνουν με πολυάσχολους γονείς είναι πολλά και φυσικά πολλές φορές αναφέρονται από τους ψυχολόγους.

Μετά, η κατάργηση της αργίας αυτής, δεν μπορεί να αποφέρει κέρδη, παρά μόνο ζημιά. Δεν σημαίνει εξυπηρέτηση του πελάτη και δουλεία προς τον πελάτη, αλλά αμοιβαία κατανόηση.

Πολλά επίσης γράφονται και για την εκτίμηση και το κόστος εργασίας. Υπάρχουν φωνές που λένε αν δεν σας αρέσει να  φύγετε …..εδώ η ανθρώπινη νοημοσύνη σταματά. Διάβασα άρθρο που έλεγε για τους διάφορους μισθούς, από άτομο γένους θηλυκού …έλεγε ότι αλλού είναι και χειρότερα και παρακινούσε τους δημόσιους υπαλλήλους αν δεν τους αρέσει να φύγουν …βέβαια το άτομο αυτό, δεν πέρασε από ψυχολογικό τεστ που θα έκανε διάγνωση της πνευματικής του αναπηρίας. Δεν έκανε κανένα τεστ για να καταλάβει γιατί δουλεύει ο κόσμος…. γιατί απλώς μερικοί ζουν στον κόσμο τους …σε έναν κόσμο μοιραία εξωπραγματικό και άνευ λόγου ουσίας και νοημοσύνης ..αλλά απλά ζουν στον κόσμο τους.

Η απάντησης είναι απλή ….ο κόσμος δουλεύει για να έχει τα προς το ζην ..ή όπως λέμε να εξασφαλίζει τον επιούσιο. Να μπορεί να συντηρεί και να αναθρέψει τα παιδιά του και όλη την οικογένεια του. Κανείς δεν εργάζεται για χόμπι εκτός από λίγους και ιδίως άτομα που ασχολούνται με τα κοινά …όπως πολιτικοί και λοιποί αδούλευτοι άνθρωποι.

Στην δουλειά για να υπάρχει απόδοση και ανταπόδοση πρέπει να υπάρχει και ανταπόκριση του μισθού δηλαδή της επιβράβευσης της δουλειάς. Χωρίς αυτό όλα είναι μάταια. Μην περιμένεις να μην πληρώσεις και να πάρεις ..αυτό είναι ουτοπία …..ότι πληρώσεις θα πάρεις …όπως λέμε αν αγοράσεις Κινέζικο θα το πετάξεις, μπορεί και σε μια μέρα ..ενώ στο κατάστημα θα σου πουν «έλα μωρέ τι θες τώρα Κινέζικο ήταν».

Αυτός είναι ο νόμος της φύσης και όχι της αγοράς …αν πάρεις μισοσάπιο …θα σου βγει σάπιο μέχρι να πας σπίτι …..αν πάρεις γερό θα σου βγει γερό και τέλος.

Άρα πρέπει να πολεμήσουμε την σαπίλα της κοινωνίας και την απαξίωση του όρου εργασία. Την ηλιθιότητα μερικών που προσπαθούν να κομποστοποιήσουν την Ελληνική πραγματικότητα με την Κινεζική νοοτροπία …δούλεψε και πέθανε στην δουλειά …χωρίς άδεια …σύνταξη και μέλλον και φυσικά πολλοί προτείνουν το κουμουνιστικό πρότυπο ακόμα και στις μέρες μας, αν είναι δυνατόν.

Μετά ζούμε σε καπιταλιστικό σύστημα. Πως γίνεται καπιταλισμός χωρίς κίνηση κεφαλαίων. Χωρίς χρήμα με αγοραστική αξία. Χωρίς καταναλωτική δύναμη από μέρους των καταναλωτών. Που θα πάνε τα παραγόμενα προϊόντα. Που θα πουληθούνε. Τι θα γίνει; Απλά θα σαπίζουνε σε κάποιες αποθήκες. Θα γίνεται υπερσυγκέντρωση χρημάτων που στο τέλος δεν θα έχουνε καμιά αξία αφού δεν θα υπάρχουνε ποια αγαθά. Μην ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες επαναστάσεις και οι μεγαλύτερες σφαγές ξεκίνησαν από την ανέχεια και την φτώχια των πολλών.

Η πείνα και η ανέχεια παίζει δύσκολα παιχνίδια που αν ξεφύγουν δύσκολα επανελέγχονται. Ας δούμε την επανάσταση των μπολσεβίκων και τον ασύδοτο και υπερόπτη Τσάρο και την κατάληξη του, την ασύδοτη μεγαλοαστική τάξη και την βασιλική αυλή στην Γαλλική επανάσταση, την ασυδοσία και την υπεροπτικότητα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων που στο τέλος κατάντησαν την Βυζαντινή παλαιά υπερδύναμη μια πόλη κράτος και την κατάρρευση της στο τέλος. αλλά και τις δικές μας εδώ εξεγέρσεις όπως του 21, του Κιλελέρ, κλπ.

Όλα αυτά θέλουν λίγο σκέψη. Θέλουν να προβληματίσουν λίγο τους διοικούντες ότι τα νούμερα θα βγουν μόνο άμα υπάρχει ανάπτυξη, μόνο αν υπάρχει όραμα και προγραμματισμός και όχι απαξίωση και εγωκεντρισμός. Όταν άτομα που ζουν στην κοινωνία μπορούν να αφουγκρασθούν και να νοιώσουν τις ανάγκες του κόσμου και όχι τα απλά νούμερα των αριθμών. Όταν ξέρουν ότι αν δεν υπάρχουν χρήματα, δεν Θα υπάρξουν έσοδα και ας ανοίγεις Κυριακές αργίες και καθημερινές.

Απλώς θα εξουθενώσεις το εργατικό σου δυναμικό και στο τέλος θα φαλιρίσεις. Στο κάτω-κάτω στην Γερμανία και στις άλλες χώρες τα μαγαζιά είναι ανοιχτά μέχρι τις 8μμ. Και μάλιστα αν βγεις καθημερινή για καφέ μετά τις 8 ίσως δεν βρεις ούτε σταγόνα. Στην Αμερική αν ένα μνημείο κλείνει στις 8 στις 7;30 σε βγάζουν έξω. Στην Ελλάδα σε τουριστικές περιοχές όλη την μέρα τα μαγαζιά από μόνα τους είναι ανοιχτά.

Τις άλλες μέρες ποιος ο λόγος. Να έχεις μόνο λειτουργικά έξοδα ή να εξυπηρετήσεις κάποια δόλια συμφέροντα που δεν θα πληρώνουν ούτε το 75% ούτε τίποτα με την ανεργία στο 40%.

Η καλή διαχείριση και η εκτίμηση στον λαό από τους κατέχοντες την εξουσία έφερνε αλληλοεκτίμηση και πρόοδο …..οι υπόλοιπες καταστάσεις μόνο μίσος,  κακεντρέχεια και φυσικά απαξίωση για τα πάντα ….με αποτέλεσμα την καταστροφή …..τι και αν ανοίγεις την Κυριακή και τις αργίες ..τι και αν προσπαθείς να πουλήσεις την πραμάτεια σου κάθε μέρα …..αν δεν υπάρχει χρήμα ο μόνος αγοραστής θα είναι η πείνα και η κακομοιριά σου.

e-mail: panosmandalos@yahoo.gr

Share