30 Απρ 2012

Άννα Μαρία Νταϊλάκη απαντά στην ΑΔΕΔΥ Δράμας

Υπέρμαχος των δίκαιων αιτημάτων των Δημοσίων υπαλλήλων

Η Υποψήφια Βουλευτής Ν. Δράμας της Ν.Δ., Άννα Μαρία Νταϊλάκη, απαντά σε μια σειρά ερωτήσεων που υποβλήθηκαν από το Νομαρχιακό Τμήμα Ν. Δράμας της ΑΔΕΔΥ. Πρόκειται ερωτήματα που υποβλήθηκαν σε όλους τους υποψήφιους βουλευτές του Νομού Δράμας, ζητώντας απαντήσεις σε σημαντικά θέματα που αφορούν τους Δημοσίους  Υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν πληγεί από τα νέα μέτρα που επεβλήθησαν από την κυβέρνηση, στο όνομα του Μνημονίου.


Το κείμενο προς το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ  αναφέρει τα εξής:

Αξιότιμοι κύριοι.
Κατ αρχάς σας ευχαριστώ για τη δυνατότατα που μου δίνετε να επικοινωνήσω και να εκθέσω τις απόψεις μου προς τους συναδέλφους σας, σε μία σειρά ερωτήσεων με, ουσιαστικά, πολιτικό αλλά και κοινωνικό περιεχόμενο, το οποίο απασχολεί, κατά γενική ομολογία, το σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας.

Απαντώ λοιπόν στα εύλογα ερωτήματα σας.

Απολύσεις – μετακινήσεις και εργασιακή εφεδρεία Δημοσίων Υπαλλήλων.
Είναι αδιανόητο, ότι οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων θα διευκολύνουν το «συμμάζεμα» της χώρας. Στην συγκυρία που ζούμε, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε απολύσεις, αλλά ίσως προσλήψεις, κάτι που θα διευκολύνει την εξυπηρέτηση του πολίτη, βελτιώνοντας  την παροχή υπηρεσιών.

Επομένως είμαι κάθετα αντίθετη με τις απολύσεις. Η διάλυση του κράτους που έχει επέλθει είναι απόρροια της μακρόχρονης και ανεξέλεγκτης διακυβέρνησης της Χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να βρεθεί τρόπος επαναδιαπραγμάτευσης ώστε να συμπληρωθούν κενά, που έχουν προέλθει από τις συνταξιοδοτήσεις, ή ακόμα και από τις άδικες απολύσεις που έχουν ήδη επέλθει.

Όσον αφορά τις μετακινήσεις Δημοσίων Υπαλλήλων, πρέπει κατ αρχάς να προηγηθεί ένας σοβαρός και ουσιαστικός διάλογος με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, προκειμένου να εξεταστούν περιπτώσεις που ενδεχομένως θα συνέβαλλαν στην καλύτερη λειτουργία και στην αποδοτικότερη παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Μετακινήσεις όμως που δεν θα έχουν να κάνουν με αλλαγή Περιφερειακών Ενοτήτων ( Νομών ) αλλά εντός της ίδιας περιφερειακής ενότητας ή ίσως και εντός της ίδιας πόλης.

Όλα αυτά φυσικά, μετά από εμπεριστατωμένο κοινωνικό διάλογο και εφ όσον υπάρχει συμφωνία απ όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

Τέλος όσο αφορά την εργασιακή εφεδρεία, με βρίσκει παντελώς αντίθετη διότι το μάρμαρο δεν πρέπει να το πληρώσουν εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν προσφέρει τα μέγιστα και που είναι στη δύση της καριέρας τους. Κανείς δεν έχει  δικαίωμα ανατροπής του κοινωνικού ιστού της Χώρας και δεν νομιμοποιείται να διαλύσει την Ελληνική οικογένεια.


Συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων, Νοσοκομείων, Οργανισμού εργατικής εστίας.

Νοσηρό ακόμα και σαν σκέψη να απαξιώνουμε τα σχολειά μας.  «Όπου κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή» λέει ο Ουγκώ. Ακόμη καλύτερα, ο Κοσμάς Αιτωλός διακήρυττε: «Τα Σχολειά χτίστε, εκεί ο Θεός μένει της Ελευθερίας». Αυτό νομίζω, τα λέει όλα!

Ίσως υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις που χρειάζεται ένα συμμάζεμα ,και αυτό λόγω, κυρίως, έλλειψης διδασκόντων. Θα πρέπει να ληφθούν υπ όψιν οι εκάστοτε συνθήκες που επικρατούν ειδικά στον ορεινό μας όγκο, καθώς και η δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις περιοχές ειδικά τους χειμερινούς μήνες.

Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα πρέπει να καταργηθούν, οριζόντια, σχολικές μονάδες, κάτι  που θα ερημώσει τελείως την ύπαιθρο και θα εξαφανίσεις εντελώς ακόμα και τις ελάχιστες πιθανότητες δημιουργίας της νέας γενιάς στο νομό μας

Η κατάσταση στην υγεία είναι τραγική. Δεν είναι μια απλή διαπίστωση, αλλά μία οικτρή πραγματικότητα.

Όχι μόνο δεν θα πρέπει να συγχωνευτούν η να καταργηθούν Νοσοκομεία και δομές υγείας, αλλά αντίθετα επιβάλλεται και πρέπει οι ασφαλισμένοι και τα μέλη των οικογενειών τους να εξυπηρετούνται άμεσα, χωρίς χρονοτριβές και με διαφανείς διαδικασίες, κάτι που θα εξαλείψει πλήρως την κακή εικόνα ακόμα και αυτών των ελάχιστων αλλά επίορκων λειτουργών της υγείας.

Πιστεύω πως πρέπει να αναπτυχθούν  νέες δομές, προσαρμοσμένες στη παρούσα κατάσταση, περνώντας μία άλλη αντίληψη στην γκρίζα σημερινή πραγματικότητα.
Αυτό προϋποθέτει και προσλήψεις Ιατρικού, Νοσηλευτικού αλλά και Διοικητικού
Προσωπικού, κάτι που θα απαλύνει τους εργαζόμενους  ασφαλισμένους, αλλά και τους απόμαχους της ζωής και τα μέλη των οικογενειών τους.

Κατάργηση Οργανισμού Εργατικής Εστίας

Είναι δυνατόν ο κατ εξοχήν φορέας με κοινωνικό πρόσωπο να καταργείται ή να Συγχωνεύεται; Αλήθεια, και τι θα γίνει αν συμβούν όλα τα παραπάνω;

Οι εργαζόμενοι πώς θα καλύπτουν τις ανάγκες τους και πώς θα εξυπηρετούνται, όταν ένα κράτος δικαίου και κοινωνικής συνοχής, όπως το έλεγαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κρατούντες, καταργεί μία δομή που αποσυνθέτει όλα τα παραπάνω;

Θεωρώ πως η νέα Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου και ο Αντώνης Σαμαράς θα διορθώσουν αυτή την αδικία στους εργαζομένους και θα ζητήσουμε ένα μεγάλο συγνώμη για την αναστάτωσης που τους προκλήθηκε , όχι βέβαια από εμάς, αλλά από τους «διοικούντες» ένα «κοινωνικό» και «σοσιαλιστικό» κράτος

Κοινωνική ασφάλιση και κατάρρευση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Η κοινωνική ασφάλιση μετά τις πρακτικές των τελευταίων ετών βρίσκεται στη χειρότερη της φάση. Συμπολίτες μας, αλλά και γενικά Έλληνες πολίτες οι οποίοι πληρώνουν χρόνια ολόκληρα τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν , και υποβάλλονται σε μία άνευ λόγου και αιτίας ταλαιπωρία.
Ο πρώην Υπουργός Υγείας και οι συνεργάτες του, αρκετά γνώριμοι σε μας εδώ στη Δράμα, προσπάθησαν να «φτιάξουν» όπως ισχυρίζονται το σύστημα υγείας, και κυρίως την κοινωνική ασφάλιση.

Δεν τα κατάφεραν.

Άμεση προτεραιότητα μου θα είναι να εισηγηθώ επανεξέταση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης και την ενίσχυση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ κάνοντας συγκεκριμένες προτάσεις, εντάσσοντας περισσότερους γιατρούς με συνθήκες και όρους κοινωνικής ευαισθησίας και ανθρωπιάς.
 
Μισθολογική εξαθλίωση με αφορμή το νέο ενιαίο μισθολόγιο.

Ποιος αλήθεια μπορεί να εφησυχάζει από την λαίλαπα που ήρθε ξαφνικά και εξόντωσε στην κυριολεξία τους δημοσίους υπαλλήλους;

Ποιος έχει το δικαίωμα να διαλύει τον κοινωνικό ιστό της χώρας, οδηγώντας στην εξαθλίωση και στη φτώχια τους δημοσίους υπαλλήλους;
 Ακούγεται και λέγεται πως δεν έχουμε κράτος.

Πώς να έχουμε και πώς να αποδώσει ένας υπάλληλος, δημόσιος λειτουργός, ο οποίος διαχειρίζεται θέματα κοινωνικά, οικονομικά ή οτιδήποτε άλλο, όταν ο νέος μισθός του  ανατρέπει τον οικογενειακό προγραμματισμό, τον απαξιώνει, τον ταπεινώνει απέναντι στα παιδιά και τους οικείους του, στην κοινωνία ολόκληρη. 

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφού χρησιμοποίησε για πολλά χρόνια τους ανθρώπους αυτούς, τους πετά τώρα, ως υπεύθυνους της υφιστάμενης κατάστασης.

Άμεση προτεραιότητα και προσπάθεια μου, μέσα και από τα προγράμματα της Ν.Δ.,  θα είναι να διορθωθεί αυτή η αδικία  που έχει συντελεστεί. Θα γίνει  διάλογος στα αρμόδια όργανα του κόμματος  μας και η στήριξη των θέσεων της ΑΔΕΔΥ είναι δεδομένη από εμένα. Για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας, αυτών των ανθρώπων, που τώρα είναι τα εξιλαστήρια θύματα. 

Η κοινωνία μας χρειάζεται όλους. Και θα είμαστε όλοι εκεί.

Σας ευχαριστώ και πάλι, και θέλω να σας επισημάνω πως δεν πρόκειται για απαντήσεις προεκλογικού χαρακτήρα. Είναι απαντήσεις που πραγματικά βγαίνουν μέσα από την καρδιά μου. Είμαι και γω σκληρά εργαζόμενη και συμμερίζομαι την αγωνία όλων των εργαζομένων.
Ανεξάρτητα από το  αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις κάλπες, θεωρείτε με υπέρμαχο των δίκαιων αιτημάτων των Δημοσίων υπαλλήλων.

Εάν εσείς όλοι μου δώσετε την δυνατότητα να σας εκπροσωπήσω, κάνοντας μου την τιμή να μπω στο κοινοβούλιο, τότε θα διαπιστώσετε πως η δυναμική μας μπορεί να αλλάξει, ίσως όχι όλα, όπως σας υπόσχονται, αλλά αρκετές αδικίες σε βάρος σας.

Σας ευχαριστώ και είμαι πάντοτε στη διάθεση σας.
ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΝΤΑΪΛΑΚΗ
Υπ Βουλευτής Ν. Δράμας ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ