5 Φεβ 2012

Εθνολογικό Μουσείο Θράκης : Το ανέφικτο μπορεί να γίνει εφικτό


 
«Ως συγκολλητική ουσία της κοινωνίας μπορεί και πρέπει να θεωρηθεί η δυναμική της συλλογικής μνήμης του τόπου που εμπεριέχει τεχνικές απόδρασης και υπέρβασης των δυσκολιών.

Μέσα σ αυτά πλαίσια θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ σε παλιότερες προτάσεις του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης, καθώς τώρα αναγκαζόμαστε να ανασύρουμε ξεχασμένα αισθήματα φιλίας και συντροφικότητας και δημιουργικές δυνάμεις» αναφέρει η διευθύντρια του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης Αγγελική Γιαννακίδου και κάνοντας τον απολογισμό της λειτουργίας του Μουσείου σημειώνει.

«Στο διάστημα των 8 ετών προτάθηκαν:Δίκτυο Μουσείων (2004) για τα μουσεία της νεώτερης πολιτιστικής κληρονομιάς, από την Ξάνθη έως την Ορεστιάδα με σκοπό: να αναδειχθούν μουσειολογικά διαφορετικές θεματολογίες να προβληθεί καλύτερα ο πολυποίκιλος και πολυσήμαντος λαϊκός πολιτισμός της Θράκης να συνεργαστούν όλοι ώστε όλες οι δράσεις να κοστίζουν λιγότερο και το σημαντικότερο να διαχέονται αυτές, σε παιδιά και ενήλικες.

Οι λαογραφικές συλλογές, στα χωριά του νομού όπου οι τοπικοί σύλλογοι αγωνιούν να κρατήσουν, να αντιμετωπισθούν μέσα από ένα δίκτυο και μια ενιαία πολιτική. Η συνεργασία με τα τμήματα Μουσειολογίας των Πανεπιστημίων, θα εξασφάλιζε τις μελέτες και την ανάδειξη του υλικού τους, μέσα από ειδικούς (ιστορικούς –κοινωνιολόγους,λαογράφους) θα βελτιστοποιούσαν τη σχέση κόστους -απόδοσης. Με τον τρόπο αυτό να αναδεικνύεται και να ενισχύεται ο τόπος καθώς τα μέρη αυτά καθίστανται προορισμός.

Να ασχοληθούμε με τα δίκτυα και τους θεσμούς για να επεκτείνουμε τις υπηρεσίες μας στην αγορά και να γίνει ο τόπος αναγνωρίσιμος μέσω αυτών των θεσμών, π.χ. το δίκτυο λαϊκές τελετουργίες του κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας των Αθηνών. Να δημιουργήσουμε μια τράπεζα ιδεών, ενισχύοντας ή επιλέγοντας νέες εμπνευσμένες πολιτιστικά ιδέες.

Από το 2007 προσπαθήσαμε επί 1 χρόνο για την αποθήκη Νο 9 στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης η οποία θα είχε αποκατασταθεί από το ΥΠΠΟ και σήμερα η πόλη θα είχε έναν χώρο σημείο αναφοράς. Η προσπάθεια χάθηκε μέσα στα γρανάζια του αδίστακτου κομματισμού.

Είχε γίνει πρόταση και μελέτη για όλη την οργάνωση Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Εθνογραφικού περιεχομένου, από νέους σκηνοθέτες παραγωγούς. Πρόταση και μελέτη για την ίδρυση του Eco Village στα Βόρεια του Ν.Έβρου. Για την πολιτιστική θωράκιση της σχολικής εκπαίδευσης και για να αντιμετωπισθεί ο 'πολιτιστικός τουρισμός.

Τα παιδιά μας να υιοθετήσουν μνημεία και να ξεναγούν τους μαθητές άλλων σχολείων. Έτσι μόνον θα έχουμε στο μέλλον ευαισθητοποιημένους πολίτες. Για παράδειγμα: Τα παιδιά της Β/θμιας εκπαίδευσης στους Μεταξάδες με την συνεργασία του Ε.Μ.Θ. και της εφορίας Βυζαντινών Aαρχαιοτήτων, να αναδείξουν τις εγχάρακτες πλάκες, έξω από τον κοιμητηριακό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου με σκοπό να μάθουν να γίνουν μέτοχοι του τόπου τους.

Να αναδείξουμε με σεβασμό το αγροτικό τοπίο της υπαίθρου, και να κατευθύνουμε π.χ. ένα ποσοστό επισκεπτών της μικρής Δοξη –Πάρας στη διαδρομή Μεταξάδες, Αλεποχώρι, Παλιούρι, Βρυσικά.»

Και καταλήγει η κ. Γιαννακίδου στον απολογισμό της «το ανέφικτο μπορεί να γίνει εφικτό και πρέπει να το κυνηγήσουμε».

Μαρία Νικολάου

Πηγή: ert.gr