Ο Τάσος Kαρκαντζέλης στο προσωπικό του Blog http://tasoskark.blogspot.com/ έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αφορά την ανεργία και την τοπική κοινωνία μας...το παραθέτουμε αυτούσιο:Σήμερα στην Δράμα η πραγματική ανεργία πρέπει να ξεπερνάει το 70%. Γιατί πέρα από τους δηλωμένους άνεργους, τις νοικοκυρές και αυτούς που απελπίστηκαν ότι θα βρουν δουλειά, όλοι οι μικρομαγαζάτορες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι στην ουσία άπραγοι με τα έξοδα να τρέχουν. Ακόμη κι αυτοί που τυπικά έχουν δουλειά, όταν μένουν απλήρωτοι για ολόκληρους μήνες είναι στην ουσία άνεργοι.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι ή θα περιμένουμε παγωμένοι σαν τον λαγό να ρθεί πάνω μας το αμάξι της χρεοκοπίας
Βασική λογική είναι ότι πρέπει να δουλέψουμε τελείως έξω απο τους τρόπους που είχαμε συνηθίσει
Χωρίς κράτος, γιατί αυτό δεν μπορεί να καλύψει πια ούτε τις βασικές του λειτουργίες όπως την παιδεία και την υγεία, πόσο μάλλον να δημιουργήσει ανάπτυξη και επιδοτήσεις.
Χωρίς τράπεζες, που τα επόμενα 3-5 χρόνια δεν θάχουν μαντήλι να κλάψουνε, πόσο μάλλον να χρηματοδοτήσουν νέες επενδύσεις.
Και κυρίως χωρίς ανταγωνισμό Ας πάρουμε απόφαση ότι αν δεν συνεργαστούμε ΟΛΟΙ θα πάμε όλοι κατά διαόλου. Αν συνεχίσουμε να κοιτάμε ο καθένας το τομαράκι του και την ατομική του επιβίωση θα πάμε όλοι μαζί στον γκρεμό.
Ενα κλασικό παράδειγμα είναι τ’ αγροτικά εφόδια κι οι γεωπόνοι. Οσο προσπαθούν να πείσουν για παραπάνω λιπάσματα, για να κερδίσουν πωλήσεις, τόσο εκμηδενίζουν το διαθέσιμο εισόδημα των γεωργών, που πάει φερ ειπείν στην κομμώτρια γυναίκα του . Αντίθετα αν κάτσουν όλοι μαζί και πούν ότι «παιδιά μπορούμε το τάδε λίπασμα να τ’ αντικαταστήσουμε με κομπόστ κι αντί να βγαίνει 50 ευρώ το στρέμμα η λίπανση να βγαίνει με 25 € το στρέμμα? Κι ας μη βγάλουμε εμείς 10 € αλλά 8.» Εκεί είναι όλοι κερδισμένοι. Ο κτηνοτρόφος έχει βγάλει έστω κι ένα € , ο γεωργός μείωσε το κόστος λίπανσης στο μισό και η κομμώτρια εξακολουθεί να δουλεύει.
Ποιους αφορά λοιπόν αυτό το άρθρο.
Αφορά κατ’αρχήν την χαμένη γενιά των 25-35 που σήμερα κάθεται και περιμένει. Τί περιμένει ? Μα φυσικά το δημόσιο. . Το 90% των παιδιών απο 25-35 όταν τα ρωτάς με τί ασχολείσαι τώρα απαντάνε «έχω κάνει τα χαρτιά στο…… και περιμένω».
Ενδιάμεσα μπορεί για χρόνια να ζει με χαζοδούλεια και το χαρτζιλίκι της γιαγιάς .
Οταν λοιπόν τα 10 πιο δημιουργικά χρόνια της χώρας ,είναι ανενεργά στις καφετέριες και συζητάνε για τις μεταγραφές, δεν μπορούμε να ελπίζουμε πολλά.
Μα θα μου πει η μαμά του «είναι αδικία το παιδί με ΤΕΤΟΙΕΣ σπουδές να πάει φορτηγατζής για700 €» Δεν είναι αδικία κυρά μου. Μαλακία σου είναι να παίρνει χαρτζιλίκι για τον καφέ του και τα τσιγάρα του, ολόκληρος μαντράχαλος που θα πρεπε να στύβει πέτρες. Γιατί αν πάει στην δουλειά,. ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ δουλειά, πέρα από το χαρτζιλίκι του θα δεί κι άλλα πράγματα και ανθρώπους. Η τουλάχιστον θα εκτιμήσει το 50ρικο και θα σταματήσει να το χαλάει για ένα κωλοτζίν.
Είχα σηκώσει εδώ μια πρόταση για τους κλάδους και τα πράγματα που μπορούν να γίνουν στον νομό. Φυσικά δεν περίμενα να κάνει κάτι κάποιος πολιτικός ή υπηρεσιακός παράγοντας.
Δεν πίστευα όμως και ότι θα συναντούσε τόση αδιαφορία από την νέα γενιά. Προφανώς κανείς τους δεν θεωρεί ότι μπορεί να επωφεληθεί ατομικά από αυτούς τους τομείς.
Είπα λοιπόν να το εξειδικεύσω στο τί μπορεί ατομικά να κάνει κάποιος για να δημιουργήσει την δική του θέση εργασίας.
Επειδή όμως τα θέματα είναι μεγάλα και χρειάζονται πολύ συζήτηση και εξειδίκευση θα βγούν το καθένα σε ένα ξεχωριστό άρθρο.
Εδώ θα προτείνω το γενικό πλαίσιο και τις ΑΜΕΣΕΣ οργανωτικές ενέργειες που θα χρειαστεί να κάνουμε ΟΛΟΙ μαζί για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τα ειδικότερα.
Ημέρες ανάπτυξης.
Κατ’αρχήν θα πρέπει να καθιερώσουμε την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα μια συνάντηση στο εργατικό κέντρο. Αν η αίθουσα του δεν διατίθεται, η Green Action μπορεί να φιλοξενήσει στον χώρο της μέχρι 300 άτομα.
Οι συναντήσεις θα είναι θεματικές και ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ σωστά από τα ΜΜΕ του νομού.
Όταν λέω προετοιμασία εννοώ ότι, όσοι έχουν κάτι να πούν θα το έχουν δώσει ήδη σε εφημερίδες και τοπικά κανάλια ώστε να υπάρχει ζύμωση. Στις συζητήσεις σκοπός θα είναι να συγκλίνουμε και ν’ αποφασίσουμε ΑΜΕΣΑ μέτρα που μπορούν να επιδράσουν θετικά στην ανάπτυξη και την εργασία.
Πχ στην θεματική της γεωργίας, θα θέσω ένα θέμα για δημιουργία συνεταιριστικού ξηραντήριου για τριφύλλι και καλαμπόκι. Αν η πρόταση έχει παρουσιαστεί αναλυτικά στα ΜΜΕ, τότε στην συζήτηση μπορούμε να λύσουμε τις τελευταίες προσωπικές απορίες και να μαζέψουμε και τις πρώτες μερίδες.
Στις συζητήσεις είναι καλό να συμμετέχουν πέρα από τους πολιτικούς και αρκετοί υπηρεσιακοί παράγοντες, ώστε να βρίσκουμε και να λύνουμε άμεσα τυχόν γραφειοκρατικά προβλήματα που θα προκύψουν.
Είναι επίσης σημαντικό να βάλουμε απο την αρχή ένα κλίμα συνεργασίας ώστε οι πολιτικοί να μην μπουν στον πειρασμό του μικροκομματικού παιχνιδιού.
Και φυσικά το σημαντικότερο είναι Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ μέσα στην κοινή προσπάθεια και να προσπαθήσει να την βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο.
Εθελοντικές Ομάδες εργασίας.
Μέσα από τις αρχικές συναντήσεις θα βρεθούν άνθρωποι που μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν σημαντικά.
Αυτοί μπορούν να βρίσκονται συχνότερα και να προετοιμάζουν σε ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ προτάσεις και λύσεις προς τους υπόλοιπους.
Δεν θάχουν θεσμικό ρόλο, άρα ούτε και θεσμική συγκρότηση.
Μπορεί να είναι τεχνοκράτες ή άνεργοι επιστήμονες που θέλουν να βρούν τους πρώτους πελάτες τους.
Επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στους κλάδους
Πολιτικοί ή υπηρεσιακοί παράγοντες που θέλουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να βοηθήσουν κι όχι απλώς να ελέγξουν μικροπολιτικά παιχνίδια.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί θα δουν αυτές τις ομάδες σαν μοχλούς ελέγχου. Δυστυχώς μάλλον δεν θα έχουν καταλάβει τις ανάγκες της νέας εποχής. Ο κόσμος έχει πλέον ΑΗΔΙΑΣΕΙ από την μικροπολιτική και τα λόγια . Χρειάζεται πράξεις και απτά αποτελέσματα και εκεί θα κριθούμε όλοι !!!!
Ο Τάσος Καρκαντζέλης εργάζεται στην εταιρεία Green Action-Φωτοβολταικά ενώ σπούδασε Industrial engineering στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Κατάγεται και εργάζεται στο Δοξάτο Δράμας.
1 ΣΧΟΛΙΑ:
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΑΙ ΑΠΟ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΙ ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ. ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΔΥΣΤΥΧΟΣ ΟΜΩΣ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΛΑΜΟΓΙΟ ΜΑΣΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΗΘΙΕΣ.
Δημοσίευση σχολίου