Παράλληλες Εκδηλώσεις: Παρουσίαση σκηνοθετών - Ανακοίνωση επιχορηγήσεων - από το πρόγραμμα “Μικροφίλμ” της Ε.Ρ.Τ. για το 2012

Κύκλος τέταρτος: Ο τελευταίος...

Η μεγαλύτερη προσέλευση σκηνοθετών, λόγω της παρουσίασης διαγωνιζόμενων από τις δύο τελευταίες ημέρες του προγράμματος,  ζωήρεψε αρκετά τη συζήτηση που έγινε στο αίθριο των γραφείων του φεστιβάλ, με “οικοδεσπότη – ανακριτή” τον κριτικό κινηματογράφου Κώστα Κωνσταντινίδη.

Πριν από την παρουσίαση ανακοινώθηκαν οι χρηματοδοτήσεις ταινιών μέσα από το πρόγραμμα “Μικροφίλμ” της Ε.Ρ.Τ. Στην παρουσίαση, το μείζον πρόβλημα της χρηματοδότησης ταινιών συζητήθηκε για άλλη μια μέρα, αφαιρώντας χρόνο από τη συζήτηση για τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις των δημιουργών.

Δεδομένη πάντως είναι η συμπαράσταση των ξένων σκηνοθετών προς τους Έλληνες συναδέλφους τους για την οικονομική κρίση, αν και οι περιγραφές τους για την αναζήτηση παραγωγών δεν  δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις δυσκολίες που σχετίζονται με την χρηματοδότηση των ταινιών τους. Εκτός από τους Έλληνες δημιουργούς και από τα δύο διαγωνιστικά τμήματα, το παρόν έδωσαν, ένας Δανός, ένας Ουκρανός, μία Αμερικανίδα και μία Αγγλίδα σκηνοθέτης. 

Επιχορηγήσεις από το πρόγραμμα “Μικροφίλμ”- 2012 της Ε.Ρ.Τ.

Όπως είχε συμβεί και πέρσι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Δράμας, η Ε.Ρ.Τ. ανακοίνωσε τις επιχορηγήσεις για την πραγματοποίηση ταινιών στα πλαίσια του προγράμματος “Μικροφίλμ” για το 2012. Όπως ανακοίνωσε ο προϊστάμενος του τμήματος Δραματοποιημένου Νοτικιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ. Μένος Δελιοτζάκης, πρόθεση της Ε.Ρ.Τ. είναι να ανακοινώνονται οι χρηματοδοτήσεις του προγράμματος κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Δράμας.

Στο φετινό πρόγραμμα οκτώ σενάρια έχουν εξασφαλίσει χρηματοδότηση και υλικοτεχνική υποστήριξη, ενώ άλλα τέσσερα θα έχουν υλικοτεχνική υποστήριξη, αν οι δημιουργοί τους καταφέρουν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από άλλες πηγές. Η συνολική χρηματοδότηση από το πρόγραμμα θα φτάσει στα 240.000 ευρώ.

Σενάρια που θα χρηματοδοτηθούν από το “Μικροφίλμ”

“Ένας χορός ακόμη” - Σενάριο: Μάνος Αθανασιάδης. Σκηνοθεσία: Σίμος Κορεξενίδης

“Καθημερινή εργάσιμη” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Μαυροειδής, Βαγγέλης Καραμαριγός

“Μάθημα Πιάνου” - Σενάριο: Σπύρος Ρασιδάκης, Δημήτρης Λαδόπουλος. Σκηνοθεσία: Σπύρος Ρασιδάκης

“Φράγμα” - Σενάριο: Γιώργος Τελτζίδης, Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος. Σκηνοθεσία: Γιώργος Τελτζίδης

“Fish”- Σενάριο – σκηνοθεσία: Κατερίνα Πιπεργιά

“Man wanted” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Ίριδα Ζιόγκα

“Travel Express” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Νατάσα Ξύδη

“ΙΙ” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Ευθύμης Kosemund – Σανίδης

Σενάρια που θα έχουν υλικοτεχνική υποστήριξη, αν εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από άλλους φορείς

“Δραπέτης” - Σενάριο: Στέργιος Πάσχος. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπουγιούκος

“Μόλλυ 6 με 8” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Ευθύμιος Μιχελουδάκης

“Μαύρο πανί” - Σενάριο – σκηνοθεσία: Νάνσυ Σπετσιώτη

“Το νουάρ πρότζεκτ” - Σενάριο: Αναστασία Μπαρτζουλιάνου. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Βαρδαρινός

Η απόφαση για τις νέες χρηματοδοτήσεις θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο, στα πλαίσια του προγράμματος “Διαύγεια” και στην ιστοσελίδα του “Μικροφίλμ” (http://microfilm.ert.gr)

Αναλυτικά:

Εθνικό διαγωνιστικό

Έλενα Δημητρακοπούλου - “Αμπάριζα για απόδραση”

Η ταινία είναι κωμωδία και εκφράζει την ανάγκη της δημιουργού να ξεφύγει από το γενικότερο κλίμα μιζέριας που διαχέεται λόγω της οικονομικής κρίσης. “Χρειάστηκε μια κωμωδία για να συνέλθω”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Γιώργος Παντελεάκης - “Μόνο 19”

Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, μέσα από μια ποιητική διάσταση σε εικόνα και λόγο, καταγράφει χωρίς να κρίνει, την διαπραγμάτευση της έντονης σεξουαλικότητας της ηρωίδας της με τους συντρόφους της και παράλληλα με το κοινωνικό σύνολο, όπου η υποκρισία και τα ταμπού οδηγούν πολλές φορές στην κρυψίνοια, την απομόνωση και πολλές φορές στη διαστροφή.

Νίκος Καλλαράς - “Μαύρη θύελλα”

Η “Μαύρη θύελλα” βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Δημήτρη Μίγγα και εστιάζει σε μια παρέα παλιών ποδοσφαιριστών. Αυτό που τους συνδέει είναι ένας καθοριστικός αγώνας που έδωσαν πριν από χρόνια για να ανέβουν κατηγορία.

Γιώργος Φουρτούνης - “Πίστομα”

Το “πίστομα” είναι βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Είναι μια ιστορία επιστροφής και βίας σε έναν μισοκατεστραμμένο κόσμο.

Σήφης Στάμου, Κώστας Σταματόπουλος - “Μάθε εργάτη πως”

Η ταινία βασίζεται σε ένα κείμενο του Paul Lafargue των αρχών του 20ου αιώνα για την “θρησκεία του Κεφαλαίου”. Μια προσπάθεια να αναδειχτεί ο καταγγελτικός χαρακτήρας του κειμένου και να κατονομάσει τον μεγάλο ένοχο της σημερινής κρίσης...

Βασίλης Καλαμάκης - “Κόφτο”

Η ταινία είναι μια εύθυμη ματιά στις ανδρικές ανησυχίες των πενηντάρηδων για τις επιδόσεις τους με το άλλο φύλο.

Μίνως Νικολακάκης - “Το πατάρι'

Ο πρωταγωνιστής σε ηλικία πενήντα ετών χωρίζει και είναι αναγκασμένος να μετακομίσει σε ένα νέο σπίτι για να ξεκινήσει ξανά τη ζωή του. Εκεί, στο πατάρι, ανακαλύπτει κάτι που θα του αλλάξει τη ζωή.

Νάνσυ Σπετσιώτη - “Τζαφάρ”

Μια ταινία ενάντια στο ρατσισμό. Ο Τζαφάρ περιμένει στο διάδρομο ενός νοσοκομείου. Οι γονείς της εννιάχρονης  Άννας την αποτρέπουν να καθίσει δίπλα του...

Γαβριήλ Τζάφκας - “Ηγέτης”

Ο Μπόρις είναι ένα παιδί δώδεκα ετών, ζει με τον παππού του στη Σερβία παίζοντας μουσική στα τρένα. Ένα βράδυ εμφανίζεται ως μητέρα του μια γυναίκα. Πέντε χρόνια αργότερα, στην Αθήνα πια, η ζωή του είναι μια άλλη και ο ίδιος ένας άλλος.

Δημήτρης Μουτσιάκας - “Ποιος Βασίλης;”

Παραμονή Χριστουγέννων και ο Ευριπίδης ο κουρέας, ετοιμάζεται να κλείσει το κουρείο του. Τον διακόπτει η μικρή Δημητρούλα με τον πατέρα της. Ο Ευριπίδης αναλαμβάνει να κουρέψει και να γυρίσει σπίτι της τη μικρή. Ποιος να το φανταζόταν ότι εκείνο το βράδυ θα ακολουθούσαν τρεις πελάτες. Ένας παράξενος  Αϊ – Βασίλης και δύο ληστές...

Χρήστος Μασσαλάς - “Make up” (Έλληνες του κόσμου)

Στο σκηνοθέτη αρέσουν οι μικρές ιστορίες των μεγάλων πόλεων, οι μεγάλες παύσεις και οι μικρές αμήχανες κινήσεις και οι μεγάλες προσδοκίες των μικρών τυχαίων συναντήσεων. Κάπου εκεί αρχίζει το “Make - up”.

Digi 2011

Κινηματογραφική Ομάδα Π.Ο. Δήμου Αθηναίων - “Πάρτο αλλιώς”

Η Νεφέλη διασχίζει την πόλη κι όλος ο κόσμος φαντάζει δικός της, Το πάθος και η ανυπομονησία τη βγάζουν από την διαδρομή, οδηγώντας σε αδιέξοδο. Μια σύμπτωση μπερδεύει τη νιότη της. Τα όνειρα της θολώνουν με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία της. “Πάρτο αλλιώς” ακούγεται ψιθυριστά σα φωτεινή σήμανση.

Ομάδα Ντοκιμαντέρ Π.Ο. Δήμου Αθηναίων - “Ακαδημία Πλάτωνος”

Στην προσπάθεια πρακτικής προσέγγισης των πρώτων σημαντικών γνώσεων του σεμιναρίου για το ντοκιμαντέρ, η οποία φέτος κάλυψε την περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Θεοφύλακτος Αργυρούκος  – “Prince of streets”

Ο δρόμος με τους πλατειακούς και του αλήτες έχει τη δικιά του μόδα, τους δικούς του κώδικες, τα δικά του σκοτεινά μονοπάτια έρωτα, ηδονής και εύκολου χρήματος. Χτυπάει την πόρτα μας από τα σχολικά χρόνια και μας καλεί στο παιχνίδι του, στη φάση του...

Πάρης Πατσουρίδης - “Under stress”

Το σενάριο βασίζεται στην ιστορία από τον χώρο εργασίας μιας φίλης του σκηνοθέτη, η οποία έγινε το 2005. Έχει να κάνει με τους ανθρώπους που έχουν σπουδάσει μέχρι τα τριάντα και κάνουν μια προσπάθεια να μπουν στον εργασιακό στίβο, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι ακριβώς θα συναντήσουν.

Μάνος Αναγνωστάκης - Κινηματογραφική Ομάδα Δήμου Κηφισιάς – R.E.M. (rapid eye movement)

Οι μέρες της χαράς, κατά γενική ομολογία, τελειώνουν...Ποιος θα προλάβει να χαρεί και ποιος θα γελάσει τελευταίος; Οι συντελεστές της ταινίας ξεγλιστράνε με τη χαρά στην τσέπη και φόντο τη μαύρη κωμωδία.

Χάρης Ντώνιας - “240”

Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με κωμικά στοιχεία, γυρισμένο σε high-definition.

Πάνος Αριστερίδης, Γιάννης Σωτηρόπουλος - “Σωφρονισμός”

Μια πολιτική ταινία που βασίζεται στην ιστορία της Ούλρικε Μάινχοφ, όπου στο τελευταίο πλάνο η πρωταγωνίστρια φωνάζει αλλά δεν ακούγεται...

Γιώργος Δασκαλάκης - “Ice”

Η ταινία είναι τα τελευταία έντεκα λεπτά μιας μεγάλου μήκους ταινίας, την οποία ο σκηνοθέτης θα ήθελε να γυρίσει ολόκληρη, όπως δήλωσε.

Δημήτρης Νάκος – 'Κάπου στον χάρτη”

Μια τρυφερή ιστορία ενός αγοριού που η θέληση του υπερβαίνει τις αντιξοότητες ενός αγοριού που επιμένει “κάπου στο χάρτη”, με διάρκεια μόλις τριών λεπτών.

Διεθνές τμήμα

Victor Gres - “Ποιος θα πεθάνει σήμερα;”, Ουκρανία

Μια μπαλάντα για τον πόλεμο και τους ανθρώπους, γυρισμένη το 1967, η οποία λογοκρίθηκε και τελικά παρουσιάστηκε το 2010.

Candice R. Reiser - “Προστατέψτε το έθνος”, Νότια Αφρική – Γερμανία

Η ταινία βασίζεται σε μια ιστορία εκτοπισμού σαράντα χιλιάδων μεταναστών κατά την οποία δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν. Το ερέθισμα της δημιουργού ήταν το γεγονός ότι η μητέρα της ήταν μετανάστης από την Κορέα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα βιώματα της από τη Νέα Υόρκη, η οποία είναι μια μητρόπολη μεταναστών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με ευεργετικά αποτελέσματα.

Jonas T. Bech - “Η ζωή και ο θάνατος του Thomas Simeon”

Είναι μια ταινία που ξεκίνησε από ένα πανκ-ροκ τραγούδι μετατράπηκε σε ταινία και αναφέρεται σε ένα ζωγράφο, ο οποίος προσπαθεί να κάνει την τέλεια ζωγραφιά, αλλά όπως είναι φυσικό αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες.

Aimee Powell - “Σκιές του μπεζ”

Η ταινία περιγράφει τη σχέση μια γυναίκας με τον αδελφό της, ο οποίος έχει καταδικαστεί για παιδική κακοποίηση και είναι μια προσπάθεια καταγραφής των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Το ερέθισμα ήταν οι αφηγήσεις της νονάς της, η οποία βοηθάει εθελοντικά οικογένειες φυλακισμένων.

Μνήμες λογοκρισίας

Την παρουσίαση άνοιξε ο Ουκρανός σκηνοθέτης Victor Gres, ο οποίος με τη βοήθεια του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φεστιβάλ Αντώνη Παπαδόπουλου στη μετάφραση, αναφέρθηκε στη μεγάλη διαδρομή από την δημιουργία της ταινίας του μέχρι την παρουσίαση της. Σύμφωνα με την αφήγηση του, η ταινία “ Ποιος θα πεθάνει σήμερα;” φτιάχτηκε το 1967 αλλά λογοκρίθηκε από τις αρχές του Σοβιετικού καθεστώτος και καταστράφηκε μάλιστα το νεγκατίβ της. Παρόλα αυτά ο Victor Gres είχε κρατήσει μία κόπια, την οποία φύλαξε κάτω από το κρεβάτι του και η οποία έδωσε τη δυνατότητα για την αποκατάσταση της το 2010. Μαζί με την ταινία του Victor Gres λογοκρίθηκε το 1967 και άλλη μία ταινία, την οποία ούτε ο ίδιος θυμάται σήμερα.

Τα χρήματα, η γιορτή και η ...ένωση

Στην αρχή της κουβέντας μεταξύ των δημιουργών τέθηκε για άλλη μια φορά, με αφορμή τη συζήτηση της χθεσινής ημέρας γύρω από την εξεύρεση χρηματοδοτήσεων, το ίδιο ζήτημα. Μετά από μια μικρή διελκυστίνδα για την ανάγκη μιας τέτοιας συζήτησης στη διάρκεια μιας  κινηματογραφικής γιορτής, τέθηκε από τον Γιώργο Δασκαλάκη το θέμα της συνύπαρξης των ελληνικών διαγωνιστικών τμημάτων, το οποίο έχει τεθεί επανειλημμένα, λόγω του γεγονότος ότι η δυσκολία ανεύρεσης χρηματοδοτήσεων αναγκάζει πολλούς δημιουργούς να καταφύγουν στα ψηφιακά μέσα. Σε παρέμβασή του ο Κώστας Κωνσταντινίδης, τόνισε ότι η συγκεκριμένη συζήτηση είναι ανοιχτή, αλλά αφορά τη διοίκηση του φεστιβάλ περισσότερο και όχι την παρουσίαση των σκηνοθετών.

Ο Θεοφύλακτος Αργυρούκος ανέφερε ότι θα μπορούσαν να συζητηθούν πολλά διαδικαστικά θέματα της τεχνικής διαδικασίας για την μεταφορά μια ψηφιακής ταινίας σε φιλμ ή ακόμα για τις δυνατότητες χρηματοδότησης, αλλά συμπλήρωσε ότι οι περισσότεροι μικρομηκάδες είναι και παραγωγοί των ταινιών τους οπότε είναι “καυτό” το ζήτημα για κάποιους ανθρώπους που θέλουν να εκφραστούν”. Καταλήγοντας, χαιρέτισε την απελευθέρωση των ψηφιακών μέσων,  αφού έτσι παρέχεται η δυνατότητα έκφρασης σε περισσότερους ανθρώπους.

Ο Σήφης Στάμου τόνισε ότι είναι σημαντικό να επανεξεταστεί ο διαχωρισμός των ταινιών και σημείωσε ότι στο φετινό πρόγραμμα του digi είχε πολλές ποιοτικές ταινίες.

H Νάνσυ Σπετσιώτη αναφέρθηκε ενδεικτικά στα κοστολόγια της μεταφοράς ταινιών από το ψηφιακό σε φιλμ και με αφορμή συζήτηση της χθεσινής ημέρας για την δημιουργία ταινιών με τα λιγότερα δυνατά μέσα και την βοήθεια φίλων, σημείωσε ότι ακόμα και οι φίλοι κάποια στιγμή θα κουραστούν ή θα πιεστούν από την βιοποριστική ανάγκη. “Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η παραγωγή ταινιών είναι δουλειά, ακόμα κι αν το ποσό της αμοιβής των φίλων είναι μικρότερο από το κανονικό”, κατέληξε.

Ο Πάνος Αριστερίδης παρομοίασε την κατάσταση της ηρωίδας της ταινίας του στην τελευταία σκηνή της, με την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα οι Έλληνες κινηματογραφιστές. Συμφώνησε ακόμη ότι δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός των ψηφιακών ταινιών από τις υπόλοιπες και εξέφρασε την άποψη ότι θα πρέπει να πάψει η ενασχόληση με γιορτές και να ασχοληθούν όλοι με την επίλυση των προβλημάτων του χώρου. Αναφέρθηκε ακόμα στην έλλειψη workshop για το σενάριο ή για συναντήσεις παραγωγών οι οποίες έλειψαν από τη φετινή διοργάνωση για να απαντήσει ο Κώστας Κωνσταντινίδης, ότι σε προηγούμενες διοργανώσεις υπήρξαν τέτοιες εκδηλώσεις, χωρίς να “συγκινήσουν” όμως πάνω από δέκα ή δεκαπέντε δημιουργούς. Ο σκηνοθέτης του “Σωφρονισμού” συμπλήρωσε ότι η φετινή είναι η πρώτη του παρουσία στη Δράμα και παρότι δε γνωρίζει τι γίνονταν παλιότερα, έχει το δικαίωμα να εκφράζεται για αυτά που βλέπει.

Ο Γιώργος Δασκαλάκης στη συνέχεια εξέφρασε την ικανοποίηση του για τις συζητήσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των συμμετεχόντων, δήλωσε ενθουσιασμένος από την πόλη της Δράμας και ζήτησε να επιβραβευθούν με ένα χειροκρότημα όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν για τη φετινή διοργάνωση, αίτημα που ικανοποιήθηκε από το ακροατήριο μόλις τελείωσε τη φράση του.

Παίρνοντας το λόγο ο Γαβριήλ Τζάφκας υπενθύμισε το “Σιγά μην κλάψω” του Γιάννη Αγγελάκα, για να αιτιολογήσει την αντίθεση του στις συζητήσεις γύρω από το οικονομικό και να τονίσει ότι για τον ίδιο το φεστιβάλ είναι γιορτή, για να συμπληρώσει ότι δεν μπορεί να γίνει η “επανάσταση” μέσα από ένα φεστιβάλ.

Ο Γιώργος Παντελεάκης είπε, ότι θα ήθελε να μιλήσει για την ταινία του αλλά δήλωσε “ξενερωμένος” από τις συζητήσεις για το οικονομικό αντί να γίνονται συζητήσεις για τις ταινίες.

Ο Μάνος Αναγνωστάκης, εκπρόσωπος της κινηματογραφικής ομάδας του Δήμου Κηφισιάς, είπε ότι το πρόγραμμα της ομάδα του Δήμου Κηφισιάς διαρκεί εννιά μήνες και η προσπάθεια είναι μέσα από τη συλλογική προσπάθεια να προκύπτει μία ταινία κάθε χρονιά. “Φέτος καταφέραμε να έρθουμε και στη Δράμα και η συζήτηση για τα οικονομικά νομίζω ότι δεν έχει θέση εδώ πέρα”, κατέληξε.

Συμπαράσταση από την “Εσπερία”

Η Candice R. Reiser, αναφέρθηκε με τη σειρά της στην οικονομική κρίση επισημαίνοντας ότι είναι ένα πρόβλημα με διεθνείς διαστάσεις, με ότι αυτό συνεπάγεται στο πεδίο της κινηματογραφικής χρηματοδότησης. Ανέφερε μάλιστα χαρακτηριστικά,  ότι πολλοί συνάδελφοί της στις Η.Π.Α χρεώνουν ακόμα και τις πιστωτικές κάρτες του για να κάνουν ένα φιλμ. “Δεν είναι εύκολο να προωθήσεις ή να βελτιώσεις τη δουλειά σου χωρίς χρήματα, ακόμα κι αν είσαι αρχιτέκτονας, αυτό ισχύει διεθνώς” τόνισε. “Η καρδιά μου είναι μαζί σας σε αυτό τον απίστευτα δύσκολο τομέα. Ακόμα και σήμερα τρομοκρατούμαι όταν σκέφτομαι αν μπορώ να κάνω καριέρα ως σκηνοθέτης, κι αυτό είναι μια κοινή αγωνία μας”, κατέληξε.

Στη συνέχεια η Aimee Powell τόνισε ότι η οικονομική κατάσταση δυσκολεύει τα πράγματα: “Η αποστολή και μόνο μιας ταινίας για συμμετοχή σε ένα φεστιβάλ είναι λόγος χρεωκοπίας”, τόνισε η Αγγλίδα σκηνοθέτης.

(Ρεπορτάζ : Άγγελος Νουσδίλης)

                                                                       Κατερίνα Πολύζου

                                                                           6948484242

                                                                           2521033462

Fedra_po@dramafilmfestival.ondsl.gr

Πηγή: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Share