Άρθρο αναγνώστη : ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ...ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ;

Του Μάνδαλου Παναγιώτη.

 e-mail:panosmandalos@yahoo.gr

 

Εδώ και καιρό μας έχουν συνηθίσει με ανακοινώσεις Ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης να μας πιπιλίζουν το μυαλό ότι ο Έλληνας είναι ακαμάτης και τεμπέλης. Ευτυχώς όμως έρχεται και η  Εθνική Βρετανική στατιστική υπηρεσία να αναιρέση αυτόν το μύθο.  

Με έρευνα που πραγματοποιήθηκε λοιπόν σε όλη την Ευρώπη αλλά και με δημοσιεύσεις στην Guardian και στην Wall Street Journal, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας. 

Μέσος όρος ημερών αδείας μετά αποδοχών ....

ΧΩΡΑ	ΩΡΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΑ	43
Αυστρία	43,7
Γαλλία	38,7
Ισπανία	38,4
Λουξεμβούργο	39,2
Σουηδία	36,5
Φιλανδία	36,5
Βέλγιο	36,5
Βρετανία	36
Γερμανία	35,6
Ολλανδία	31,5
Ιρλανδία	30

ΧΩΡΑ	Ημέρες αδείας τον χρόνο
Ε.Ε των 15	25,6
Ε.Ε των  27	25,4
Δανία	30
Γερμανία	30
Ιταλία	28
Τσεχία	25
Φιλανδία	25
Γαλλία	25
Ολλανδία	25
Νορβηγία	25
Βρετανία	24
Ιρλανδία	24
Ελλάδα	23
Σλοβενία	21
Ρουμανία	21
Κύπρος	20
Εσθονία	20

Αντίθετα, το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα, ήταν για το 2009, 18,5 ευρώ στην Ελλάδα, 24,5 ευρώ στην Ισπανία, 13,8 ευρώ στην Πορτογαλία, 39,5 στην Ολλανδία και 38,7 στην Γερμανία. Το κόστος διαβίωσης για την Ελλάδα ήταν στα 2.245 ευρώ με κατώτατο μισθό τα 630 ευρώ. Το μισθολόγιο ενός Γερμανού καθηγητή δευτεροβάθμιας  εκπαίδευσης στα 34.000 ευρώ ενώ του ‘Έλληνα στα 18.000 με ανώτατο τα 23.000 ευρώ στα 35 χρόνια προϋπηρεσίας.

Σε δημοσίευμα της Guardian, επισημαίνεται ότι μια διαφορετική εικόνα μπορεί να προκύψει από τον δείκτη παραγωγικότητας.

Έτσι με στοιχεία της Eurostat, η Βρετανία βρίσκεται κάπου στη μέση της λίστας και η Ελλάδα ακόμα πιο χαμηλά (χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο δείκτης παραγωγικότητας στην Ελλάδα είναι 76,3, ενώ στη Γερμανία 123,7).

Στο τέλος  συμπεραίνει, ότι τα στοιχεία αυτά εξηγούν γιατί οι Έλληνες αισθάνονται πως δεν φταίνε για την κρίση και έχουν γίνει τα πειραματόζοα των Ευρωπαίων με την ανοχή των εκάστοτε πολιτικών.

Άλλα δημοσιεύματα μιλούν πάλι στην Le monde και Liberation για τον μύθο του Έλληνα ψεύτη και τεμπέλη και θυμούνται την Ελληνική ιστορία την νεότερη όπου το 1945 καθόλου οι Έλληνες δεν τεμπέλιαζαν αλλά και τον βρόμικο ρόλο των συμμάχων στην μεταπολεμική περίοδο. Επίσης ευτυχώς που υπάρχουν και τα ξένα όπως λέμε ΜΜΕ, καθότι από την εποχή Αλογοσκούφη που άρχισε ο διασυρμός της Ελλάδος λέγοντας στους Ευρωπαίους το περίφημο «εμείς σας κλέβουμε» και κατέδωσε το Ελληνικό κράτος σαν αναξιόπιστο και αφερέγγυο και την μετέπειτα καταστροφική πολιτική του. 

Θεέ μου, ποιος άλλος θα μπορούσε να καταδώσει αυτό που όλοι κάνανε, να αλλάξει τον τρόπο πληρωμής των αμυντικών δαπανών δηλώνοντας τους κατά την παραγγελία και διογκώνοντας το χρέος. Φυσικά μόνο ένας Αλογοσκούφης. 

Να έλθει η δεύτερη κυβέρνηση, με τον Παπανδρεόυ και να δανείζεται με τα σπρεντ στα ύψη και επιτόκια 10-13% εκτινάσσοντας υπέρογκα το χρέος, μόλις σε ένα 7αμηνο, όπως και η λυσσαλέα επίθεση από τα Αθηνοκεντρικά ΜΜΕ για την τεμπελιά και την αχρηστίλα μας, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημείο να δεχόμαστε επίθεση ότι για όλα τα κακά όλου του κόσμου φταίει η Ελλάδα που αποτελεί το 2-2,5% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ και να χτυπιέται ανυπεράσπιστη με την σύμπνοια και των πολιτικών μας και στο τέλος ας ελπίσουμε ότι κάτι θα καταφέρει ο Παπαδήμος, πριν να είναι ποια αργά για όλους μας.

Βέβαια το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι χρόνια τώρα κατηγορούσαμε τους κομουνιστές ότι έχουν την εξουσία και παίρνανε τα Σοβιέτ με έναν και μοναδικό υποψήφιο έως και 90% στις εκλογές. Βέβαια ήταν αδύνατον να χάσει εφόσον αντίπαλος ήταν ο…κανένας. Ενώ τώρα που τα νομοσχέδια περνάνε με 258-270 ψήφους αποτελούν δημοκρατικό θεσμό και μάλιστα με τα ίδια άτομα που φέρανε την χώρα σε αυτήν την κατάσταση, ενώ άλλοι χάνοντας και από το ίδιο τους το κόμμα ιδρύσανε καινούργιο για να αντιπροσωπεύουν λέει το νέο και την αλλαγή. 

Μα ποια αλλαγή; Από την άλλη η τραγικότητα της Ευρωπαϊκής πολιτικής και η Γερμανική τυφλή  δίψα για απόλυτη κυριαρχία της Ευρώπης, που ενώ γινότανε σάλος σε όλη την Ευρώπη, όταν ένα ακροδεξιό κόμμα έπαιρνε την εξουσία εδώ αδιαμαρτύρητα το δέχθηκαν αρκεί να πετύχουν τον σκοπό τους.

Αν λοιπόν αυτά είναι αλήθεια πως τα Ελληνικά ΜΜΕ τόσα χρόνια βρίσκανε ότι για όλα φταίει ο μισθωτός και ο εργαζόμενος ενώ τις πραγματικές ευθύνες τις άφηναν πάντα κριμένες; Μήπως υπήρχε συνεργία για να φτάσουμε σε αυτά τα χάλια και σε αυτά τα οικτρά αποτελέσματα;

Share